حاجی شیرخان مدیر حفاظت از جنگلات ولایت بغلان می گوید، جنگلات در ولایت بغلان در معرض نابودی جدی قرار دارد و اگر بیش از این در رسیده گی به آن غفلت صورت گیرد، آهسته آهسته تمام جنگلات نابود می شوند.
وی عدم مراقبت جدی دولت و مردم از ساحات جنگلی را مهم ترین دلیل قطع روز افزون این درختان کوهی می داند و می گوید، به شدت نگران است که اگر وضع به همین منوال دوام کند تا چند سال دیگر نام و نشانی از جنگلات باقی نمی ماند و همهء آن چه که تا هنوز باقی مانده است، نابود می شود.
وی در ادامه گفت:
« مساحت جنگلات ولایت بغلان 38 هزار و 3 صد هکتار زمین را احتوا کرده است که فعلاً 30 فیصد جنگلات ما از طرف افراد زورگو و قانون شکن نابود شده است، اگر حفاظت جدی نشود، همه اش نا بود می شوند.»
قطع جنگلات در ولایت بغلان که بعد از تجاوز شوروی وقت بر افغانستان و آغاز بی نظمی ها شدت بیشتر گرفت، تا حال در تمام ولسوالی های آن که دارای درختان کوهی هستند جریان دارد و به گفتهء مردم، تعداد زیاد بدون ترس از کسی از این جنگلات به طور غیر قانونی استفاده می کنند.
استفاده از چوب های کوهی در ولایت بغلان نه تنها در روستاها بلکه در شهرها نیز رونق زیاد دارد.
هم اکنون چوب فروشی های شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان نه تنها مملو از چوب های بلوط و ارچهء جنوب کشور است، بلکه در آن اکثراً چوب های کوهی ولایت بغلان نیز آزادانه به فروش می رسند.
ادامهء این وضع نه تنها ادارهء زراعت بغلان، بلکه انجمن های دفاع از محیط زیست را نیز به شدت نگران کرده است.
کارشناسان محیط زیست که این گونه نابودی جنگلات در ولایت بغلان را تکان دهنده می دانند، می گویند که اگر دولت بیش از این در مورد نگهداری از درختان کوهی باقی مانده غفلت کند، دیر یا زود ساحات جنگلی این ولایت که مناطق زیاد را احتوا می کند به کوه های سیاه و خالی از درختان تبدیل می شود.
محمد رسول هبا یکی از این کارشناسان در مورد می گوید:
« تقریباً 38 هزار و 3 صد هکتار زمین جنگلی در ولایت بغلان موجود بود که متاسفانه 70 درصد آن در طی سال های اخیر از بین رفته و هم اکنون در بعضی ساحات 90 درصد جنگلات از بین رفته و نشانی از آن باقی نمانده است.»
هر چند مسوولین ادارهء زراعت ولایت بغلان می گویند که در تمام ولسوالی ها محافظین جنگلات را دارند، ولی به گفتهء مردم این ها آن گونه که بتوانند بر همهء ساحات کنترول و یا تاثیری داشته باشند، ندارند.
حاجی شیرخان مدیر حفاظت از جنگلات ولایت بغلان همکاری مردم با دولت و محافظین جنگلات را مهم و ضروری دانسته و می گوید:
« گرچه مقامات امنیتی در همکاری خوب با ما قرار دارند، ولی مردم مسوولیت خود را احساس نمی کنند و غیر قانونی و غیر مسوولانه به قطع جنگلات می پردازند.»
وی از دولت می خواهد تا در نگهداری از جنگلات آن چه را که در توان دارد به خرچ بدهد.
سید زمان الدین آمر امنیت قوماندانی امنیهء ولایت بغلان می گوید، آنها همکار ادارهء زراعت اند و همگام با آنان از قطع جنگلات جلوگیری می کنند.
وی در مورد گفت:
« ما در همه مناطق زیر تسلط خویش در جلوگیری از قطع جنگلات با ادارهء زراعت همکار هستیم و تلاش داریم تا در زمینه همکاری های بیشتر داشته باشیم.»
ولی مردم می گویند، جنگلات در بسیاری از ولسوالی ها چنان نابود شده که گویی اصلاً درختی در آن وجود نداشته است.
یک تن در مورد چنین گفت:
« سال های سابق در نزدیکی های خانهء ما چنان جنگل بود که راه رفتن پیدا نمی شد، ولی حالا همه اش نابود شده و چیزی از آن باقی نمانده است.
در ولسوالی خوست فرنگ واندراب اصلاً جنگل نمانده و همه اش نابود شده است.»
و اما چرا مردم این چنین به جان درختان کوهی افتیده اند؟ شماری از آنها می گویند:
« ملت رییس جمهور هستیم، ولی او از حال ما آگاه نیست. ما گاز، برق و سنگ سوخت نداریم که از آن استفاده کنیم، مجبور از چوب کوه استفاده می کنیم و اگر چنین نکنیم، چه چاره داریم.»
از پانزده واحد اداری ولایت بغلان 13 ولسوالی آن مانند نهرین،اندراب، دهصلاح، پلحصار، خوست، فرنگ، گذرگاه نور، جلگه، بورکه، دوشی، خنجان، تاله و برفک، و دهنهء غوری دارای جنگلات اند که در معرض نابودی قرار گرفته اند.
گفته می شود از قطع جنگلات افزون بر این که سرمایهء ملی نابود می شود، زیان های بی شمار دیگر نیز به بار می آید. مردم می گویند، در همین مناطق که درختان کوهی کم شده اند، سیلاب ها زیاد شده و تخریبات آن نسبت به گذشته ها چندین برابر گردیده است.
یک تن در مورد گفت:
« سال های سابق سیلاب کم و تا این قدر تخریب کننده نبود، ولی بعد از این که جنگلات کوه از بین رفت، اندک باران سیل شد و سیلاب ها هم زیاد شده است.»
آگاهان امور محیط زیست عاری شدن زمین از پوشش گیاهی را زیان بزرگ بر محیط زیست و سرمایهء ملی کشور می دانند و در ضمن می گویند که با قطع همین جنگلات در سال های اخیر، سال به سال سیلاب ها و شدت آن زیاد و 70 درصد حیوانات وحشی که در این جنگلات زنده گی می کردند منقرض و یا هم فراری شده اند.
گفته می شود در ولایت بغلان نه تنها جنگلات زیان های زیاد دیده اند، بلکه ساحات سبز و علفچرها نیز از شر مردمان زورگو و ستمگر در امان نمانده اند.
گزارش از بشیر احمد «غزالی»
وی عدم مراقبت جدی دولت و مردم از ساحات جنگلی را مهم ترین دلیل قطع روز افزون این درختان کوهی می داند و می گوید، به شدت نگران است که اگر وضع به همین منوال دوام کند تا چند سال دیگر نام و نشانی از جنگلات باقی نمی ماند و همهء آن چه که تا هنوز باقی مانده است، نابود می شود.
وی در ادامه گفت:
« مساحت جنگلات ولایت بغلان 38 هزار و 3 صد هکتار زمین را احتوا کرده است که فعلاً 30 فیصد جنگلات ما از طرف افراد زورگو و قانون شکن نابود شده است، اگر حفاظت جدی نشود، همه اش نا بود می شوند.»
قطع جنگلات در ولایت بغلان که بعد از تجاوز شوروی وقت بر افغانستان و آغاز بی نظمی ها شدت بیشتر گرفت، تا حال در تمام ولسوالی های آن که دارای درختان کوهی هستند جریان دارد و به گفتهء مردم، تعداد زیاد بدون ترس از کسی از این جنگلات به طور غیر قانونی استفاده می کنند.
استفاده از چوب های کوهی در ولایت بغلان نه تنها در روستاها بلکه در شهرها نیز رونق زیاد دارد.
هم اکنون چوب فروشی های شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان نه تنها مملو از چوب های بلوط و ارچهء جنوب کشور است، بلکه در آن اکثراً چوب های کوهی ولایت بغلان نیز آزادانه به فروش می رسند.
ادامهء این وضع نه تنها ادارهء زراعت بغلان، بلکه انجمن های دفاع از محیط زیست را نیز به شدت نگران کرده است.
کارشناسان محیط زیست که این گونه نابودی جنگلات در ولایت بغلان را تکان دهنده می دانند، می گویند که اگر دولت بیش از این در مورد نگهداری از درختان کوهی باقی مانده غفلت کند، دیر یا زود ساحات جنگلی این ولایت که مناطق زیاد را احتوا می کند به کوه های سیاه و خالی از درختان تبدیل می شود.
محمد رسول هبا یکی از این کارشناسان در مورد می گوید:
« تقریباً 38 هزار و 3 صد هکتار زمین جنگلی در ولایت بغلان موجود بود که متاسفانه 70 درصد آن در طی سال های اخیر از بین رفته و هم اکنون در بعضی ساحات 90 درصد جنگلات از بین رفته و نشانی از آن باقی نمانده است.»
هر چند مسوولین ادارهء زراعت ولایت بغلان می گویند که در تمام ولسوالی ها محافظین جنگلات را دارند، ولی به گفتهء مردم این ها آن گونه که بتوانند بر همهء ساحات کنترول و یا تاثیری داشته باشند، ندارند.
حاجی شیرخان مدیر حفاظت از جنگلات ولایت بغلان همکاری مردم با دولت و محافظین جنگلات را مهم و ضروری دانسته و می گوید:
« گرچه مقامات امنیتی در همکاری خوب با ما قرار دارند، ولی مردم مسوولیت خود را احساس نمی کنند و غیر قانونی و غیر مسوولانه به قطع جنگلات می پردازند.»
وی از دولت می خواهد تا در نگهداری از جنگلات آن چه را که در توان دارد به خرچ بدهد.
سید زمان الدین آمر امنیت قوماندانی امنیهء ولایت بغلان می گوید، آنها همکار ادارهء زراعت اند و همگام با آنان از قطع جنگلات جلوگیری می کنند.
وی در مورد گفت:
« ما در همه مناطق زیر تسلط خویش در جلوگیری از قطع جنگلات با ادارهء زراعت همکار هستیم و تلاش داریم تا در زمینه همکاری های بیشتر داشته باشیم.»
ولی مردم می گویند، جنگلات در بسیاری از ولسوالی ها چنان نابود شده که گویی اصلاً درختی در آن وجود نداشته است.
یک تن در مورد چنین گفت:
« سال های سابق در نزدیکی های خانهء ما چنان جنگل بود که راه رفتن پیدا نمی شد، ولی حالا همه اش نابود شده و چیزی از آن باقی نمانده است.
در ولسوالی خوست فرنگ واندراب اصلاً جنگل نمانده و همه اش نابود شده است.»
و اما چرا مردم این چنین به جان درختان کوهی افتیده اند؟ شماری از آنها می گویند:
« ملت رییس جمهور هستیم، ولی او از حال ما آگاه نیست. ما گاز، برق و سنگ سوخت نداریم که از آن استفاده کنیم، مجبور از چوب کوه استفاده می کنیم و اگر چنین نکنیم، چه چاره داریم.»
از پانزده واحد اداری ولایت بغلان 13 ولسوالی آن مانند نهرین،اندراب، دهصلاح، پلحصار، خوست، فرنگ، گذرگاه نور، جلگه، بورکه، دوشی، خنجان، تاله و برفک، و دهنهء غوری دارای جنگلات اند که در معرض نابودی قرار گرفته اند.
گفته می شود از قطع جنگلات افزون بر این که سرمایهء ملی نابود می شود، زیان های بی شمار دیگر نیز به بار می آید. مردم می گویند، در همین مناطق که درختان کوهی کم شده اند، سیلاب ها زیاد شده و تخریبات آن نسبت به گذشته ها چندین برابر گردیده است.
یک تن در مورد گفت:
« سال های سابق سیلاب کم و تا این قدر تخریب کننده نبود، ولی بعد از این که جنگلات کوه از بین رفت، اندک باران سیل شد و سیلاب ها هم زیاد شده است.»
آگاهان امور محیط زیست عاری شدن زمین از پوشش گیاهی را زیان بزرگ بر محیط زیست و سرمایهء ملی کشور می دانند و در ضمن می گویند که با قطع همین جنگلات در سال های اخیر، سال به سال سیلاب ها و شدت آن زیاد و 70 درصد حیوانات وحشی که در این جنگلات زنده گی می کردند منقرض و یا هم فراری شده اند.
گفته می شود در ولایت بغلان نه تنها جنگلات زیان های زیاد دیده اند، بلکه ساحات سبز و علفچرها نیز از شر مردمان زورگو و ستمگر در امان نمانده اند.
گزارش از بشیر احمد «غزالی»
