او روز شنبه، اول قوس، به رادیو آزادی گفت که برادرزاده یک‌ساله‌اش، که مسئولیت مراقبت از او را برعهده داشت، اخیراً پس از مبتلا شدن به بیماری سینه و بغل جان باخت.
"برادرزاده هایم هم مثل کودکان خودم مسوولیت شان به عهده من است، یکی از برادر زاده هایم که یک سال سن داشت به اثر بیماری سینه وبغل جان باخت چون توان تداوی اش را نداشتم تا پیش داکتر ببرم."
این تنها رحیم الله نیست که به دلیل مشکلات اقتصادی توانایی تداوی اعضای خانواده اش را از دست داده است، بلکه شماری از افغان های که امسال درنتیجه رویداد های طبیعی از جمله زلزله آسیب پذیرشده اند، نیز می‌گویند کودکان شان به دلیل سردی هوا و نبود سرپناه به بیماری های مختلف مبتلا شده اند و به دلیل عدم دسترسی به مراقبت های صحی با مشکلات زیادی روبرو اند.
فریدالله یکی از باشنده های ولسوالی چوکی ولایت کنر که به اثر زلزله ۳۱ اگست خانه اش را از دست داده و زیر خیمه زندگی می کند درمورد به رادیو آزادی گفت
بیشتر کودکان ما مریض هستند مثل سینه و بغل و اسهالات و دیگر بیماری ها، بخاطری که اینجا درخیمه امکانات نیست هوا سرد است و کلینیک ها هم از منطقه ما دور است
رفتن به کلینیک های دوردست مصرف کار دارد، اقتصاد مردم هم خوب نیست و باید برای ما دراین ساحه یک کلینیک ساخته شود دوا داده شود تا که مشکلات ما حل شود."
این نگرانی ها درحالی مطرح می شود که سازمان ملل متحد به تازه گی اعلام کرده است که زندگی ۱۲.۹ میلیون کودک در افغانستان به دلیل بیماری سرخکان، اسهال و سایر بیماری‌ها در معرض تهدید قرار دارد و دسترسی به مراقبت های صحی برای آنان حیاتی است.
این سازمان روز جمعه ۲۱نوامبر درصفحه ایکس "توییترسابق" خود نوشته است که رضاکاران ملل متحد، با همکاران شان، به طور خستگی ناپذیر کار می کنند تا مراقبت و حمایت نجات دهنده زندگی را به کودکان که بیشتر نیاز دارند فراهم سازند.
سازمان ملل تاکید کرده که یک نسل سالم امروز، راه را برای یک جهان روشن فردا هموار می کند.
سازمان جهانی صحت و صندوق حمایت از کودکان ملل متحد "یونیسف" پیش‌تر در یک خبرنامۀ مشترک گفته بودند که در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۹ هزار و ۳۰۰ کودک در افغانستان به بیماری سرخکان مبتلا شده بودند و از آغاز سال ۲۰۲۵ تا ماه اگست، شمار کودکان مبتلا به این بیماری به ۸ هزار و ۵۰۰ تن رسیده است.
برنامه جهانی غذا "دبلیواف‌پی" نیز در گزارش به تاریخ ۶ اکتوبر امسال گفت که کاهش شدید بودجه بشری و بسته شدن صدها مرکز تغذیه، افغانستان را با خطر افزایش نگران کنندهٔ سوء‌تغذیهٔ شدید کودکان و مرگ و میر قابل پیشگیری آنان روبه‌رو کرده است.
وزارت صحت عامه حکومت طالبان دردسمبر سال گذشته گفته بود ۷۲ درصد باشنده های ولسوالی ها به خدمات تخصصی صحی دسترسی ندارند و از میان۴۰۰ ولسوالی تنها در ۹۳ ولسوالی مراکز صحی وجود دارد که در بیشتر موارد مردم برای یک مشکل بسیار کوچک صحی شان به مراکز صحی درمرکز ولایات مراجعه می کنند.
