شمس الله (۴۵) ساله باشنده ولایت میدان وردک است. از بیست سال به این‌سو از مواد مخدر استفاده می‌کرد، اما حالا در یک شفاخانه تداوی معتادین بستری است. شمس الله لباس پاک به تن کرده، وضو می‌گیرد تا نماز را ادا کند.
وی می‌گوید، اعتیاد به صحت و سلامتش زیان رسانده و حتی به دلیل نشه باور های دینی اش آسیب دیده‌است.
در حالی‌که در دوران اعتیاد شب و روز را بیرون از خانه در محیط های متفاوت سپری می‌کرد، اما حال زندگی شمس الله بسیار تغییر کرده‌است.
وی می‌گوید: "پیش از نشه با مردم نشست و برخاست داشتم و به میله می‌رفتم. در آنجا گذشته و اندیولان سابق به یادم می‌آمدند که همیشه در کنارم جمع بودند و می گفتند که بیایید یک ساعت با شمس الله قصه کنیم. پیش از نشه پول داشتم، هر جای که می‌خواستم بروم، می‌رفتم. بالاخره تصمیم گرفتم که نشه بدرد نمی‌خورد و خود را در یک شفاخانه بستری کنم. حال بیست یا بیست دو روز می‌شود که در این شفاخانه بستر استم، حالا می‌بینم که در وجودم زیاد تغییر آمده ووضعیت صحی ام بهتر شده است."
روانشناسان می‌گویند، معتادین نمی‌توانند به حال خود فکر کنند، اما خانواده‌ها می‌توانند آنان را متوجه ترک مواد مخدر بسازند.
مادر کهن سالی باشنده ولسوالی برکی برک ولایت لوگر که دو پسرش به مواد مخدر معتاد استند، با صدای گرفته می‌گوید، پس از یک سال با قبول زحمات زیاد توانسته یک پسرش را به تداوی قانع سازد و اکنون وی در یک شفانه دولتی بستری است.
وی گفت: "به پسرم زیاد گریه کردم، برایش بسیار نصحیت کردم، زیر پایش افتادم، برایش گفتم پسرم نشه عمل بد است، مردم از تو نفرت می‌کنند، ترا به مراسم خوشی و غم خود دعوت نمی‌کنند، نشه را ترک کن. کارهای خوب انجام بده، به نصحیت مردم گوش کن، گپ ملا امامان و داکتران را قبول کن که آدم خوبی شوی. وضو و نمازت را ادا کن، دوستان خود را بشناس. بالاخره پسرم راضی شد که خود را بستری کند. برایم گفت، خودم را تداوی می‌کنم، اما تو همراه من برو و من را در شفاخانه بستری کن."
در کنار تلاش‌های خانواده در بخش تداوی معتادین، تبلیغ و تلقین معتادین از لحاظ دینی نیز اثر گذار است.
مولوی عبدالدیان می‌گوید، اگر با معتاد با نرمی برخورد شود و از لحاظ دین به وی اطمینان داده شود، معتاد خود آماده تداوی می‌شود.
وی افزود: "آن قدر که احکام دینی بالای افکار عمومی، خصوصاً در بخش ترک اعتیاد نقش دارد، فکر نکنم دیگر راه‌ها نقش داشته باشد. چون یگانه چیزی که این‌ها را از اعتیاد دور نگه می‌دارد، فقط تلقین دینی، بیان احکام اسلامی مانند نماز، روزه، زکات، بیان در مورد رزق، قبر و آخرت این‌ها چیز های استند که با تلقین آن در فکر معتاد تغییرات بوجود می‌آید و در نتیجه مراجعه کردن و میل پیدا کردن شان به طرف احکام الهی، خود به خود از این مرض مهلک مواد مخدر فاصله می‌گیرد."
روانشناسان معتادین را تشویق می‌کنند تا به تداوی روانی آماده شوند.
روانشناسان می‌گویند، تلقین روانی باورمندی معتادین را در ترک اعتیاد افزایش می‌دهد.
عبدالعزیز نجفی یک تن از روانشناسان می‌گوید، تلقین یک بخش مهم تداوی است که با استفاده از آن به شکل انفرادی و گروپی جهت تداوی معتادین کار می‌گیرند.
وی گفت: "یک سلسله تخنیک‌ها، یک سلسله مهارت‌ها در جریان جلسات همراه مریضان برگزار می‌شود، به آنان یاد داده می‌شود که چگونه تصویر زمان پیش از اعتیاد به مواد مخدر را در ذهن شان برجسته ساخته و تصویر زمان اعتیاد را در ذهن شان کم رنگ سازند. تا عملاً فرد معتاد شخصیت اولی خود را ببیند."
روانشناسان می‌گویند، هرگاه معتادین به خواست خود آماده تداوی شوند و از سوی دیگر خانواده‌ها آنان را به ترک مواد مخدر تشویق کنند، عالمان دین و روانشناسان به گونه مشترک آنان را تلقین دینی و روانی نمایند، این کار معتادین را در ترک مواد مخدر کمک می‌کند و سبب برگشت آنان به زندگی عادی خواهد شد.
گزارش: محمد ایاز ترنک
