در بدخشان، شکر پوستک بیشتر در روزهای سرد زمستان پخته میشود. این غذا که خاصیت گرم و انرژی‌بخشی دارد، در گردهمایی‌های محلی مصرف میشود.
شکر پوستک به عنوان یکی از عناصر اصلی در مراسم محلی و خانوادگی جایگاه ویژه‌ای دارد و بازتاب‌دهنده فرهنگ مردم محل است.
هدایت‌الله ابراهیمی، باشنده ولسوالی شهداء، باور دارد که شکر پوستک تنها یک غذای روزمره نیست، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی این منطقه است. او میگوید:
"مردم ما همه ساله با آمدن فصل سرما این غذای محلی را تهیه میکنیم . شکر پوستک با ترکیب ُ چهار مغز و توت خشک یکجا میشود و بعدا در یک کاسه گیلی برای مدت نیم ساعت مخلوط میگردد و سپس آماده خوردن میشود . شکر پوستک نه تنها یک غذای گرم و مقوی برای روزهای سرد زمستان است، بلکه یک بخش مهم از هویت فرهنگی ما به شمار می‌رود. ما با خوردن این غذا یاد خاطرات گذشته را زنده میکنیم."
قدیر بران، باشنده ولسوالی خاش و اکنون ساکن ناحیه پنجم فیض آباد به رادیو آزادی ، میگوید که شکر پوستک نه تنها به خاطر طعم خوشمزه‌اش، بلکه به دلیل مواد مغذی که دارد، بسیار مورد علاقه مردم این منطقه است. او تأکید می‌کند که مردم بدخشان به این غذا به عنوان یک میراث فرهنگی نگاه میکنند و این غذا در زمستان به یکی از اصلی‌ترین وعده‌های غذایی تبدیل میشود:
"این غذا در خانه‌های ما همیشه جایی داشته است. من شب گذشته این غذا را با ترکیب چهار مغز ُ‌توت درواز و تخم کوکنار تهیه کردم . در فصل سرما، شکر پوستک را می‌پزیم تا هم بدن‌مان گرم بماند و هم انرژی لازم را بگیریم."
یک باشنده بدخشان: این غذا جز فرهنگ ماست و به ما میراث مانده است.
سمیع‌الله سیحون، فعال فرهنگی بدخشان، معتقد است که شکر پوستک بخشی از میراث فرهنگی و هویتی این ولایت است که باید حفظ و ترویج شود. او به اهمیت این غذا در مراسم‌ها و گردهمایی‌های اجتماعی اشاره می‌کند و بر ضرورت حفظ این سنت‌ها برای نسل‌های آینده تاکید می‌ورزد:
"مردمان ما این غذا را در فصل سرما تهیه می کنند ُ گرد هم جمع شده و خاطرات گذشته ها را بازگو میکنند ُ شکر پوستک یکی از نمادهای فرهنگی بدخشان است که نسل به نسل به ما رسیده است. این غذا تنها یک وعده غذایی نیست، بلکه بازتاب‌دهنده میراث فرهنگی ماست."
ذبیح‌الله امیری، رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در بدخشان، نیز بر اهمیت شکر پوستک تأکید کرده و گفته است که این غذا بخش مهمی از فرهنگ محلی بدخشان است. آقای امیری میگوید که برنامه‌هایی برای حفظ و ترویج این غذا در سطح محلی و ملی در نظر گرفته شده و تلاش‌های بیشتری در این راستا انجام خواهد شد.
در کنار شکر پوستک، بدخشان به غذاهای دیگری نیز شهرت دارند که شامل تلقان و شورچای میشود. این غذاها که از مواد محلی تهیه می‌شوند، به عنوان بخشی از میراث غذایی این ولایت به شمار می‌روند.
گزارش: نعمت الله احمدی
