ماه گذشته زمانی که صدها شاگرد مکاتب دختران در ولایت تخار مسموم شدند، مقامات دولتی افغانستان دست به اقدامات زدند و یک تعداد اشخاص را به اتهام زهر پاشی درین مکاتب بازداشت نمودند. ریاست امنیت ملی به تاریخ ششم ماه جون در یک کنفرانس خبری گفت، در اتهام به این قضیه، پانزده نفر به شمول دو شاگرد دختر بازداشت گردیدند که بگفته آنها، متهمین نیز به جرم شان اعتراف نمودند.
مقامات دولتی افغانستان همچنان گفتند که، طالبان مسوول زهرپاشی در مکاتب دختران می باشند. اما بخش حقوق بشر اداره یوناما "UNAMA" در افغانستان ازین نگرانی دارد که مبادا اعتراف از متهمین به زور گرفته شده باشد. جمز رودی هاور "James Rodegaver" آمر دفتر حقوق بشر یوناما به آژانس خبری فرانس پرس گفته است، ملل متحد از شواهد اطلاع ندارد که ثابت بسازد در مکاتب دختران از زهر استفاده شده است.
یوناما نگرانی دارد که مبادا بخاطر گرفتن اعتراف از متهمین، آنها مورد شکنجه قرار گرفته باشند. بناً این وظیفه محاکم است تا معلوم کنند که اعتراف به زور گرفته نشده و واقعاً شواهدی در زمینه وجود دارد. اما صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله افغانستان هرگونه شکنجه را در مورد متهمین قضیه رد می نماید و می گوید، ما این اشخاص را به اساس شواهد باز داشت نمودیم.
در ولایت سر پل از "Spray" استفاده شده و در ولایت تخار از تابلت یا پودر استفاده شده است.
اما سازمان صحی جهان می گوید، درین مورد شواهد قانونی برای مسمومیت دیده نمی شود، بلکه علت شاید هیستری یا حمله عصبی باشد که موجب حرکات ذهنی شده و بلاخره باعث ناراحتی که شامل استفراغ، سر چرخی و ضعف باشد می گردد و انسان خود را مریض احساس می نماید. از همین جهت است که شاگردان بطور عاجل به شفاخانه ها انتقال داده می شوند که بعداً به زودی مرخص می گردند.
سازمان صحی جهان می گوید، در چهار سال گذشته از جمله 1634 مورد در 22 مکتب، هیچ تلفات نداشته است. بارتولومیو "Bartholomew" یک جامعه شناس می گوید، ترس از مسموم شدن باعث ناراحتی ها ذهنی و حمله عصبی می شود و سابقه حوادث مشابه در جاهایی که جنگ وجود دارد دیده شده است، چنانچه حوادث مشابه در سال 1983 در فلسطین، در سال 1989 گرجستان و در سال 1990 در کاسوو به مشاهده رسیده است.
بشیر احمد سروری رییس دیپارتمنت صحت روانی وزارت صحت عامه افغانستان می گوید، افغانستان 30 سال کامل را در جنگ سپری کرده به این ترتیب، نصف از نفوس زیر فشار روحی و روانی قرار دارند که باید در چنین حالات در نظر گرفته شود.
مقامات دولتی افغانستان همچنان گفتند که، طالبان مسوول زهرپاشی در مکاتب دختران می باشند. اما بخش حقوق بشر اداره یوناما "UNAMA" در افغانستان ازین نگرانی دارد که مبادا اعتراف از متهمین به زور گرفته شده باشد. جمز رودی هاور "James Rodegaver" آمر دفتر حقوق بشر یوناما به آژانس خبری فرانس پرس گفته است، ملل متحد از شواهد اطلاع ندارد که ثابت بسازد در مکاتب دختران از زهر استفاده شده است.
یوناما نگرانی دارد که مبادا بخاطر گرفتن اعتراف از متهمین، آنها مورد شکنجه قرار گرفته باشند. بناً این وظیفه محاکم است تا معلوم کنند که اعتراف به زور گرفته نشده و واقعاً شواهدی در زمینه وجود دارد. اما صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله افغانستان هرگونه شکنجه را در مورد متهمین قضیه رد می نماید و می گوید، ما این اشخاص را به اساس شواهد باز داشت نمودیم.
در ولایت سر پل از "Spray" استفاده شده و در ولایت تخار از تابلت یا پودر استفاده شده است.
اما سازمان صحی جهان می گوید، درین مورد شواهد قانونی برای مسمومیت دیده نمی شود، بلکه علت شاید هیستری یا حمله عصبی باشد که موجب حرکات ذهنی شده و بلاخره باعث ناراحتی که شامل استفراغ، سر چرخی و ضعف باشد می گردد و انسان خود را مریض احساس می نماید. از همین جهت است که شاگردان بطور عاجل به شفاخانه ها انتقال داده می شوند که بعداً به زودی مرخص می گردند.
سازمان صحی جهان می گوید، در چهار سال گذشته از جمله 1634 مورد در 22 مکتب، هیچ تلفات نداشته است. بارتولومیو "Bartholomew" یک جامعه شناس می گوید، ترس از مسموم شدن باعث ناراحتی ها ذهنی و حمله عصبی می شود و سابقه حوادث مشابه در جاهایی که جنگ وجود دارد دیده شده است، چنانچه حوادث مشابه در سال 1983 در فلسطین، در سال 1989 گرجستان و در سال 1990 در کاسوو به مشاهده رسیده است.
بشیر احمد سروری رییس دیپارتمنت صحت روانی وزارت صحت عامه افغانستان می گوید، افغانستان 30 سال کامل را در جنگ سپری کرده به این ترتیب، نصف از نفوس زیر فشار روحی و روانی قرار دارند که باید در چنین حالات در نظر گرفته شود.
