یک کارمند کهن سال خدمات پُستی روسیه در منطقه اوستیای شمالی روسیه انتظار نامۀ از بردارش است که از جنگ دوم جهانی بر نگشته است.
این زن پیر ۸۲ ساله پُسته‌رسان است.
یکاترینه ژالاییف بسته‌های پُستی را در فاصلۀ ۴۸ کیلومتر می‌رساند.
خانم ژالاییف ۵۰ سال می‌شود که در منطقه اوستیای شمالی روسیه پسته‌رسان است.
او می‌گوید:
"من پیش از این بسته‌های بزرگ نامه‌ها را می‌رساندم. اکنون بیشتر آگاهی نامه از دفاتر مالیه، جرایم ترافیکی و اطلاعیه‌های محکمه را می‌رسانم."
او بخشی از مسیر راه را پیاده طی می‌کند.
در این مسیر عدۀ از راننده‌گان دلسوز او را با موترش انتقال داده، راه‌اش را کوتاه می‌کنند.
خانم ژالاییف از دوران کودکی پُسته‌رسان است.
او گفت:
"زمانی که جنگ دوم جهانی آغاز شد، من ۴ تا ۵ سال عمر داشتم. برادرم داوطلب حاضر به خدمت عسکری شد. مردم همیشه به دنبال پُسته‌رسان می دویدند و می‌پرسیدند که اگر از عزیزان‌شان در جنگ کدام نامه داشته باشند. من که کودک بودم هم از پشت پُسته‌رسان می‌دویدم تا بدانم که از برادرم نامه دارد و یا نه؟ بعضی اوقات از وی نامه بدست می‌آوردم و بعضاً وقت نه. حال هم دوست دارم کسانی را که انتظار مرا می‌کشند تا نامه از دوستان خود را بدست آورند."
اما خانم ژالاییف دیگر نامۀ از برادرش بدست نیاورد.
او می‌گوید:
"او را عملاً گم کردم. در آخرین نامه‌اش نوشته بود، ما را توسط قطار بجای دیگر انتقال می‌دهند. نمی‌دانم کجا. تا زمانیکه برایت نامه نوشته نمی‌کنم، برایم نه نویس."
یکاترینه ژالاییف می‌گوید، او تا هنوز منتظر نامۀ از برادرش است که از دیر زمان ناپدید می‌باشد.
