یک زن افغان به شورای ولایتی شهر بن جرمنی راه یافته است

گلالی مموزی که نه سال پیش با خانوادۀ خود به جرمنی پناهنده شد و تحصیلات عالی خود را در بخش اقتصاد به پایان رساند.

او نخستین زن خارجی است که به شورای ولایتی شهر بن راه یافته است.

بانو مموزی در سال ۲۰۱۴ نهادی برای کمک به پناهندگان هم ساخته است.

او می‌گوید، پدرش از کودکی او را تشویق به درس خواندن و کمک به دیگران می‌کرد:
"من نخستین زن خارجی هستم که در شورای ولایتی وظیفه اجرا می‌کنم، من هرجا بنام یک افغان یاد می‌شوم افتخار می‌کنم که یک افغان هستم من خودم در سیاست هستم، اما اتحادیۀ ما اصلاً در سیاست نیست، اتحادیه در آلمان بی‌طرف است".

فرزانه مادر سه کودک است و سه سال می‌شود در جرمنی زندگی می‌کند. او می‌گوید با خانواده‌اش مشکلاتی داشته و آنقدر تحت فشار بود که می‌خواست خودش را بکشد. اما به گفتۀ خودش، با رهنمایی‌های خوب بانو مموزی و همکاران نهادش نجات پیدا کرده و حالا با فرزندانش زندگی راحتی دارد:
"همین گونه بود که وی من را از آن دنیا دوباره برگشتاند، بسیار وضعیت بد داشتم، همراه من کمک کرد، اگر او نمی‌بود اکنون در دیوانه خانه بودم، شوهرم هم گفته بود این را به دیوانه خانه می‌برم، خدواند خیرش بدهد کمک‌های او بود".

صاحب‌جان شیرعالم، یک افغان دیگری که یک و نیم سال می‌شود به جرمنی پناهنده شده می‌گوید، این نهاد در وقت مریضی و روزهای بد با وی بسیار کمک کرده است:
"خداوند این گونه نهادها را به هرجا و هر کشور زیاد کند بخاطر پیدا کردن کار بسیار با من کمک کرده، بسیار مریض شده بودم، من را به شفاخانه بردند با من بسیار دوید، بسیار از او تشکر می‌کنم".

صاحب جان می‌گوید، او اکنون می‌خواهد خانوادۀ خود را به جرمنی بخواهد و این نهاد با وی به گونۀ کامل همکاری می‌کند.

در شهرهای مختلف جرمنی دیگر اتحادیه‌های افغانان هم است که در راستای حل مشکلات‌شان با آنان همکاری می‌کنند.

گلالی مموزی، عضو شورای ولایتی شهر بن می‌گوید، نهاد وی می‌خواهد برای دختران افغان محروم از آموزش، زمینۀ آموزش آنلاین را فراهم کند، اما به گفتۀ او طالبان تا کنون در این باره به وی پاسخ رد و یا مثبت نداده اند:
"ما با طالبان به ارتباط هستیم، ما خواستیم دختران را به گونۀ آنلاین درس بدهیم و خواستیم که طالبان از کار ما خبر باشند و نخواستیم به خانواده‌ها و مردم از طرف طالبان مشکل پیدا شود، اما تاکنون طالبان به ما پاسخ مثبت یا منفی ندادند".

گلالی می‌گوید درس خواندن بر هر افغان فرض است همان قسم که پسران درس می‌خوانند دختران هم باید درس بخوانند.

او افزود: "بخاطریکه اگر یک طرف بدن فلج باشد، با یک طرف دیگر زند‌گی نمی‌شود."

قابل ذکر است که زنان و دختران افغان در شماری از کشورهای دیگر هم مانند گلالی مموزی بر اساس توانایی و تحصیلات خود خوب درخشیدند و به پست‌های بلند دست یافتند و جایزه‌های معتبری گرفتند.

اما حکومت طالبان زنان و دختران را از رفتن به مکتب‌های بالاتر از صنف ششم و همچنان پوهنتون‌ منع کردند و کار کردن زنان در بسیاری از ادارات دولتی و تمام اداره‌های غیردولتی داخلی و خارجی را هم منع کرده اند.

با وجود واکنش‌های گستردۀ جهانی به این محدودیت‌ها و اعتراض زنان و دختران افغان در داخل به این محدودیت‌ها، طالبان تا به حال تصمیم‌شان را تغییر نداده اند.