مرکز حمایت از خبرنگاران زن در افغانستان گفته که در یک سال گذشته بیش از ۱۰۰ مورد خشونت با زنان خبرنگار را ثبت کرده که بیش از ۲۰ مورد آن در پایتخت اتفاق افتاده.
خبرنگاری در افغانستان برای همه دشوار است، اما شماری از خبرنگاران باور دارند این کار برای زنان دشوارتر است.
حسینا عظیمی خبرنگار در هرات و سونیا اکبری خبرنگار در کابل میگویند که با افزایش ناامنیها و همهگیری ویروس کرونا خبرنگاری برای آنان به حرفه پردغدغهای تبدیل شده است.
آنان میگویند: "حالا میبینیم خشونتها رنگ و بوی دیگری گرفته. در این نوع خشونت خبرنگار هدف قرار میگیرد. زن خبرنگار هدف قرار میگیرد. این نگران کنندهاست. ما را نگران از این میسازد که همکاران خود را در کنار خود نداشته باشیم."
"ما نگران هستیم. هر روز خبرنگاران بهویژه خبرنگاران زن هدف قرار میگیرند و کشته میشوند. این فضای کار را تنگ کردهاست."
مرکز حمایت از خبرنگاران زن در افغانستان چهارشنبه (۲۰ حوت) در نشست خبری در کابل نگرانی خود را از وضعیت دشوار خبرنگاران زن در افغانستان بیان کرد.
این نهاد گفت که تهدیدهای امنیتی، ترورهای هدفمند، شیوع ویروس کرونا و گفتوگوهای صلح زندگی خبرنگاران به ویژه خبرنگاران زن را زیر تاثیر قرار دادهاست.
فریده نیکزاد مسوول این مرکز گفت که به دلیل ناامنیهای اخیر بیش از ۱۰ خبرنگار زن مجبور به ترک ولایتهایشان و بیش از ۱۰ خبرنگار زن دیگر مجبور به ترک کشور شدهاند.
بانو نیکزاد میگوید: "در یک سه یا چهار ماه اخیر، چهار خبرنگار یا کارکن رسانهای زن که کشته میشوند، این چه پیامی را میتواند برساند؟ در پهلوی از این که ما دیگر خبرنگاران را هم از دست دادیم. ما متاسفانه طی سال ۱۳۹۹ هجری شمسی سال پر از چالش و خشونت داشتیم. بیش از ۱۰۰ قضیه خشونت علیه خبرنگار زن ثبت شده. ۲۱ قضیه مشخص در مرکز ثبت شده."
خانم نیکزاد افزود که تا کنون به پرورندههای قتل خبرنگاران به گونه کامل رسیدگی نشدهاست. او تاکید کرد که باید هرچه زودتر عاملان ترور خبرنگاران شناسایی و بازداشت شود.
در همینحال طارق آرین سخنگوی وزارت امور داخله در پاسخ به این نگرانیها میگوید: "در قسمت رسیدگی به قضایای خشونت علیه خبرنگاران به گونه مطلق ما به همه قضایا رسیدگی کردهایم. یک تعداد معدود از قضایا تا هنوز زیر انکشاف است. ما عاملیناش را تا هنوز موفق نشدهایم دستگیر بکنیم. تلاش نیروهای امنیتی، بخشهای کشفی ما این است که به همین نقطه برسیم. ما به نگرانی که همکاران خبرنگار ما دارند به پاسخ میدهیم."
مرکز حمایت از خبرنگاران زن در افغانستان همچنین گفت که خبرنگاران زن نگران هستند که قربانی گفتوگوهای صلح شوند و با دستاوردهای آنان در این گفتوگوها معامله صورت گیرد، اما حکومت همواره برحفظ دستاوردهای زنان و آزادی رسانهها تاکید کردهاست.
در همینحال، این نهاد شیوع ویروس کرونا را مشکل دیگری دانسته و گفته که به دلیل گسترش این ویروس بیش از ۲۰ درصد خبرنگاران زن در سراسر افغانستان و بیشتر در کابل خانهنشین شدهاند. برخی از آنان دوباره به کارشان جذب نشدهاند.
صدیقالله توحیدی مسئول عدالتخواهی کمیته مصونیت خبرنگاران میگوید که خبرنگاران زن نه تنها امنیت فیزیکی ندارند، بلکه از امنیت شغلی هم برخوردار نیستند.
او افزود که برخی نهادهای رسانهای مکلفیتهای لازم را در قراردادهایشان در نظر نگرفته اند.
بربنیاد آمار این کمیته، در چهار ماه گذشته ۱۱ خبرنگار و کارمند رسانهای از جمله چهار خبرنگار و کارمند رسانهیی زن کشته شدهاند.