خانم نیومن روز پنجشنبه، نهم اکتوبر، با نشر ویدیویی در شبکه‌ی ایکس خود از سخنرانی‌اش در پارلمان اروپا، که تاریخ دقیق آن مشخص نشده، افزود که سه سال پیش همه گفتند از افغانستان روی نخواهند گرداند، اما امروز آن وعده در حال شکستن است.
او گفت:"وظیفهٔ ما برعکس است؛ باید جنایات طالبان را نام ببریم، نه اینکه آن را عادی جلوه دهیم. باید صدای زنان افغان شویم، نه اینکه آنان را خاموش سازیم. ما باید آپارتاید جنسیتی را به عنوان جنایت علیه بشریت تدوین کنیم تا شواهد حفظ شود، عدالت ممکن گردد و این معاملات به عنوان آنچه که هستند، یعنی همدست بودن، محکوم شوند."
هانا نیومن با انتقاد از شماری از کشورهای اروپایی گفت که آنان به طور پنهانی به کابل سفر می‌کنند و به جای ایستادن در کنار زنان افغان، بر سر بازگرداندن پناهجویان افغان با حکومت طالبان معامله می‌نمایند.
با این حال، او نام هیچ کشوری را مشخص نساخت.
با وجود این، پیش‌تر شماری از کشورهای اروپایی از جمله جرمنی گفته‌اند که در مورد بازگرداندن مهاجران افغان متهم به جرم در آن کشورها، با حکومت طالبان به گونهٔ مستقیم گفتگو خواهند کرد.
خانم نیومن در حالی بر به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان تأکید می‌کند که شماری از زنان و دختران افغان نیز خواهان حمایت جامعهٔ جهانی از حقوق خود و اقدام عملی در این زمینه‌اند.
ما از جامعهٔ جهانی می‌خواهیم تا در برابر این نقض حقوق بشر، موضع قاطع اتخاذ کند
یکی از این زنان که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت: "تجربهٔ تلخ زنان افغان زیر سلطهٔ طالبان نشان می‌دهد که این گروه از دین به عنوان ابزار برای سرکوب زنان استفاده می‌کند. طالبان با ایجاد آپارتاید جنسیتی، زنان و دختران را از حقوق اسلامی شان، از جمله آموزش، کار و آزادی‌های اجتماعی محروم کرده‌اند. ما از جامعهٔ جهانی می‌خواهیم تا در برابر این نقض حقوق بشر، موضع قاطع اتخاذ کند."
انتقادها از سیاست‌های طالبان در برابر زنان افغان و درخواست برای به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در حالی مطرح می‌شود که نشستی با عنوان «دادگاه مردمی برای زنان افغان» نیز در جریان است. در این نشست که در مادرید اسپانیا برگزار می‌گردد، طالبان به ارتکاب تخطی‌ها و جرایم علیه بشریت متهم شده‌اند.
این دادگاه که به تاریخ هشتم اکتوبر آغاز شد و امروز، دهم اکتوبر، ساعت دو بعد از ظهر به وقت افغانستان روز سوم و پایانی آن است، از سوی «محکمهٔ دایمی مردم» (PPT) برگزار شده است.
این محکمه صلاحیت اجرایی ندارد، اما شهادت‌های زنان افغان، مدافعان حقوق بشر و کارشناسان حقوقی را مستند می‌سازد.
بیشتر شاهدان از ربوده شدن های اجباری، شکنجه، تعقیب بر اساس جنسیت، محدودیت بر کار و آموزش زنان و دختران، و تخطی‌های سیستماتیک پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ سخن گفته‌اند.
طالبان پس از به‌دست‌گیری دوبارهٔ قدرت در سال ۲۰۲۱، محدودیت‌های شدید بر آموزش و کار زنان وضع کردند؛ از جمله آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع و کار زنان را در بیشتر اداره‌های دولتی و غیردولتی محدود ساختند.
با وجود واکنش‌های گستردهٔ جهانی به این اقدامات، طالبان همواره مدعی اند که حقوق همهٔ شهروندان افغانستان، به شمول زنان، در چارچوب شریعت تأمین شده است؛ ادعایی که از دید مردم افغانستان و جامعهٔ جهانی پذیرفتنی نیست.
