برخی از خانوادههای این اقلیتهای دینی میگویند، تهدیدهای امنیتی و املاک آنها از دلایل اصلی ترک کشور است.
سردار گربچن سینگ غزنیوال ۵۰ سال پیش در ولایت غزنی افغانستان زاده شد. او یکی از خانوادههای اقلیت دینی در این کشور است که قرار است در روزهای آینده با افغانستان خدا حافظی کند.
در حمله چهار ماه پیش بر عبادتگاه سیکها در کابل ۹ عضو خانواده خود را از دست داد. او در افغانستان خانه ندارد و با همسر و سه فرزندش در یکی از عبادتگاههای خود زندگی میکند.
میگوید که تهدیدهای امنیتی علیه هندوها و سیکهای افغانستان روز به روز افزایش مییابد.
او که در گفتگو با رادیو آزادی اشک میریخت از برخورد برخی مسلمانان هموطنش گلایه کرد.
گربچن سینگ افزود: "حتی در موتر هم که مینشستیم، برادران مسلمانم میگفتند که از کجای هندوستان آمدهای سردار؟ همین قدر فکر نمیکردند کسی که از هندوستان بیاید چطور فارسی و پشتو صحبت میکند. من که به زبانهای فارسی و پشتو تکلم میکنم. هیچ فکر برادری در برابر ما ندارند."
گربچن سینگ تنها سیکی نیست که قرار است از افغانستان بیرون شود.
نریندر سینگ خالصه تنها نماینده سیکهای افغانستان در ولسی جرگه میگوید، ۱۸۰ سیک این کشور قرار است تا پنج روز دیگر به هند بروند.
او تهدیدهای امنیتی را عامل اصلی بیرون شدن سیکها از افغانستان خواند.
آقای خالصه گفت: "اگر حکومت توجه نکند، شاید در ۲۰ تا ۲۵ روز آینده ما تصمیم قاطع گرفتهایم تا سیکها افغانستان را ترک کنند؛ چون آنها هیچ نوع زندگی [آرامی] در افغانستان ندارند. چهارونیم ماه از حمله به درمسال گذشت، اما واحد عملیاتی تا حال درمسال ما را بازسازی نکرده تا سیکهای ما دل بگیرند (اطیمان حاصل کنند)."
پیش از این نیز یک خانواده سیک از افغانستان بیرون شده و به هند رفته است.
نریندر سینگ خالصه میگوید، دختر ۱۳ ساله این خانواده ماه قبل ربوده و به ولایت پنجشیر منتقل شده بود. او گفت زمانی که پولیس این دختر را از چنگ آدمربایان نجات داد، با خانوادهاش به هند رفت.
مقامهای دولت افغانستان تا حال در این مورد اظهار نظر نکردهاند، اما پیش از این صدیق صدیقی، سخنگوی رئیس جمهوری این کشور گفته بود اگر این کشور آرام شود، سیکها و هندوها به کشور باز خواهند گشت.
در حال حاضر حدود ۲۴۰ خانواده سیک در افغانستان زندگی میکنند. آنها پیش از این نیز به ویژه در زمان جنگهای داخلی و حاکمیت گروه طالبان روزگار سختی را پشت سر گذاشته بودند.