آنان می‌گویند چه به شکل فزیکی و چه به گونهٔ مالی، کم یا زیاد، هر کس به اندازهٔ توان خود می‌کوشد تا با آسیب دیده‌گان کمک کند.
قریه‌ها به گونهٔ کامل ویران شده و راه‌ها بسته بودند.
طلا لیوال، یکی از باشنده‌گان ولایت پکتیا، رئیس یک بنیاد خیریه است.
«شبی که زلزله شد، صبح به این‌جا آمدیم، خود را به این‌جا رساندیم، قریه‌ها به گونهٔ کامل ویران شده بودند، راه‌ها بسته بودند، هر کس بیلچه و میته گرفته بود و خود را به محل می‌رساندند.»
او می‌گوید زمانی‌که زلزله رخ داد، همان شب همراه با شش تن از همکارانش به‌سوی کنر حرکت کردند و صبح روز بعد خود را به آن‌جا رساندند، سپس به ولسوالی نورگل رفتند؛ جایی‌که به گفتهٔ او وضعیت بسیار وخیم بود.
او در ادامه به رادیو آزادی گفت: «نیاز بیشتر به مواد خوراکی و آب بود، هزاران تن برای کمک آمده بودند و مردم را از زیر خاک بیرون می‌کشیدند. ما برای آنان به اندازهٔ توان خود آب و مواد خوراکی آوردیم. حالا هم در همان‌جا هستیم تا اوضاع به حالت عادی برگردد. پس از آن چندین بار دوباره زلزله شده‌است.»
زلزلهٔ شدید شب یکشنبه (۳۱ آگست) به بزرگی ۶ درجه ریشتر در ولایت‌های شرقی، به‌ویژه کنر، ننگرهار و لغمان، تلفات سنگین جانی و خسارات مالی برجای گذاشت.
حکومت طالبان شمار جان‌باختگان را بیش از ۲،۲۰۰ نفر و تعداد زخمیان را بالاتر از ۳،۶۰۰ تن اعلام کرده‌است.
سازمان امدادرسان «اسلامیک ریلیف» اعلام کرده که زلزلهٔ مرگبار کنر حدود ۹۸ درصد ساختمان‌ها را به طور کامل ویران یا متضرر ساخته است.
در کنار عملیات نجات، مردم از سراسر افغانستان به زلزله زده‌گان کنر کمک کرده و مواد اولیه و ضروری مانند آب، مواد غذایی، دوا و سرپناه در اختیار آنان قرار داده‌اند.
۲۰۰ بوری آرد، ۲۰۰ بوتل روغن و یکصد جوره لباس به زلزله زده‌های کنر کمک شده.
اتحادیهٔ سراسری هندوها و سیک‌های افغانستان نیز با توزیع مواد غذایی اولیه به یاری آسیب دیده‌گان شتافته است.
منجیت سینگهـ لامبه، رئیس این اتحادیه روز جمعه در صحبت با رادیو آزادی گفت: «به نماینده‌گی از قوم ما، از جانب هندوها و سیک‌ها ۲۰۰ بوری آرد، ۲۰۰ بوتل روغن و یکصد جوره لباس به زلزله زده‌های کنر کمک شده‌است و در این زمینه صحبت‌ها همچنان جریان دارد.»
آقای لامبه می‌گوید که آنان در خارج از کشور نیز با شوراهای خود در تماس هستند تا کمک‌ها را جلب کنند.
افغان‌ها در شماری از کشورها نیز دست به چنین اقداماتی زده‌اند.
ولایت خان امید زدران، یکی از اعضای کمپاین جمع‌آوری کمک‌ها در سویدن در صحبت با رادیو آزادی گفت: «افغان‌های مقیم سویدن، به‌ویژه در شهر مالمو، نشست عاجل برگزار کردند، تصمیم گرفتیم تا روز یکشنبه کمک‌های مالی را جمع‌آوری کنیم و هر مقدار پولی‌که جمع‌آوری شود، با زلزله زدگان کنر کمک می‌کنیم.»
آقای زدران می‌گوید که در دیگر کشورهای اروپایی، کانادا و امریکا نیز تلاش‌های مشابهی آغاز شده‌است.
کمک‌ها در میان مردم در تمام مناطق به شکل منظم توزیع شوند تا به دست افراد مستحق برسند.
در همین حال شماری از کارشناسان امور اجتماعی و فعالیت‌های خیریه، از جمله مجیب لحاظ، تأکید می‌کنند که گردآوری کمک‌ها برای آسیب دیده‌گان و نیازمندان اقدام نیک است، اما به گفتهٔ او نکات مهمی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.
او افزود: «لازم است هر کسی‌که کمک می‌کند، برای شفافیت و حساب‌دهی یک میکانیزم ایجاد کند، همهٔ کمک‌ها باید در یک‌جا جمع‌آوری شوند، از سوی دیگر، باید سروی و آمار دقیق موجود باشد و کمک‌ها در میان مردم در تمام مناطق به شکل منظم توزیع شوند تا به دست افراد مستحق برسند.»
سازمان ملل متحد و شماری از نهادهای بین‌المللی دیگر وضعیت مردم در کنر را بحرانی خوانده و بر رساندن کمک‌های فوری به آنان تأکید کرده‌اند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، پس از زلزله در کنر در یک نشست خبری از همهٔ نهادهای خیریه خواست تا به زلزله زده‌گان کمک کنند، اما تأکید کرد که این کمک‌ها باید از طریق کمیتهٔ تشکیل شده توزیع شوند تا به گفتهٔ او به‌گونهٔ شفاف و درست به دست آسیب دیده‌گان و مستحقان برسند.
پیش از این، در شماری از ولایت‌های افغانستان، در زمینهٔ جمع‌آوری کمک برای آسیب دیده‌گان حوادث طبیعی، انتقادهایی مبنی بر نبود شفافیت مطرح شده بود و نیازمندان شاکی بودند که کمک‌های لازم از سوی حکومت طالبان و نهادهای خیریه به آنان نرسیده است.
امروز پنجم سپتمبر، مصادف با روز جهانی فعالیت‌های خیریه است.
سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۲ میلادی این روز را به این نام نام‌گذاری کرد.
این روز همزمان با سالروز درگذشت انجزه گونجه بویاحیو (Anjeze Gonxhe Bojaxhiu) مشهور به مادر تریسا، بانوی نیکوکار و زادهٔ شهر اسکوپیه، پایتخت امروزی مقدونیهٔ شمالی، است.
هدف از گرامی‌داشت این روز، افزایش آگاهی عمومی در مورد تأثیرات مثبت کارهای خیریه و تشویق مردم و سازمان‌ها به چنین فعالیت‌ها عنوان شده‌است.
