نگرانی‌های روزافزون از بدتر شدن وضعیت امنیتی و مادی خبرنگاران در کشور.
نهاد رسانه‌یی افغانستان در یک گزارش تازه‌اش دریافته است که خبرنگاران افغانستان از رهگذر اقتصادی و امنیتی در اوضاع بدتری قرار گرفته اند.
اين نهاد در یک گزارش زیر نام "اوضاع اقتصادی خبرنگاران و کارمندان رسانه‌یی پیش از برپایی اداره امارت اسلامی و پس از آن" با ۴۶۲ تن از خبرنگاران که ۷۲ تن آنان خبرنگاران و کارمندان زن در رسانه‌ها هستند، گفتگو کرده‌است.
این نهاد رسانه‌یی نوشته که وضعیت بد اقتصادی، نبود امنیت جانی و مادی، کمبود کار، ادامه خشونت‌ها و نبود امنیت شغلی از چالش‌های بزرگ سد راه کار رسانه‌یی در این کشور است.
سید دل آقا قاسمی رئیس اجرایی نهاد رسانه‌یی افغانستان در صحبت با رادیو آزادی در باره این تحقیق گفت: "وضعیت معیشتی-اقتصادی خبرنگاران بعد از تغییر رژیم تقریباً برعکس وضعیت قبل از آن است. تحقیق نشان می‌دهد که حدود ۷۹ درصد خبرنگاران شغل خود را از دست داده‌اند و این وضعیت سبب شده که خبرنگاران به کارهای شاقه و روزمره روی آورند."
آمار تحقیق گویای اینست که حدود ۵۶,۲۸ درصد خبرنگاران پیش از تغییر نظام افغانستان در وضع اقتصادی متوسط به سر می‌بردند.
در این تحقیق گفته شده که ۷۹ درصد خبرنگاران شغل خود را از دست داده و بیشتر آنان را خبرنگاران زن می‌سازند.
شماری از خبرنگاران نیز از وضعیت بد امنیتی و مادی در کشور نگران اند.
جواد تیموری خبرنگار افغان می‌گوید: "در روزهای پسین نگرانی از بازداشت و امنیت خبرنگاران بیشتر شده‌است، من خود برای تهیه یک گزارش برای سه ساعت بازداشت شدیم، دلیل این‌که چرا از اعتراض‌ها گزارش پوشش داده ام. دیگر همکارانم نیز در خطر است، وضعیت اقتصادی خبرنگاران سرکوب می‌شوند، همچنان به امنیت جان خبرنگاران باید توجه شود."
سهیلا خبرنگار دیگر می‌گوید: "وضعیت آزادی بیان و خبرنگاران با محدودیت‌های جدی روبه‌رو است که خود چالش بزرگ سر راه خبرنگاران است و مانع اطلاع‌دهی به وقت می‌شود و همچنان سانسور و اجازت ندادن به پوشش گزارش‌ها که خود صدمه بزرگ به کار اطلاع‌رسانی است."
این نگرانی‌ها در حالی مطرح شده‌اند که تازه گزارش‌هایی از بازداشت سیرت صافی مسئول نشرات رادیو دوست یک رادیوی محلی در ننگرهار در کابل از سوی طالبان نشر شده و از سرنوشت او خبری نیست.
خواستیم در این باره و نگرانی‌های امنیتی خبرنگاران دیدگاه طالبان را داشته باشیم، اما با پیام و تماس‌های مکرر پاسخ ندادند.
در این تحقیق همچنان انتقاد شده که نهادهای گوناگون زیر نام‌های مختلف با سوء استفاده از فرصت، به‌جای خبرنگاران به کشورهای بیرونی منتقل شده‌اند و پروسه تخلیه خبرنگاران از افغانستان شفاف نبوده است.
مسئولان این نهاد می‌گویند، در ۲۰ سال گذشته نهادهای زیادی زیر نام حمایت از خبرنگاران ایجاد شدند و آمار به‌دست آمده آن‌ها نشان می‌دهد که نزدیک به ۷۰ درصد خبرنگاران به این باور اند که این نهادها هیچ تأثیری مثبتی بر وضعیت آنان نداشته و حدود ۲۸۴ تن که ۶۱,۴۷ درصد از کار این نهادها راضی نبوده‌اند.
در این تحقیق آمده که ترک کشور از سوی مسئولان این نهادها و تنها گذاشتن خبرنگاران، فساد در پروسه تخلیه، جابه‌جایی و خروج خانواده و دوستان به‌جای خبرنگاران و حیف‌ومیل پول‌های هنگفت زیر نام حمایت از خبرنگاران، دلایل قوی هستند که به نارضایتی خبرنگاران از این نهادها افزوده است.
اما صدیق‌الله توحیدی در واکنش به گوشۀ تحقیق در پیوند به نبود شفافیت در پروسه تخلیه و ناکارامدی نهادهای دفاع از رسانه‌ها به رادیو آزادی گفت: "هر نهاد حامی رسانه‌ها حق دارند که گزارش پخش کنند، اما گزارشی‌که نهاد رسانه‌یی افغانستان پخش کرده از چند لحاظ قابل مکس است. نخست این‌که، این نهاد مطابق قانون ایجاد نشده، دوم این‌که نحوه پژوهش خود را اعلام نکرده‌است و سوم این‌که همه نهادها یکسان نیستند، آن‌چه مربوط کمیته مصونیت می‌شود هم‌اکنون بیش از یکصد خبرنگار در مراکز از سوی این نهاد حمایت می‌شوند، در پروسه انتقال هیچ نهاد رسانه‌یی افغانستان حضور و دخالت نداشته شمار زیادی از کارمندان خود این نهاد در افغانستان هستند، تخلیه توسط سازمان‌های دیگری شده‌است."
آقای توحیدی همچنان از وضعیت بد خبرنگاران نگرانی می‌کند و می‌گوید جا داشت در این تحقیق به سانسور صدای آزادی بیان و بازداشت خبرنگاران و استادان پوهنتون‌ها پرداخته می‌شد، در حالی‌که این نهاد با این گزارش بیشتر توجه طالبان را خواسته به نهادهای حمایت از رسانه‌ها جلب کند.
