تاریخ دوم ماه جون مصادف است با روز جهان کودک.
کابل پایتخت افغانستان نسبت به دیگر ولایات این کشور شهر بهتری برای پیشرفت کودکان است.
ندا و سبحان در یکی از کودکستان های شهر کابل تحت پرورش قرار دارند به این دو کودک امکانات لازم از سوی فامیل فراهم بوده و دوره کودکی شان را در شرایط خوبی سپری می کنند:
"در صنف درس می‌خوانم ترانه یاد میگیرم و در بیرون ورزش می‌کنم من خوشحالم که درس می‌خوانم."
"من خوش استم که در این کودکستان درس می‌خوانم من می‌خواهم در آینده انجنیر شوم."
و در قسمت دیگر این شهر محمد سمیع یک کودک دیگر که در اثر بیماری پولیو معلول شده یکی از مثال های سی درصدی کودکان افغان می باشد که مصروف کارهای شاقه است.
وی برای موترهای شهری سواری پیدا می‌کند.
محمد سمیع یگانه سرپرست خانواده‌اش می گوید روزانه صد تا دوصد افغانی پول بدست میآورد تا با آن نفقه فامیل‌اش را بدهد:
"زمانیکه به خانه میروم پاهایم شدید درد می‌کند مانده و خسته می‌باشم بعد مکتب و مدرسه میروم و صبح وقت اینجا به کار میایم."
وی از حکومت و ادارات مسئول می‌خواهد تا در کاهش مشکلات زنده‌گی‌اش وی را کمک کنند.
محمد سمیع تنها کودک افغان نیست که وضعیت ناگوار کشور خوشی‌های کودکی‌اش را از وی دزدیده است بلکه کودکان زیادی در این سرزمین در شرایط بدتر از وی قرار دارند.
اما به نقل از اداره جهانی حمایت از کودکان افغان یا سیف د چلدرن در مقایسه به سال های گذشته پیشرفت های نیز در زنده‌گی کودکان افغان به وجود آمده‌است.
به گونه مثال ازدواج های زیر سن ۴۴ درصد کاهش یافته است.
به اساس گزارش تازه این اداره، در افغانستان ۴۱ در صد کودکان از مکتب محروم اند و ۶ عشاریه ۷۹ درصد کودکان کمتر از پنج سال میمیرند.
مریم عطایی سخنگوی این اداره به رادیو آزادی گفت که جنگ و فقر اقتصادی به دوران کودکی کودکان زیادی صدمه زده است:
"بدبختانه گزارش‌های تازه نشان می‌دهد که تلفات کودکان با گذشت هر روز بیشتر می شود کودکان در افغانستان نسبت به بزرگان بیشترین ضرر جنگ را متحمل می‌شوند."
در عین حال وزارت معارف افغانستان هرچند از پیشرفت‌ها در شرایط زنده‌گی کودکان این کشور یاد آوری می‌کند اما می‌گوید هنوز هم مشکلات زیادی سر راه آموزش آنان وجود دارد.
این وزارت از خانواده‌ها می‌خواهد تا در زمینه آموزش و پرورش کودکان با وزارت معارف همکار باشند.
