صدها جنگجوی خارجی در چند منطقه یک ولایت دور افتاده جنوب افغانستان رخنه کرده و برای خود پناهگاه امن ساخته اند.
جنرال غلام سخی روغ لیونی قوماندان امنیه ولایت زابل است، ولایتِ که با پاکستان مرز مشترک دارد.
روغ لیونی در صحبت با رادیوآزادی تأیید کرد که بیش از سه صد خانواده جنگجویان خارجی به دنبال یک عملیات نظامی پارسال از سوی اردوی پاکستان در مناطق قبایلی وزیرستان به زابل سرازیر شده اند.
جنرال روغ لیونی افزود که ازبیک ها، عرب ها، چیچنی ها و پنجابی های پاکستانی در میان این جنگجویان خارجی حضور دارند:
" بیش از سه صد خانواده جنگجویان خارجی که در مرز خط دیورند بین افغانستان و پاکستان در وزیرستان شمالی زندگی می کردند، پس از آن که حکومت پاکستان عملیات ها را بالای شان شروع کرد، از آن طرف مرز کوچیدند و از راه منطقه مرزی شمولزی داخل خاک افغانستان شدند. اکثر شان در ولسوالی های خاک افغان، دای چوپان، میزان، ارغنداب و نوبهار جایگزین شده اند."
جنرال روغ لیونی می گوید که نیروهای افغان به مناطق کوهستانی کم جمعیت، جایی که بسیاری ازین جنگجویان خارجی به سر می برند، دسترسی محدود دارند.
به گفته روغ لیونی مناطق ناهموار و خشن مانع از اجرای عملیات نظامی علیه این جنگجویان خارجی می شود.
از سال 2003 میلادی به این طرف شورشیان طالب در مناطق گوناگون زابل فعالیت داشته اند.
زابل از راه ژوب که یک منطقهء ایالت بلوچستان است به وزیرستان وصل می شود.
به گفته مقام های امنیتی، پس از سقوط رژیم طالبان در سال 2001 میلادی در افغانستان، وزیرستان، که به بخش های شمالی و جنوبی تقسیم شده، به عنوان یک مخفیگاه بزرگ برای طالبان افغان و افراطگرایان متحد آنان از القاعده گرفته تا جنگجویان آسیای میانه و پاکستانی مبدل گشته است.
یک عملیات نظامی اردوی پاکستان در سال 2009 میلادی بسیاری از جنگجویان را به وزیرستان شمالی راند.
سپس یک عملیات نظامی گسترده دیگر به نام ضربِ غضب در ماه جون سال 2014 میلادی بسیاری از جنگجویان را از وزیرستان شمالی برون راند.
به اساس گزارش ها، در نتیجه این عملیات نظامی صدها هزار غیر نظامی وادار به ترک خانه های شان شدند.
اکنون، مقام های افغانستان نمایان گشتن پناهگاه جدید جنگجویان خارجی در ولایت زابل را یک تهدید امنیتی می دانند.
اشرف غنی رییس جمهور افغانستان در سخنرانی ماه گذشته اش در کانگرس ایالات متحده امریکا در مورد پیامد عملیات های نظامی اردوی پاکستان چنین گفت:
"جنبش های تروریستی که هدف شان بی ثبات ساختن هر دولت در منطقه است دنبال پایگاه های جدیدی عملیاتی هستند. ما در خط مقدم هستیم. اما تروریست ها برای گسترش پیام های نفرت و تفرقه نه مرز می شناسند و نه نیاز به پاسپورت دارند. از جانب غرب، داعش پیش از پیش افرادی را برای آزمایش آسیب پذیری ها به جنوب و غرب افغانستان فرستاده است. از جنوب، عملیات های ضد شورش از سوی پاکستان، که در آن بیش از 40،000 تن کشته شده اند، طالبان را از وزیرستان جنوبی به مناطق مرزی افغانستان رانده می رود."
مقام های امنیتی و نمایندگان زابل در مورد وابستگی و قوت جنگجویان خارجی درین ولایت نظرات گوناگون دارند.
داوود گلزار، رییس پیشین شورای عالی صلح زابل، در صحبت با رادیوآزادی گفت که ستیزه جویان خارجی به لشکر طیبه و لشکر جنگوی در پاکستان وابستگی دارند.
لشکر طیبه و لشکر جنگوی دو گروه استند که در ایالت پنجاب در شرق پاکستان به وجود آمدند و عمدتاً شیعیان را در هند و پاکستان هدف قرار داده اند.
گلزار می گوید که به گفته روستاییان در زابل، جنگجویان خارجی نقاب بر چهره دارند و بیرق های سیاه به رنگ بیرق های گروه موسوم به دولت اسلامی را حمل می کنند:
"از لحاظ چهره که مردم محل این ها را می بینند، می گویند که مردم ازبیک در میان آنها هستند که به لسان خارجی صحبت می کنند. ولی این ها ازبیک های هستند که در وزیرستان شمالی جا به جا بوده اند. این ها نقاب پوش هستند و در قریه ها هم می آیند. این ها در مسایل دولتی کار ندارند ولی در مساجد می آیند و توسط ترجمان به مردم محل در مورد شریعت توصیه می کنند."
گلزار می گوید که این جنگجویان خارجی در ربودن سی و یک تن از مسافران هزاره در ولسوالی خاک افغان نیز دخیل اند.
این مسافران در بیست و سوم ماه فبروری ربوده شدند و هنوز گفته می شود، در اسارت به سر می برند.
گلزار به رادیوآزادی گفت که نظامیان خارجی به شمول ازبیک ها تحت امر منصور دادالله برادر ملا دادالله فعالیت می کنند.
ملا دادالله آخند یکی از قوماندانان پیشین طالبان در یک عملیات نیروهای ناتو در سال 2007 در هلمند کشته شد.
اما، در گفت و گوی منسوب به منصور دادلله که در برخی از صفحات انترنتی منتشر شده، او رهبری جنگجویان خارجی در زابل را رد کرده است.
ولی در همین گفت و گو او می گوید که طالبان افغان جنگجویان را پس از آن که از وزیرستان شمالی رانده شدند، میزبانی می کنند.
عبدالقادر قلاتوال نمایندهء مردم در ولسی جرگه افغانستان است.
او نیزدر صحبت با رادیوآزادی حضور جنگجویان خارجی را در مناطق مختلف زابل تأیید می کند اما می گوید که آنان تحت امر طالبان فعالیت نمی کنند:
" آن ها به طور مستقل فعالیت می کنند و تحت فرمان طالبان افغان نیستند. حتی در برخی از مناطق طالبان محلی با این جنگجویان خارجی مشکل داشته اند و مخالف شان بوده اند. به همین دلیل، آنان به مناطق دور افتاده کوهستانی زابل رفته اند."
قلاتوال می گوید که شماری ازین جنگجویان به ولایت هلمند و نیز به ولایت فاریاب در شمال افغانستان نقل مکان کرده اند.
معمولاً با گرم شدن هوا فصل جنگ نیز گرم می شود.
جنرال روغ لیونی می گوید که جنگجویان خارجی در زابل تهدید بزرگی امنیتی را تشکیل نمی دهند:
"همراه ما جنگ نمی کنند، آن هادر جاهایستند که حمایت کننده ای نیروهای طالبان هستند. خودشان عملاً در جنگ اشتراک نمی کنند. چرا شرایط جنگی که به طالبان محل مهیاست به این ها مهیا نیست؛ چون با اراضی آشنایی ندارند با مناطق نابلدند."
اما، عمر شریفی کارشناس مسایل سیاسی و امنیتی حضور جنگجویان خارجی را یک تهدید بالقوه می داند.
او در صحبت با رادیوآزادی گفت:
" یک مسأله است که باید جدی گرفته شود. این ها قبلاً هم تهدیدات امنیتی را متوجه ساخته اند. امروز هم مخصوصاً از فاریاب تا بدخشان گروه های که به یک نحو از انحاء با این گروه ها وابسته هستند فعالیت دارند و حملات انتحاری اجرا می کنند. ما چندین حملهء انتحاری را در شمال افغانستان شاهد بودیم که محرکین یا مسببین آن همین گروه های وابسته به حرکت اسلامی ازبیکستان بوده یا گروه های آسیای میانه بود. این یک تهدید بالقوه است."
قلاتوال نیز حضور جنگجویان خارجی در زابل را خالی از تهدید نمی داند و می گوید که باید به آن رسیدگی شود.
"با گرم شدن هوا هدف آنان روشن تر می شود. ممکن است به زودی فعالیت های مسلحانهء شان را آغاز کنند. فکر می کنم که با داخل شدن به خاک افغانستان آنان اهداف دیگری نیز در سر دارند."
