وزارت شهرسازی و اراضی افغانستان در روز جهانی مسکن گفته که مهاجرت سیلآسای مردم از روستا به شهرها، مشکلات مسکن را چند برابر کرده است.
پنجم اکتوبر برابر است با روز جهانی مسکن.
میرویس ۳۶ ساله که برای کار به کابل آمده است. میگوید خانه ندارد و از ۲۱ سال بدینسو در خانههای کرایی به سر میبرد.
میرویس صاحب ۷ فرزند است و روزانه در نزدیک مکتبی در شهر کابل ژآلهفروشی میکند.
میرویس در مورد مشکلاتش بیشتر میگوید: "مشکل اساسی من نداشتن خانه است. روزانه ۲۰۰ الی ۳۰۰ افغانی کار میکنم و ماهانه سه هزار افغانی کرایه خانه میدهم. بخاطر مشکل اقتصادی و جمع کردن کرایه خانه هر صبح وقت از منطقه چهلستون کابل تا مکروریان با بایسکل برای کار میآیم، زیرا پول کرایه موتر ندارم. اگر کرایه موتر را بدهم، بعد کرایه خانه چطور میشود."
تنها میرویس نیست که از نداشتن خانه شکایت میکند، بلکه میلیونها تن دیگر در سراسر افغانستان با مشکل مسکن مواجه هستند.
این در حالی است که پنجم اکتوبر برابر است به روز جهانی مسکن.
مسکن نیاز اساسی و اولیه انسانها است ولی در حال حاضر مسکن و سرپناه یکی از مهمترین و اساسیترین مشکل مردم افغانستان است.
به گفته مسئولان اداره ملی احصاییه در سال جاری نفوس افغانستان در حدود ۳۳ میلیون نفر برآورد شده است که ۷۱ در صد آن در روستاها و ۲۴ در صد دیگر در شهر زندگی میکنند و بقیه کوچی هستند.
اما سوال بنیادی این است که چه تعداد از این جمعیت با مشکل مسکن مواجه هستند.
حشمتالله ناصری رئیس اطلاعات و سخنگوی وزارت شهرسازی میگوید اگرچه آمار دقیقی در این مورد وجود نداردت اما نیازمندی به مسکن در مقایسه با سالهای گذشته چند برابر بیشتر شده است.
آقای ناصری گفت:"اما در مجموع تقاضا برای مسکن فوقالعاده بلند است. آنچه که ما پیشبینی میکنیم، حداقل در شهر کابل بالاتر از میلیون نفر برای خانه مطمئن نیازمند هستند. به همین دلیل است که ما روند احداث شهر جدید کابل را روی دست گرفتیم. بلاخره، در جریان سه یا چهار ماه که رهبری جدید در این وزارت آمده است یکی از اولویتهای آن تکمیل این پروژه است. تلاش میشود تا برای دو میلیون نفر زمینه مسکنگزینی مساعد گردد."
آقای ناصری میگوید افزایش آمدن مردم به شهرها بخاطر فرصتهای کاری، مهاجرت و ناامنی که سبب بیجا شدن مردم شده است از جمله عواملی است که مردم در شهرها به کمبود مسکن روبهرو شدهاند.
حالا کارشناسان برای حل این مشکل چه پیشنهاد میکنند.
صدیق قیام یکتن از کارشناسان ساختمانی و مسکن میگوید: "بخاطر افزایش نفوس مردم در کوهها و جاهایی که خیلی مصون نیست، زندگی میکنند و بخاطر حل آن باید یک کنفرانس قوی دایر میشد و نهتنها اشخاص دولتی بلکه تمام صاحبنظران انجنیران شهرسازان جمع میشدند و نظریاتشان را بخاطر حل مشکل مسکن در کشور بیان میکردند."
آقای قیام همچنین روی هماهنگی ادارات دولتی تاکید میکند و میگوید تا زمانی که هماهنگی لازم میان وزارت شهرسازی و دیگر ادارات زیربط به میان نیاید مشکل مسکن در کشور حل نمیشود.