نی یا حمایت کننده رسانههای آزاد در افغانستان میگوید که سروی تازه آنان نشان میدهد که تعداد رسانهها در کشور افزایش یافته اما در ولایتها شمار کارمندان رسانهیی به ویژه زنان کاهش یافتهاست.
این نهاد روز پنجشنبه در نشست خبری در کابل گفت که در ولایت کندهار ۹۰ درصد، ننگرهار ۴۰ درصد و بلخ ۲۰ درصد حضور خبرنگاران زن کاهش یافته اما در ولایت کابل این رقم ۵ درصد افزایش یافتهاست.
وضعیت بد امنیتی، ترورها و هدف قرار دادن فعالان اجتماعی به ویژه خبرنگاران نگرانی خبرنگاران و نهادهای حامی رسانهها را برانگیختهاست.
خدیجه محمدی یکی از خبرنگاران درکابل میگوید، تهدیدهای مستقیم برجان خبرنگاران در این اواخر او را بسیار نگران کرده است.
بانو محمدی گفت: "روز به روز خبرنگاران تهدید میشوند به مرگ، و این خودش باعث میشود که روح و روان و فکر یک خبرنگار را منفی و خدشهدار بسازد، زمانی که روح و روانش، حالت روحیاش خراب میشود این خودش تاثیر منفی و ناگوار روی کیفیت کار و کیفیت زندگیشان دارد."
ماهجبین احمدی یکی خبرنگاران دیگر در کابل میگوید در صورت ادامهٔ این وضعیت نگران آیندهٔ آزادی بیان باید بود.
احمدی گفت: "اگر وضعیت همینگونه ادامه پیدا کند ما شاهد این خواهد بودیم که همان دستاوردی که ما در این ۲۰ سال داشتیم و قربانیان را که در این راستا دادیم و آزادی بیان که یک دستاورد بسیار خوب است از دست بدهیم."
نی یا حمایت کننده رسانههای آزاد در افغانستان میگوید وضعیت بد امنیتی باعث بیجا شدن بیش از ۳۰ خبرنگار در کشور شدهاست و از این میان شماری هم کشور را ترک کرده اند.
این نهاد میگوید، سروی تازه آنان نشان میدهد که در یکسال گذشته با اینکه شمار رسانهها در افغانستان افزایش یافته اما تعداد کارمندان رسانهیی کاهش یافتهاست.
عبدالمجیب خلوتگر رئیس اجرایی این نهاد گفت که این سروی بیشتر متمرکز روی ۵ ولایت افغانستان بودهاست.
خلوتگر میگوید: "در ولایت ننگرهار خبرنگاران زن ۴۰ درصد حضورشان در رسانهها کم شده، در هرات ما شاهد کمتر ظاهر شدن بانوان در رسانهها هستیم که این نشان میدهد تعداد از رسانهها حتا کارمند بانو ندارند، در قندهار شاهد کاهش ۹۰ درصدی بانوان هستیم، در بلخ شاهد کاهش ۲۰ درصدی بانوان هستیم، با توجه به کاهش خبرنگاران بانو در ۴ شهر عمده افغانستان ما شاهد افزایش یک ۵ درصدی حضور بانوان در رسانههای کابل هستیم."
آقای خلوتگر گفت با اینکه ۱۷ درصد خبرنگاران در افغانستان را خانمان تشکیل میدهد اما از مجموع قربانیان رقم قربانیان خبرنگاران زن به ۴۰ درصد میرسد و این نشان میدهد که خبرنگاران زن بیشتر هدف حملههای هراسافگنانه قرار میگیرند.
او گفت که در یک سال گذشته رویکرد حمله به رسانه تغییر کرده و حالا بیشتر کارمندان رسانهیی بهگونهی انفرادی هدف قرار میگیرد.
به گفتهی آقای خلوتگر، نهادهای امنیتی نیز در برابر پروندههای قتل خبرنگاران توجه جدی ندارد و تلاش کرده تا به آنان برچسپ زده و آن را خانوادگی جلوه دهد.
اما حکومت میگوید که به همه پروندههای خبرنگاران رسیدهگی شدهاست و شمار اندک در مرحله انکشاف قرار دارد.
طارق آرین سخنگوی وزارت داخله افغانستان میگوید: "قطعا این ادعای که نی کرده من رد میکنم. این ادعا را و هر سندی که دارد ما حاضر هستیم که آن را بررسی کنیم، نهاد نی در جریان است که بعضی از قضایا، قضایای اخلاقی بوده ما به درخواست خود مرکز نی و تعداد از خبرنگاران جزئیات آن را همگانی نکردیم آنان اگر خواسته باشند تمام اسناد و شواهد وجود دارد، ما میتوانیم که به دسترس رسانهها قرار بدهیم."
آمارها نشان میدهند که در چند ماه اخیر ۱۱ خبرنگار و کارمند رسانهیی جانهایشان را از دست داده که ۴ خانم نیز شامل آن است.
رادیوی آزادی نیز الیاس داعی خبرنگارش در ولایت هلمند را به تاریخ ۲۲ عقرب سال ۱۳۹۹ در نتیجه انفجار ماین مقناطیسی جاسازی شده در موترش دست داد.