کمیسیون حقوق بشر افغانستان می‌گوید که ناامنی فعالیت این نهاد در زون شمال را دشوار کرده.
سید محمد سامع، مسوول دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در شمال افغانستان نگران افزایش روز افزون ناامنی‌هاست.
او می‌گوید که به علت تهدید و گسترش حمله‌های طالبان این نهاد قادر به پیشبرد فعالیت در حمایت از حقوق بشر در ولایت‌های سرپل، جوزجان و برخی ساحه‌های بلخ و سمنگان نیست.
آقای سامع افزود: "تهدیدهای موجود علت اصلی عدم حضور کمیسیون در ساحات تحت منازعه است. ما اصلآ از چند سال به این‌سو قادر به حضور در ولایت سرپل نیستیم و در جوزجان نیز ناامنی‌ها دست ما را کوتاه کرده."
آقای سامع افزایش فعالیت گروه طالبان در بلخ را نیز نگران کننده می‌خواند.
او می‌گويد که ضعف در برقراری امنیت و فعالیت طالبان در بیش از هشت ولسوالی ولایت بلخ، کميسيون را در قسمت بررسی اوضاع حقوق بشری و رسیدگی به قضیه‌ها با چالش روبه‌رو کرده.
فعالیت هراس‌افگنانه تنها مانع در برابر حضور کارمندان کمیسیون حقوق بشر در ساحه‌های دور دست شمال نشده، بلکه برخی دیگر نهادهای حامی حقوق بشر از مشکل مشابهی حکایت می‌کنند.
مریم کریمی، مسوول بنیاد کودک در بلخ است. این نهاد در بخش کمک‌های حقوق بشری به کودکان در بلخ کار می‌کند.
خانم کریمی می‌گويد که فعالیت‌های این نهاد از سطح ولسوالی‌ها به مرکز شهر مزارشریف محدود شده.
کریمی گفت که ناامنی در ولسوالی‌های دولت آباد، بلخ، چهاربولک، شولگر و چمتال افزایش یافته.
او بیشتر گفت: "ما فعالیت خود را به مراتب کم کردیم. دلیل اصلی برای همه هویدا است که چالش امنیتی و حملات مسلحانه طالبان است. دوام چنین وضعیت در دراز مدت فعالیت ما را به کلی متوقف خواهد کرد."
اما عادل شاه عادل، سخنگوی پولیس بلخ می‌گويد که برای سرکوب طالبان و برقراری امنیت هم اکنون در سه ولسوالی بلخ عملیات جریان دارد و دامنه آن به سایر نقاط ناامن بلخ کشانده خواهد شد.
طالبان کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان را یک نهاد وابسته به حکومت دانسته و گفته اند که به این نهاد در ساحه‌های تحت کنترول خود اجازه فعالیت نمی‌دهند.
این گروه سه روز عید را آتش‌بس اعلام کرده.
اما پیش از آن، از اول ماه می طالبان تحرکات‌شان در مناطق مختلف افغانستان را افزایش دادند.
بسیاری مردم عادی به شمول نهادهای حقوق بشری از طرف‌های درگیر جنگ می‌خواهند که صلح کنند.
