چهارچوب مشارکت، حفظ دستاوردها، حاکمیت قانون، مبارزه با فساد اداری و اصلاحات ابتکاری، از محورهای اصلی بحث نشست حکومت افغانستان و جامعۀ جهانی بود.
نشست ویژۀ بورد مشترک نظارت و انسجام روز چهارشنبه (۶ اسد) در کابل با حضور رهبران حکومت افغانستان و نمایندگان ۲۸ کشور و نهاد بینالمللی برگزار شد.
محمداشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان در سخنرانی افتتاحیۀ خود گفت که نه تنها ناامنی، بلکه مشکل خشکسالی و آوارگان داخلی در کانون توجه دولت قرار دارد: "من انتظار دارم که این نشست یک مکانیزم واضح را به میان آورد که براساس آن ما بتوانیم خوب هماهنگی و خوب فعالیت کنیم."
آقای غنی به صلح نیز اشاره کرد و گفت که تنها راه برای طالبان توافق سیاسی است که رضایت تمام مردم افغانستان در آن باشد.
او بار دیگر "بر دفاع از افغانستان" تأکید کرد و گفت که او به آیندۀ افغانستان باور دارد.
آقای غنی افزود که جنگ کنونی افغانستان جنگ داخلی نیست، بلکه جنگ شبکهها و گروههای تروریستی است.
در همین حال عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان در این نشست گفت که خشونت جاری در افغانستان تاثیر بدی بر وضعیت افغانستان و روند صلح خواهد گذاشت.
آقای عبدالله از روند مذاکرات صلح قطر انتقاد کرد و گفت که این گفتوگوها به کندی پیش میرود و بحران جاری افغانستان راه حل صلحآمیز میطلبد که از طریق مذاکرات جدی بینالافغانی به میان آید.
به گفتۀ آقای عبدالله، طالبان در دیدار پیش از عیدشان در قطر درخواست رهایی زندانیان خود و تغییر قانون اساسی را مطرح کردند.
رئیس شورای عالی مصالحه ملی افزود که دولت آماده هر گونه گفتوگو است، ولی تأکید کرد که توافق سیاسی باید فراگیر باشد.
دیبرا لاینز، نماینده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد در افغانستان در این نشست گفت که انتظار دارد دولت افغانستان به مشکلات به میان آمده پاسخ درست ارائه کند.
به گفته بانو لاینز، در حال حاضر ۱۸ میلیون تن در افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند و اگر درآمد دولت کاهش یابد، نمیتواند که به مردم خدمات بهتری ارائه کند: "جامعه جهانی زندگی مردم را در مناطق تحت کنترل طالبان و برخورد آنان با مردم را به دقت بررسی میکند."
نمایندۀ ویژه سرمنشی سازمان ملل گفت که مذاکرات صلح باید با حسن نیت آغاز شود تا افغانان به صلح پایدار برسند.
بانو لاینز افزود که سازمان ملل متحد در ماه نومبر ۲۰۲۲ نشست ویژهای را در باره افغانستان برگزار میکند؛ به این دلیل لازم است که این کشور در باره فرصتهای آینده خود تصمیم بگیرد، صلح کند و کمکهای جامعۀ جهانی را دریافت کند.