جایزۀ نوبل سال ۲۰۲۰ میلادی در عرصۀ طب به سه دانشمندی داده شد که با موفقیت در مورد بیماری هپتایت سی تحقیقات کرده اند.
هاروی جی والتر، مایکل هاگتون او چارلز ام. رایس این جایزه با هم تقسیم کردند.
برای این دانشمندان جایزه نوبل طب به خاطر آن داده شد که آنها موفق به کشف ویروس هپتایت سی شده اند.
کمیته‌ای جوایز نوبل کشف ویروس هپتایت سی را یک موفقیت غیرمنتظره خوانده گفته، که این پیشرفت آزمایش خون و استفاده از دوا‌های جدید را برای بیماران هپتایت سی فراهم کرده، نجات جان میلیون‌ها تن را امکان پذیر ساخته.
به گفتۀ این کمیته، برای اولین بار در تاریخ، بیماری هپتایت سی قابل درمان است و امید ریشه کن ساختن ویروس آن در جهان افزایش یافته.
هاروی جی والتر ۸۵ ساله که متولد امریکاست و در مرکز انتقال خون در انستیتوت ملی صحت امریکا کار می‌کند در صحبت با ویب سایت جوایز نوبل گفته، حوالی ساعت چهار صبح زود تلیفون به صدا در آمد و به آن جواب نداد، باز هم تیلفون زنگ زد، وی مشوش شده و به آن جواب داد، زمانیکه از آن سوی خط برایش گفته شد که برندۀ جایزه نوبل شناخته شده، تشویش وی به حیرت تبدل شد، چون هرگز تصور هم نمی‌کرد که برندۀ این جایزه شود.
چارلز ام. رایس استاد فاکولتۀ طب در پوهنتون راکفلر نیویارک است. وی به ویب سایت جوایز نوبل گفته، وقتی با او تماس گرفتند، تعجب كرد و نمی‌دانست چه بگوید.
مایکل هاگتون، برندۀ دیگر نوبل ۲۰۲۰ طب، در بریتانیا تولد شده و استاد ویروس شناسی پوهنتون ایالت آلبرتا در کانادا ست.
وی می‌گوید، ساعت ۳ صبح زود یکی از همکارانش تلیفون کرده گفت که برندۀ جایزۀ نوبل شده، این خبر برایش بسیار غیر مترقبه بود و دیگر خوابش نبرد.
مایکل هاگتون در مورد چندین دهه تحقیقات در مورد بیماری هپتایت سی و انگیزه ادامۀ این کار می‌گوید که از هفده سالگی به مطالعات در عرصۀ مایکرو بیولوژی آغاز کرد و زندگینامۀ دانشمند بزرگ لویی پاستور، الهام بخش زندگی وی بوده است.
وی می‌افزاید که برای مدتی بسیار ناامید شده بود و هنگام رانندگی بسوی کار، به ساختمانها و هوتل‌های بزرگی که در اطراف وی ساخته می‌شدند، نگاه می‌کرد و از خود می‌پرسید که آیا تا تکمیل شدن این ساختمانها، تحقیقات آنها نیز به پایان خواهد رسید.
مایکل هاگتون می‌گوید، اما این اتفاق نیفتاد، با وصف کشف ویروس هپتایت سی، فکر می‌کند که تا ختم تحقیقات در مورد این بیماری، ده‌ها هوتل و ساختمان دیگر هم ساخته خواهد شد.
