خانم حوریه مصدق مسوول شعبه افغانستان در امنستی انترنشنل یا سازمان عفو بین المللی می گوید، توجه حکومت افغانستان و جامعه جهانی نسبت به مسایل حقوق زنها با نزدیک شدن 2014 میلادی کمرنگ شده است.
خانم مصدق در صحبت با رادیو آزادی گفت، در حال حاضر بیشتر توجه جامعه جهانی بالای رسیدن به یک توافق با طالبان و بیرون شدن از افغانستان است در حالیکه بالای پیامد های توافق که مربوط مسایل حقوق زنها می شود توجه صورت نمی گیرد:
« نگرانی من منحیث یک فعال حقوق زن همین است که فکر می کنم توجه دولت افغانستان و جامعه جهانی نسبت به مسایل حقوق زنها کمرنگ شده و در عین حال توجه بیشتر بالای به توافق رسیدن با طالبان و بیرون شدن از افغانستان صورت می گیرد. متاسفانه روی عواقب همچو پیمان ها بالای زن های افغان توجه صورت نمی گیرد. »
خانم حوریه مصدق، رد شدن قانون محو خشنونت علیه زنها از سوی پارلمان افغانستان و کاهش تعداد حضور زنها در شورا های ولایتی و مجلس سنا یاد آور شده می افزاید که همچو تصامیم در حقیقت عقب نشینی گسترده به زنهای افغان است.
خانم مصدق ابراز نگرانی کرده می گوید، شاید خروج نیرو های خارجی از افغانستان باعث عدم توجه حکومت بالای مسایل حقوق زنها در این کشور گردد:
« نگرانی همین است، وقتی که دولت افغانستان تعهد اش در قبال حقوق زنها وابسته به حضور نیرو های بین المللی باشد شاید پس از خروج این نیرو ها دولت دیگر توجه به حقوق زنها نکند. به خصوص زمانی که ما نمیدانیم که رییس جمهور آینده افغانستان کی است؟ وقتی که لست بیش از 10 کاندید ریاست جمهوری را می بینیم متاسفانه اکثریت شان جنگ سالار هستند و یا معاونین شان کسانی اند که متهم به خشونت های حقوق بشری به خصوص حقوق زنها اند. این موضوع نگرانی ما را بیشتر می کند. »
فرخنده زهرا نادری عضو پارلمان و فعال حقوق زن در افغانستان می گوید، با وجود که در یازده سال گذشته پول گزاف بنام حقوق زن در افغانستان آمده و جامعه جهانی بیشتر بالای حقوق زنها تاکید کرده با آن هم زنهای افغان حقوق شانرا بطور کامل بدست نیاورده اند.
خانم نادری می افزاید با نزدیک شدن 2014 نگرانی زنها برای از دست دادن حقوق اندک فعلی شان بیشتر گردیده است:
« نظر به توجه جهانی که صورت گرفته زنها از دست آورد های یازده ساله خود راضی نیستند. در آن اواخر موضوع 2014 که به میان آمد یک صفحه جدید را به خانم ها باز کرد و حتی روی کاهش یافتن حقوق اندک یازده ساله صحبت گردد. اکنون ما، خانم های افغان اگر چه از حقوق اندک فعلی خود راضی نمی باشیم اما به هیچ وجه برای از دست دادن همین حقوق اندک آماده نیستیم. »
فرخنده زهرا نادری می گوید، اگر کار های اساسی و در عرصه حقوق زن افغان صورت می گرفت نیاز به حمایت زن افغان از سوی نیرو های خارجی در مرز کشور خود شان نمی بود.
خانم نادری به این باور است که با توجه نهاد های دولتی افغان میتوان نگرانی های زنهای افغان را رفع نمود:
« اگر قوه های سه گانه دولت افغانستان قدرت زن را ریشه دار بسازند و از زن تنها بقسم سمبولیک کار نگیرند هیچ نیاز نیست که زن افغان از سال 2014 هراس داشته باشد. »
فعالان حقوق زن در افغانستان می گویند، با آنکه بعد از سقوط رژیم طالبان در افغانستان، جامعه جهانی ملیارد ها دالر را در پهلوی بازسازی برای بعبود حقوق زنها در آنکشور کمک کرده اما اکثریت زنها هنوز هم از حقوق شان محروم اند و خروج نیرو های خارجی در سال 2014 ممکن بالای وضعیت زنها در این کشور تاثیر منفی بگذارد.
خانم مصدق در صحبت با رادیو آزادی گفت، در حال حاضر بیشتر توجه جامعه جهانی بالای رسیدن به یک توافق با طالبان و بیرون شدن از افغانستان است در حالیکه بالای پیامد های توافق که مربوط مسایل حقوق زنها می شود توجه صورت نمی گیرد:
« نگرانی من منحیث یک فعال حقوق زن همین است که فکر می کنم توجه دولت افغانستان و جامعه جهانی نسبت به مسایل حقوق زنها کمرنگ شده و در عین حال توجه بیشتر بالای به توافق رسیدن با طالبان و بیرون شدن از افغانستان صورت می گیرد. متاسفانه روی عواقب همچو پیمان ها بالای زن های افغان توجه صورت نمی گیرد. »
خانم حوریه مصدق، رد شدن قانون محو خشنونت علیه زنها از سوی پارلمان افغانستان و کاهش تعداد حضور زنها در شورا های ولایتی و مجلس سنا یاد آور شده می افزاید که همچو تصامیم در حقیقت عقب نشینی گسترده به زنهای افغان است.
خانم مصدق ابراز نگرانی کرده می گوید، شاید خروج نیرو های خارجی از افغانستان باعث عدم توجه حکومت بالای مسایل حقوق زنها در این کشور گردد:
« نگرانی همین است، وقتی که دولت افغانستان تعهد اش در قبال حقوق زنها وابسته به حضور نیرو های بین المللی باشد شاید پس از خروج این نیرو ها دولت دیگر توجه به حقوق زنها نکند. به خصوص زمانی که ما نمیدانیم که رییس جمهور آینده افغانستان کی است؟ وقتی که لست بیش از 10 کاندید ریاست جمهوری را می بینیم متاسفانه اکثریت شان جنگ سالار هستند و یا معاونین شان کسانی اند که متهم به خشونت های حقوق بشری به خصوص حقوق زنها اند. این موضوع نگرانی ما را بیشتر می کند. »
فرخنده زهرا نادری عضو پارلمان و فعال حقوق زن در افغانستان می گوید، با وجود که در یازده سال گذشته پول گزاف بنام حقوق زن در افغانستان آمده و جامعه جهانی بیشتر بالای حقوق زنها تاکید کرده با آن هم زنهای افغان حقوق شانرا بطور کامل بدست نیاورده اند.
خانم نادری می افزاید با نزدیک شدن 2014 نگرانی زنها برای از دست دادن حقوق اندک فعلی شان بیشتر گردیده است:
« نظر به توجه جهانی که صورت گرفته زنها از دست آورد های یازده ساله خود راضی نیستند. در آن اواخر موضوع 2014 که به میان آمد یک صفحه جدید را به خانم ها باز کرد و حتی روی کاهش یافتن حقوق اندک یازده ساله صحبت گردد. اکنون ما، خانم های افغان اگر چه از حقوق اندک فعلی خود راضی نمی باشیم اما به هیچ وجه برای از دست دادن همین حقوق اندک آماده نیستیم. »
فرخنده زهرا نادری می گوید، اگر کار های اساسی و در عرصه حقوق زن افغان صورت می گرفت نیاز به حمایت زن افغان از سوی نیرو های خارجی در مرز کشور خود شان نمی بود.
خانم نادری به این باور است که با توجه نهاد های دولتی افغان میتوان نگرانی های زنهای افغان را رفع نمود:
« اگر قوه های سه گانه دولت افغانستان قدرت زن را ریشه دار بسازند و از زن تنها بقسم سمبولیک کار نگیرند هیچ نیاز نیست که زن افغان از سال 2014 هراس داشته باشد. »
فعالان حقوق زن در افغانستان می گویند، با آنکه بعد از سقوط رژیم طالبان در افغانستان، جامعه جهانی ملیارد ها دالر را در پهلوی بازسازی برای بعبود حقوق زنها در آنکشور کمک کرده اما اکثریت زنها هنوز هم از حقوق شان محروم اند و خروج نیرو های خارجی در سال 2014 ممکن بالای وضعیت زنها در این کشور تاثیر منفی بگذارد.
