برخی از آموزگاران زن در ولایت‌های فراه و نیمروز می‌گویند، با کاهش معاشات‌شان به پنج هزار افغانی از سوی حکومت طالبان، زنده‌گی‌شان دشوارتر و مشکلات اقتصادی‌شان بیشتر خواهد شد.
به گفتۀ آنان، معاشی که پیش از این دریافت می‌کردند برای رفع نیازمندی‌های اقتصادی‌شان بسنده نبود و حالا اگر معاش‌شان کاهش یابد، با توجه به اینکه سرپرست خانوادۀ خود هستند، با مشکلات اقتصادی شدیدی روبه‌رو خواهند شد.
مدینه، ۳۲ ساله، باشندۀ شهر فراه که مدت ۹ سال است در یکی از مکاتب دولتی این ولایت معلم است، به رادیو آزادی می‌گوید، با تعین پنج هزار افغانی معاش، هزینه‌های زندگی‌اش تأمین نمی‌شود.
"در خانه کسی است که بیوه است، بی‌سرپرست است، پس او خرچ و مخارج اولاد خود را چگونه مهیا کند؟ در خانۀ خود ما هیچ کس نان‌آور نیست، فقط من هستم. پدرم که بسیار ضعیف و پیر شده، و فقط خودم هستم که نان‌آور خانه و مادر و پدر خود هستم. واقعاً این یک ظلم کلان است در حق ما، ما نمی‌توانیم با این پنج هزار افغانی گذاره کنیم."
زهرا، یک آموزگار دیگر در فراه نیز با اشاره به این موضوع، نگران آیندۀ خود و خانواده‌اش است. او به رادیو آزادی گفت:
"با این پنج هزار افغانی واقعاً گذاره نمی‌شود. بسیار مشکل است، قیمتی است. ما به کجا به مصرف برسانیم این پنج هزار افغانی را؟ از امارت اسلامی خواهشمند هستم که معاش ما را کم نکند."
این موضوع برخی آموزگاران زن را در ولایت جنوب غربی نیمروز نیز نگران کرده است. فاطمه، باشندۀ شهر زرنج، مرکز نیمروز، که از ده سال به این سو در یکی از مکاتب دولتی این ولایت معلم است، می‌گوید که مسئولیت تأمین مخارج خانوادۀ پنج نفری خود را به عهده دارد و با کاهش معاش‌اش به پنج هزار افغانی، زنده‌گی برایش دشوارتر خواهد شد.
"شنیدم معاش معلمین پنج هزار افغانی شده. این پنج هزار افغانی کفایت زنده‌گی ما را نمی‌کند. ما اولاددار هستیم، کرایه‌نشین هستیم، شوهر من بی‌کار است. از امارت اسلامی می‌خواهیم که اگر به معاش معلمین اضافه نمی‌کنند، معاش معلمین را کم هم نکند. بی از آن هم معاشی که می‌گیریم کفایت زنده‌گی ما را نمی‌کند. اگر باز معاش ما را کم کند، زندگی بسیار دشوار می‌شود."
نسرین، یک آموزگار دیگر در نیمروز نیز به رادیو آزادی گفت:
"بعضی از خانم‌ها هستند که تمام مسئولیت خانواده را پیش می‌برد، کرایه خانه می‌دهد، خرج نفقۀ اولاد، پوشاک مدرسه و مکتب را این‌ها را تأمین می‌کند. از این خاطر گذاره با این پنج هزار واقعاً برای ما مشکل است. ما از امارت اسلامی خواهشمندیم حداقل معاش ما را که اضافه نمی‌کنند، کم هم نکند."
این آموزگاران می‌گویند که تا هنوز معاش ماه سرطان خود را هم دریافت نکردند. مولوی اختر محمد زعیم، رئیس معارف حکومت طالبان در فراه، می‌گوید که احتمالاً موضوع کاهش معاشات کارمندان زن به پنج هزار افغانی شامل کارمندانی که روزانه وظیفه اجرا می‌کنند، از جمله آموزگاران زن نخواهد شد. او به رادیو آزادی گفت:
" معلمان زن در ریاست معارف که در بست مقرر اند، همه به وظایف خود حاضر می‌باشند و همه روزه در اوقات رسمی حاضر هستند. بنا بر این، برای ما گفته شده که شما معاشات آنان را معطل کنید که ما وضاحت بخواهیم، اما ان‌شاءالله کمافی السابق معاشات آنان اجرا خواهد شد. اما ما بازهم منتظر هدایت شان استیم."
با این وجود، یکی از فعالان حقوق زنان در داخل افغانستان که نخواست نامش در گزارش گرفته شود، با اشاره به احتمال کاهش معاشات آموزگاران زن به رادیو آزادی گفت:
"وقتی آموزگاری در چنین شرایطی قرار می‌گیرد و معاش‌اش کم می‌شود، دو انتخاب دارد، یا باید ترک وظیفه می‌کند یا مجبور است برود تدریس کند. وقتی با روحیه کاملاً ضعیف و پایین یک معلم برود تدریس کند در یک صنف، طبیعی است که شاگرد ضربه می‌بیند چون تدریس نادرست شاگردی را به بار می‌آورد که اصلاً به‌خاطر انکشاف جامعه نیست."
اخیراً ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، دستور داده که معاش کارمندان زن اداره‌های دولتی که از سوی نظام پیشین استخدام شده‌اند، به پنج هزار افغانی کاهش یابد. اما مشخص نساخته بود که این کاهش شامل تمام کارمندان زن اداره‌های دولتی می‌شود یا تنها آن‌هایی که خانه‌نشین هستند. اما رسانۀ خصوصی طلوع نیوز روز یکشنبه به نقل از وزارت مالیۀ حکومت طالبان گزارش داده که معاش کارمندان زن که در حال حاضر وظیفه اجرا نمی‌کنند، پنج هزار افغانی در ماه تعیین شده است.
این رسانه افزوده که کارمندان زن که فعالانه کار می‌کنند، مانند همکاران مرد خود که روزانه در محل کار حاضر می‌شوند، معاش دریافت می‌کنند.
