سفیر سابق پاکستان در ایالات متحده حسین حقانی که یک دانشمند با جرات و رک گو بود و بعداً به دپلومات تبدیل شد در یک کتابی که به تازه گی به نشر رسانده می نویسد امریکا و پاکستان هیچگاه نتوانستند یکدیگر را خوب بشناسند.
حقانی که به اتهام تقاضا از امریکا برای جلوگیری افزایش قدرت اردوی پاکستان در سال 2011 به استعفی مجبور شد، اخیراً کتاب خود را بنام فریب بزرگ به چاپ رسانده است.
حسین حقانی در مراسم معرفی کتاب خود در واشنگتن اظهار داشت اردوی پاکستان که به تعقیب جدایی این کشور از هند در سال 1947 تشکیل شد، به شکل غیر متناسب بزرگ می باشد. به گفته حقانی اردو همیشه کمک های امریکا را همچون یک امتیاز به هدف توازن با دهلی جدید استفاده کرده است.
به گفته حقانی همین هدف بود که پاکستان را با معلولیت داخلی روبرو ساخت چون صرف اردو تقویت شد و آنهم با داستان سرایی ملی پاکستان.
حقانی در انستیتیوت تحقیقاتی هدسن که او هم عضو آن می باشد، گفت یک کشور با اسلحه اتومی نباید مانند یک فردی زندگی کند که تفنگ می خرد به این هدف که گویا برای دفاع از خانواده خود به آن نیاز دارد و بعد تا صبح شب زنده داری می کند که مبادا کسی تفنگ او را دزدی کند و در نهایت کار از بی خوابی و ترس و فشار روحی به سکته قلبی روبرو می شود.
به گفته حقانی در این حالت تصور امریکا اینست که کمک زیاد به پاکستان برساند تا از اهداف که سرو آخر آن معلوم نیست صرفنظر کند، اما در حقیقت کاری را که امریکا انجام میدهد پاکستانی ها را برای پیگیری این هدف و یا پروسه تشویق می کند.
حقانی می گوید، این روابط سال آینده وقتی که قوای امریکا افغانستان را ترک نمایند تغییر خواهد کرد. امریکا جنگی را که در سال 2001 در افغانستان شروع کرده بود در ختم سال 2014 پایان میدهد.
اما حقانی از پاکستان خواست بهتر است مسیر جنگ خود را تغییر بدهد و با بی سوادی، گرسنگی، و ایدیا لوژی کشنده ملتگرایی تحت عنوان این شعار که پاکستانی بودن گویا مترداف است با اسلامی بودن، مبارزه نماید.
او تاکید نمود که پاکستان می تواند تنها و تنها در صورتی نجات پیدا کند که مانند کشورهای دیگر در تعدد احزاب زندگی کند، چیزی که به نظر وی در پاکستان واقع نشده است. او همچنان اظهار نگرانی نمود که اکنون در جنگ برای نجات پاکستان بیشتر اتکا به قدرت های دینی صورت می گیرد.
به نظر حقانی پاکستان باید اشخاص مانند ملاله یوسفزی را که بخاطر تشویق تعلیم دختران مورد حمله مسلحانه طالبان قرار گرفت به حیث قهرمان خود بشمارد نه اشخاص مانند عبدالقادر خان که اسرار اتومی را به دیگران فاش کرد و یا رهبر اسلامی حفیظ محمد سعید که هیچ چیزی دیگری به جز از تعصب، تبعیض، خشونت و تروریزم را به ارمغان نیاورده است.
حقانی که به اتهام تقاضا از امریکا برای جلوگیری افزایش قدرت اردوی پاکستان در سال 2011 به استعفی مجبور شد، اخیراً کتاب خود را بنام فریب بزرگ به چاپ رسانده است.
حسین حقانی در مراسم معرفی کتاب خود در واشنگتن اظهار داشت اردوی پاکستان که به تعقیب جدایی این کشور از هند در سال 1947 تشکیل شد، به شکل غیر متناسب بزرگ می باشد. به گفته حقانی اردو همیشه کمک های امریکا را همچون یک امتیاز به هدف توازن با دهلی جدید استفاده کرده است.
به گفته حقانی همین هدف بود که پاکستان را با معلولیت داخلی روبرو ساخت چون صرف اردو تقویت شد و آنهم با داستان سرایی ملی پاکستان.
حقانی در انستیتیوت تحقیقاتی هدسن که او هم عضو آن می باشد، گفت یک کشور با اسلحه اتومی نباید مانند یک فردی زندگی کند که تفنگ می خرد به این هدف که گویا برای دفاع از خانواده خود به آن نیاز دارد و بعد تا صبح شب زنده داری می کند که مبادا کسی تفنگ او را دزدی کند و در نهایت کار از بی خوابی و ترس و فشار روحی به سکته قلبی روبرو می شود.
به گفته حقانی در این حالت تصور امریکا اینست که کمک زیاد به پاکستان برساند تا از اهداف که سرو آخر آن معلوم نیست صرفنظر کند، اما در حقیقت کاری را که امریکا انجام میدهد پاکستانی ها را برای پیگیری این هدف و یا پروسه تشویق می کند.
حقانی می گوید، این روابط سال آینده وقتی که قوای امریکا افغانستان را ترک نمایند تغییر خواهد کرد. امریکا جنگی را که در سال 2001 در افغانستان شروع کرده بود در ختم سال 2014 پایان میدهد.
اما حقانی از پاکستان خواست بهتر است مسیر جنگ خود را تغییر بدهد و با بی سوادی، گرسنگی، و ایدیا لوژی کشنده ملتگرایی تحت عنوان این شعار که پاکستانی بودن گویا مترداف است با اسلامی بودن، مبارزه نماید.
او تاکید نمود که پاکستان می تواند تنها و تنها در صورتی نجات پیدا کند که مانند کشورهای دیگر در تعدد احزاب زندگی کند، چیزی که به نظر وی در پاکستان واقع نشده است. او همچنان اظهار نگرانی نمود که اکنون در جنگ برای نجات پاکستان بیشتر اتکا به قدرت های دینی صورت می گیرد.
به نظر حقانی پاکستان باید اشخاص مانند ملاله یوسفزی را که بخاطر تشویق تعلیم دختران مورد حمله مسلحانه طالبان قرار گرفت به حیث قهرمان خود بشمارد نه اشخاص مانند عبدالقادر خان که اسرار اتومی را به دیگران فاش کرد و یا رهبر اسلامی حفیظ محمد سعید که هیچ چیزی دیگری به جز از تعصب، تبعیض، خشونت و تروریزم را به ارمغان نیاورده است.
