برخی از این فعالان حقوق زن در ایران می گویند که با آن که پرونده های مهاجرت به کشور های غربی دارند اما کندی این روند آنان را در بی سرنوشتی و خطر اخراج قرار داده است.
گیتی مرادی فعال حقوق زن در ایران در صحبت با رادیو آزادی از سازمان ملل متحد و کشورهای مهاجر خواست تا روند پذیرش و اسکان مجدد آنان را تسریع کنند.
با مشکلات زیادی روبرو هستم،بیکاری از یک طرف و بی سرنوشتی از طرف دیگر،اخراج اجباری و به خطر افتادن زندگی با برگشت به افغانستان
« با مشکلات زیادی روبرو هستم،بیکاری از یک طرف و بی سرنوشتی از طرف دیگر،اخراج اجباری و به خطر افتادن زندگی با برگشت به افغانستان، اینها همه مشکلاتی اند که این روزها همه مهاجران افغان درگیر آن اند بخصوص زنان مدافعان حقوق زن که سازمان ملل و جامعه جهانی باید یک فکر اساسی انجام داده و به این وضعیت بحرانی مهاجران رسیدگی کنند.»
یک فعال دیگر حقوق زن که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نام اش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت در بیش از دو سال گذشته به تنهایی بدون خانواده اش به ایران مهاجر شده ؛اما او و تعدادی از همقطاران اش احساس امنیت ،اسناد اقامت و اجازه کار ندارند و آیندهشان در هالهای از ابهام قرار دارد.
«تعداد زیادی از زنان معترض بهدلیل تهدیدهای امنیتی کابل را ترک کرده و به ایران پناه آوردهاند، بسیاری مانند من با پاسپورت آمده بودند، اما اسنادشان تمدید نشد و برخی از آنان هم بدون اسناد یعنی به شکل غیرقانونی به ایران آمده اند فعلا همه در معرض اخراج قرار داریم.»
حکومت طالبان با آن که مدعی است حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلام در افغانستان تامین است؛ اما پس از رسیدن به قدرت در اگست ۲۰۲۱، ممنوعیت های جدی را بر حق آموزش دختران بالاتر از صنف ششم،کار آنان در بسیاری اداره های دولتی و غیر دولتی و سایر مشارکت های اجتماعی زنان وضع کرد.
این ممنوعیت ها منجر به راه اندازی اعتراضات شماری از زنان در افغانستان شد؛اما حکومت طالبان معترضان زن را که برای حق آموزش و مشارکت اجتماعی خود تلاش میکردند، سرکوب و اعتراضات را ممنوع اعلام کرد.
پس از آن گزارشهای متعددی از بازداشتهای خودسرانه، تهدید، خشونتهای فیزیکی و محدود کردن تجمعات مسالمتآمیز زنان به نشر رسید که گفته می شود پس از آن بسیاری از زنان فعال مجبور به ترک کشور یا فعالیت های مخفیانه شده اند.
نهادهای بینالمللی پیش از این با اشاره به مشکلات مهاجران افغان در کشور های همسایه به ویژه از ایران و پاکستان خواستهاند تا از اخراج پناهجویان افغان، خودداری کنند.
اخیرا سازمان عفو بین الملل با ابراز نگرانی از اخراج مهاجران از ایران و پاکستان گفته بود که آنان به دلیل تهدیداتی که با آن روبهرو بودند افغانستان را ترک کرده اند و در صورت برگشت شان با خطرات جدی از جمله، آزار و اذیت، اعدام های فراقانونی، دستگیری های خودسرانه، شکنجه و سرکوب صدای شان مواجه خواهند شد.
این درحالیست که اخیرا بر علاوه پاکستان ، همزمان ایران نیز روند اخراج مهاجران افغان را شدت بخشیده است.
براساس گزارش کمیشنری عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان (UNHCR) از آغاز سال جاری میلادی تا تاریخ ۱۳ می، حدود ۵۷۳ هزار افغان از ایران به افغانستان بازگشتهاند که از این میان ۲۹۳ هزار و ۶۰۰ نفر آنها اخراج شدهاند.