پناه‌جویان مسترد شده از آلمان نگران آینده‌ ناروشن در افغانستان اند

پناه‌جویان افغان که از آلمان بازگشته‌اند می‌گویند نگران آینده‌ی ناروشن در این‌جا هستند.

جنگ‌های مداوم در افغانستان، هزاران افغان را در سال‌ها اخیر مجبور کرد تا با پیمودن راه‌های دشواری خود را به کشورهای خارجی برسانند.

سرنوشت تاریک و زندگی در مهاجرت برای بیش‌تر مهاجران افغانستان مشکل‌های زیادی را به بار آورده، آنان با آن‌که سال‌های زیادی را در آن کشورها می‌گذرانند اما عده‌ی زیادی از آنان دوباره بازگردانده می‌شوند.

یکی از آنان شاه‌ولی ۳۳ ساله‌است، او به تازه‌گی همراه با ۴۲ دو تن، روز چهارشنبه (۱۹جوزا) از آلمان اخراج شدند.

وزارت داخله آلمان می‌گوید که از جمع ۴۲ شهروند دیپورت شده‌ی افغانستان ۴۰ تن آنان به ارتکاب جرم‌های مختلف از جمله حمله٬ دزدی٬ جرایم جنسی و مواد مخدر محکوم شده‌اند.

شاه‌ولی ۳ سال داشت که همراه باخانواده‌اش به ایران رفت.

جنگ‌های داخلی در افغانستان خانواده‌ شاه‌ولی را مجبور کرد تا به فکر زندگی بهتر برای او به ایران بروند، بی‌خبر از این‌که پس از ۳۰ سال سرنوشت او را دوباره به افغانستان می‌کشاند.

می‌گوید پس از ۲۴ سال زندگی در ایران سرانجام او ۶ سال پیش همراه با خانواده‌اش به آلمان رفت. به گفته شاه‌ولی او این مدت را در آلمان در زندان سپری کرده٬ اما این که به چه جرمی در مورد معلومات نداده است.

آلمان به درخواست پناهندگی‌اش پاسخ رد داد و او با دنیای از ناامیدی و به تنهایی به افغانستان برگشتانده‌ شده است.

خانم و ۳ فرزند‌ شاه‌ولی در آلمان هستند، می‌گوید با این‌که از افغانستان است اما در این‌جا کسی را نمی‌شناسد و با زندگی و رسم‌ و رواج این‌جا آشنایی ندارد.

او اکنون در یکی از مهمان‌خانه‌های شهر کابل زندگی می‌کند، مکانی که حتا نشانی و نام‌ محل آن را درست نمی‌داند.

شاه‌ولی افزود: "سه‌شنبه دیپورتی من آمد و گفت تو باید بروی، من گفتم این‌جا تقاضای پناهندگی کردم حالا چی کار می‌شود؟ گفت حالا وقت نیست تو باید دیپورت شوی. آینده خوبی این‌جا نمی‌بینم خیلی نگران هستم به جانم می‌ترسم خودم نمی‌توانم این‌جا چون من این‌جا بزرگ نشدم من اصلا این‌جا را ندیدم. خیلی می‌ترسم."

چهل و دو تن دیگر هم‌رکابان‌ شاه‌ولی بودند و روز چهارشنبه به افغانستان باز گردانده شدند اما بگو مگو‌ها درباره اخراج پناه‌جویان بیشتر از آلمان به افغانستان برخی‌ پناه‌جویان را در داخل اروپا هم نگران کرده است و می‌دانند که در انتظار چنین سرنوشتی باشند.

جمشید از پناهجویان افغانستان در جرمنی است. او ۲۴ سال دارد.

جمشید می‌گوید، ۶ سال پیش در سال ۲۰۱۵ جنگ و ناامنی‌ها در دهنه غوری یکی از ولسوالی‌های بغلان، مکانی که جمشید در آن زندگی می‌کرد باعث شد که آن‌جا را ترک کند و با پیمودن راه‌های پر خطر و دشوار و گذشتن از دل دریاها خودش را به آلمان برساند.

جمشید با این‌که در آلمان با زبان آشنا شد و کار نیز می‌کرد اما دو بار به درخواست پناهنده‌گی‌اش پاسخ رد داده شد.

اخراج شماری‌ زیادی از کسانی که همانند او در انتظار کسب پناهندگی بودند سبب شد تا او ۳ ماه پیش از آلمان فرار کند و به فرانسه برود اما می‌داند که در فرانسه هم از چشم دولت آلمان به دور نخواهد بود.

جمشید افزود: "بهترین وظیفه من در آلمان داشتم، مدت ۶ سال را در آلمان بودم چهار سال کار سفید کردم، تکس (مالیه) هم برای‌شان دادم. سر از آن هم مرا دو بار منفی داد، من‌مجبور شدم که کشور سوم را انتخاب کردم آن‌جا را ترک کردم، حتا رفیق‌هایم از آلمان همراه من تماس گرفت که دو بار پشتت پولیس آمده بود می‌خواست تو را دیپورت کند در جمع همین دیپورت‌های دیگر نه کدام خلاف داشتم نه کدام جرمی نه کسی را زده بودیم، در وظیفه خود می‌رفتیم و می‌آمدیم و زبان‌اش را یاد داشتیم."

اگرچه حکایت‌هایی زیادی از سرنوشت همچون جمشید و شاه‌ولی است، با آن‌هم شماری زیادی هنوز هم می‌خواهند از راه قاچاق به کشورهای خارجی بروند. علت آن را نگرانی‌ها از بدتر شدن اوضاع با بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان می‌گویند.

فهیم ۳۰ ساله، باشنده ولایت پنجشیر می‌گوید، به دلیل این‌که در بی ثباتی‌های موجود آینده اش را در افغانستان به درستی ترسیم کرده نمی‌تواند، می‌خواهد هرچه زودتر این‌جا را ترک کند.

فهیم گفت: "وضعیت بسیار زیاد خراب است همه مردم می‌روند از افغانستان، من هم کوشش دارم که از این کشور بروم، و کوشش دارم به آلمان برسم تا آن‌جا یک زندگی خوب داشته باشم."

با این‌حال عبدالباسط انصاری مشاور مطبوعاتی وزارت مهاجران و عودت کنندگان با این‌‌که نگرانی‌های امنیتی را می‌پذیرد اما می‌گوید: "بعضی موسسات همکار در این قسمت همکاری دارند، در قسمت سفریه راه برای آنان همکاری می‌کنند و در عین‌حال در قسمت اشتغال هم کار و فعالیت صورت می‌گیرد اما خیلی دشوار است که برای تمام عوت کننده‌ها فرصت کار و اشتغال از سوی وزارت مهاجرین مهیا شود از این لحاظ بعضی مراکز آموزش‌های فنی و حرفه‌ای است که این‌ها می‌توانند در آن‌جا شامل شوند و کار کنند."

به گفتۀ آقای انصاری، شمار مجموعی پناه‌جویانی که از سال ۲۰۱۶ به این‌سو از آلمان به گونۀ اجباری و یا هم داوطلبانه برگشت داده شده‌اند به ۵،۲۱۸ تن می‌رسد.

براساس آمارهای رسمی این وزارت اکنون حدود ۶ اعشاریه ۵ میلیون شهروندان افغانستان در کشورهای خارجی پناهنده و پناه‌جو هستند‌ که بیشتر آنان در ایران و پاکستان به سر می‌برند.

اگرچه دلیل بیشتر این مهاجرت‌ها جنگ و ناامنی‌هایی است که هر ازگاهی جان مردم را می‌گیرد اما حالا بازگشت اینان دوباره به افغانستان ناامیدی بیش‌تری را از آینده نه‌چندان روشن بیش‌تر کرده‌است.