شماری باشندگان کابل به جاده‌های کابل برآمدند تا برای کسب علم و دانش برای دختران افغان دادخواهی کنند.
این اعتراض کنندگان شامل زنان معترض از جنبش خود جوش زنان معترض افغانستان، حرکت خودجوش زنان مقتدر افغانستان و حرکت زنان برای عدالت و آزادی بودند و نیز از سوی شماری از آموزگاران، دانش آموزان و آقایان معترض همراهی می‌شدند.
این معترضان از طالبان می‌خواهند تا دروازه های مکاتب را به روی دانش آموزان دختر بالاتر از صنف ششم باز کنند.
ژولیا پارسی از زنان معترض در این مورد به رادیو آزادی گفت: "امروز ما به خاطر باز شدن دوبارهٔ مکاتب روی جاده ها جمع شده بودیم، خواست ما این است که دروازه های مکاتب را باز کنند، اگر طالبان خواسته های ما را نپذیرند، ما به راه‌پیمایی های خود ادامه خواهیم داد."
اما شمار دیگر از این زنان مخاطب اصلی شان طالبان را نه بلکه سازمان‌های جهانی به ويژه سازمان‌های حقوق بشری را عنوان می‌کنند.
مونسه مبارز یکی از زنان معترض به رادیو آزادی گفت: "خواست ما از طالبان نبود، مخاطب ما دنیا بود، جامعهٔ جهانی، حقوق بشر، سازمان ملل متحد بود، خواستیم پیام داشته باشیم، در روزگاری که شما از عدالت و برابری صحبت می‌کنید و خود را داعیه دار این خواست‌ها می‌دانید، این جا یک نسل همه روزه به قربان گاه می‌رود کشته می‌شود، به شکل روحی و فزیکی زجر می‌بیند، برای آن که امتیاز سیاسی به دست آورند زنان افغانستان را گروگان گرفته است."
با این همه دامنهٔ این اعتراض‌ها به آنسوی مرزها نیز رسیده است.
شماری از فعالان روز جمعه در شهر لندن در پیوند با بسته ماندن دروازه های مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم دست به اعتراض زدند.
غزل شریفی که خود را قربانی حاکمیت نخست طالبان می‌خواند می‌گوید، برای حق دختران افغان که از آموزش‌ها باز مانده اند مبارزه خواهد کرد: "من اولین قربانی طالبان هستم، من طفل بودم که در دور اول طالبان از تحصیل محروم شدم، امروز به خاطر تمام خواهران خود این‌جا ایستاد هستم و نمی‌خواهم هیچ زن افغان از تحصیل محروم شود، این حق انسانی و دینی ما است، هیچ رژیمی تحت هیچ عنوان اجازه ندارد تا زنان افغان را از ابتدایی ترین حق شان که همان تحصیل است محروم بکند."
طالبان تعهد کرده بودند که با آغاز سال تعلیمی در بخش‌های سردسیر کشور تمامی دختران را اجازه‌خواهند داد که به مکتب بروند اما حکومت طالبان در سوم حمل همزمان با نواختن زنگ مکتب از این تصمیم عقب نشینی کرد و از دختران خواستند که تا دستور بعدی دروازه‌های مکتب‌ها به روی دختران بسته خواهند ماند.
این کار طالبان واکنش های بیشتر سازمان های جهانی را بر‌انگیخته است.
در یک اقدام تازه، امریکا در واکنش به تصمیم حکومت طالبان در مورد منع رفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب مذاکرات برنامه با مقام های طالبان در دوحه را لغو کرد.
با این حال، ده عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد در یک اعلامیه مشترک با ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم از سوی طالبان مخالفت شدیدی نشان دادند و گفته اند دختران افغان باید به مکتب بروند.
در عین حال، وزیران خارجه زن در کشورهای مختلف جهان، اعلامیۀ مشترکی را در مورد ممانعت طالبان برای آموزش دختران مکتب در افغانستان نشر کرده اند.
دیبرا لاینز نمایندهٔ ویژۀ سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان گفته است که تصمیم طالبان در مورد مکاتب دختران عواقب ناگوار خواهد داشت.
طالبان در بارۀ اعتراض‌های تازه دیدگاهی به دست ندادند اما پیش از این گفته اند که به این دختران دانش آموز پس از تصمیم در مورد چگونگی پوشش آنان اجازه خواهند داد که به مکتب بروند.