در هفتهء که گذشت خروج نیروهای رزمی آسترالیایی از افغانستان تکمیل شد و با پایان خروج آن ها، صدراعظم آن کشور، پایان طولانی ترین جنگی را اعلان کرد که آسترالیا در آن دخیل بوده است.
آسترالیا در افغانستان بین 1500 تا 2000 عسکر داشت و در جریان ماموریت در افغانستان 40 عسکر نیروهای آن کشور کشته شدند.
روزنامهء آسترالیایی سدنی مورننگ هرالد می نویسد، عساکر آسترالیایی از افغانستان به کشور شان برگشتند و جشن کرسمس را با خانواده ها و با دوستان شان سپری می کنند، اما سوال اینست:
بعد از این چی خواهیم کرد؟
به نوشتهء روزنامه اگر در یک فابریکهء که حدود 1500 تا 2000 کارگر دارد در جریان هشت سال 40 کارگر آن کشته می شد، اتحادیهء کارگری بر ضد کارفرما اسلحه بدست می گرفت.
اگر یک شرکت سهامی سالانه ملیاردها دالر پی ملیارد ها دالر را ضایع می کرد، سهامداران آن شرکت شورش می کردند.
روزنامهء سندی مورننگ هرالد می نویسد، اما استرالیایی ها در مورد تلفات و قیمت جنگ در افغانستان کنجکاوانه بی تفاوت بوده اند. نظر عامه مخالف آن بود، اما حمایت سیاسی از آن باقی بود، تظاهرات و مارش های اندک بر ضد آن صورت گرفت.
در سال هفتم یا هشتم درگیری آسترالیا در افغانستان بود که یک جنرال امریکایی اظهار داشت که ایتلاف به رهبری امریکا هر سال مصروف همان جنگ در افغانستان مشابه است. منظور وی این بود که در مورد افغانستان هیچ چیزی را نیاموخته است.
به نوشتهء روزنامهء سندی مورننگ هرالد، بارک اوباما رییس جمهور امریکا تلاش کرد تا جنگ افغانستان را "یک جنگ خوب" وانمود سازد، اما همه پرسی های منفی، مصارف گزاف و افتخار مشکوک متحد بودن با فاسد ترین رژیم جهان، این سخنان وی را با تردید مواجه ساخت.
روزنامهء سندی مورننگ هرالد می پرسد:
آیا اگر جان هاوارد (John Howard) صدراعظم سابق استرالیا که این همه می خواست در ایتلاف بین المللی درافغانستان داخل شود، می دانست که جورج دبلیو بوش با داخل شدن سریع در جنگ عراق به ناممکن شدن پیروزی درافغانستان می افزاید، بازهم می خواست این کار را کند؟
روزنامهء آسترالیایی سندی مورننگ هرالد می نویسد، در آینده اگر کشورهای مانند آسترلیا درعکس العمل شان به تقاضای واشنگتن برای تشکیل ایتلاف، اندکی بیشتر خوددار باشند، شاید امریکا در عکس العمل به بحران ها، مبتکر تر شود.
آسترالیا در افغانستان بین 1500 تا 2000 عسکر داشت و در جریان ماموریت در افغانستان 40 عسکر نیروهای آن کشور کشته شدند.
روزنامهء آسترالیایی سدنی مورننگ هرالد می نویسد، عساکر آسترالیایی از افغانستان به کشور شان برگشتند و جشن کرسمس را با خانواده ها و با دوستان شان سپری می کنند، اما سوال اینست:
بعد از این چی خواهیم کرد؟
به نوشتهء روزنامه اگر در یک فابریکهء که حدود 1500 تا 2000 کارگر دارد در جریان هشت سال 40 کارگر آن کشته می شد، اتحادیهء کارگری بر ضد کارفرما اسلحه بدست می گرفت.
اگر یک شرکت سهامی سالانه ملیاردها دالر پی ملیارد ها دالر را ضایع می کرد، سهامداران آن شرکت شورش می کردند.
روزنامهء سندی مورننگ هرالد می نویسد، اما استرالیایی ها در مورد تلفات و قیمت جنگ در افغانستان کنجکاوانه بی تفاوت بوده اند. نظر عامه مخالف آن بود، اما حمایت سیاسی از آن باقی بود، تظاهرات و مارش های اندک بر ضد آن صورت گرفت.
در سال هفتم یا هشتم درگیری آسترالیا در افغانستان بود که یک جنرال امریکایی اظهار داشت که ایتلاف به رهبری امریکا هر سال مصروف همان جنگ در افغانستان مشابه است. منظور وی این بود که در مورد افغانستان هیچ چیزی را نیاموخته است.
به نوشتهء روزنامهء سندی مورننگ هرالد، بارک اوباما رییس جمهور امریکا تلاش کرد تا جنگ افغانستان را "یک جنگ خوب" وانمود سازد، اما همه پرسی های منفی، مصارف گزاف و افتخار مشکوک متحد بودن با فاسد ترین رژیم جهان، این سخنان وی را با تردید مواجه ساخت.
روزنامهء سندی مورننگ هرالد می پرسد:
آیا اگر جان هاوارد (John Howard) صدراعظم سابق استرالیا که این همه می خواست در ایتلاف بین المللی درافغانستان داخل شود، می دانست که جورج دبلیو بوش با داخل شدن سریع در جنگ عراق به ناممکن شدن پیروزی درافغانستان می افزاید، بازهم می خواست این کار را کند؟
روزنامهء آسترالیایی سندی مورننگ هرالد می نویسد، در آینده اگر کشورهای مانند آسترلیا درعکس العمل شان به تقاضای واشنگتن برای تشکیل ایتلاف، اندکی بیشتر خوددار باشند، شاید امریکا در عکس العمل به بحران ها، مبتکر تر شود.
