ادعای تهدید امنیتی و بازداشت زنان معترض از سوی طالبان.
برخی از زنان معترض افغان مدعی اند که با تهدیدهای امنیتی بالا از سوی طالبان روبهرو هستند و طالبان برخی دیگر از آنها را بازداشت کردهاند.
بهگفتۀ آنان، تمنا زریاب پریانی، پروانه ابراهیمخیل و یک زن دیگر که بستهگانش نخواستند نامش فاش شود، ناوقت روز چهارشنبه «۲۹ جدی ۱۴۰۰» از سوی طالبان در خانههای شان در کابل بازداشت شدند.
ادعا شده که پروانه ابراهیمخیل یکی از زنان معترض در حال حاضر هم در بازداشت به سر میبرد. سعی کردیم با خانوادۀ پروانه صحبت کنیم، اما موفق نشدیم.
برخی رسانههای افغانستان گزارش دادهاند که طالبان از روز چهارشنبه به اینسو حدود ۱۰ زن معترض را ردیابی کرده و تا خانههایشان رفته اند.
یکی از زنان معترض که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش در این گزارش ذکر شود، به رادیو آزادی گفت که وی و چند تن دیگر از شب گذشته از خانه خود به مکان نامعلومی فرار کردهاند و چون شب را در مناطق سردسیر و برف گذرانده، از سلامتی نامناسبی برخوردار است.
او میافزاید: "متأسفانه از بعد از ظهر دیروز طالبان به جستجوی زنان میپردازند، آنان تهدید و بدرفتاری میکنند، این کار باعث شد که برخی از زنان تا ناوقت شب از خانه بیرون شوند و در هوای آزاد و زیر برف بنشینند، وضعیت بسیار بد بود."
این بانوی معترض میگوید، هنگامیکه طالبان تأکید بر این دارند که زنان بدون محرم از خانه بیرون نروند، پس چرا زنان را بدون محرم به توقیفخانه میبرند؟ در حالیکه بهگفتۀ او طالبان هیچ سرباز زن برای تحقیق و بازجویی آنها ندارند.
وحیده امیری، یکی از برگزار کنندهگان این اعتراضها از وضعیت همکاران خود نگران است و دلهره دارد.
او به رادیو آزادی گفت که چنین رفتار از سوی طالبان مانع دادخواهی آنان نخواهد شد.
خانم امیری میگوید: "ترس از طالبان وجود دارد، اما صدای جامعۀ مدنی قرار نیست خاموش شود، بلکه این صدا در برابر ظلم طالبان تشدید بیشتر خواهد شد. صدای عدالت به هیچ وجه در برابر بیعدالتی خاموش نخواهد شد."
خانم امیری گفت که همکارانش از ترس به مکانهای نامعلوم مختلفی در کابل رفته اند، اما گفت از وضعیت دقیق همکاران خود اطلاعی ندارد.
همچنین ادعاهایی درباره بازداشت یک زن دیگر از معترضان وجود دارد.
نوار تصویریکه در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است و زنی به نام تمنا زریاب پریانی، یکی از معترضان ضد طالبان را نشان میدهد که میگوید طالبان شبهنگام وارد خانهاش شدهاند.
در این ویدیو ۲۵ ثانیهای او فریاد میزند و درخواست کمک میکند.
اما برخی از کاربران رسانههای اجتماعی این نوار تصویری و ادعاهای او را دروغ خوانده اند.
گزارشهای ضد و نقیضی در باره تمنا پریانی منتشر شده که نخست از سوی طالبان بازداشت و اکنون آزاد شدهاست.
سعی کردیم با او صحبت کنیم، اما با وجود تماسهای مکرر پاسخ نداد.
این بازداشتها واکنشهای داخلی و خارجی و همچنین برخی سازمانهای بینالمللی را برانگیخت.
هیدر بار، معاون دیدبان جهانی حقوق بشر در امور آسیا به رادیو آزادی گفت که سازمان ملل متحد و سازمانهای بینالمللی باید صدای خود را برای آزادی بیدرنگ این زنان بلند کنند.
خانم بار افزود: "این غیر قابل قبول است. مردم حق دارند اعتراض کنند و نظرات خود را بیان کنند. از چنین قوه نباید در برابر معترضان استفاده شود و رفتن به پشت خانههای معترضان و بازداشت آنها نقض آشکار آزادی بیان است. طالبان باید جلو اینگونه توهینها را بگیرند و هرچه زودتر این زنان را آزاد کنند."
اما نهادهای امنیتی حکومت طالبان این اتهامها را رد میکند.
خلیل همراز، سخنگوی استخبارات عمومی طالبان در پاسخ به پرسشهای رادیو آزادی لینک یک پست تویتریاش را فرستاد.
او در تویتر خود نوشته است: "برخی از چهرهها تلاش میکنند به خارج از کشور بروند، به ارزشهای دینی و ملی توهین میکنند، اتهامات بیاساس را در برابر امارت اسلامی و نیروهای امنیتی مطرح میکنند و به این ترتیب سعی میکنند پروندههای خود را برای خروج از کشور ایجاد کنند، دیگر توهین به مردم غیور افغانستان و توهین به ارزشهای دینی و ملی غیر قابل تحمل است."
آقای همراز از رسانهها خواسته تا با رعایت اصول خبرنگاری از انتشار اینگونه گزارشها خودداری کنند.
پیش از این نیز در شبکههای اجتماعی ویدیوهایی منتشر شده که خشونت، لتوکوب، بازداشت و شکنجهی شماری از کارمندان نظام پیشین به ویژه سربازان از سوی نظامیان طالبان را نشان میداد، اما طالبان پیوسته آن را رد کردهاند.
اخیراً نوار تصویریی در شبکههای اجتماعی منتشر شده که در آن سه برادر رئیس پیشین امنیت ملی ولسوالی خیوۀ ننگرهار را شکنجه و یکی را کشته شدهاند، اما طالبان تا کنون در این باره اظهار نظر نکردهاند.
این در حالیست که زنان معترض در یک تجمع اعتراضی در کابل روز یکشنبه گذشته در اعتراض به حجاب اجباری و محروم کردن زنان و دختران از کار و تحصیل از سوی طالبان دست به اعتراض زدند و در پاسخ به آن چادریشان را آتش زدند و از طالبان خواستند که فرهنگ کشورهای دیگر را به آنها تحمیل نکنند.
آنان اما گفته بودند که حجاب اسلامی و شرعی خود را رعایت میکنند.
این اعتراض با ممانعت افراد طالبان مواجه و به خشونت کشیده شد.