سه دختر و پنج پسر دارم، دو نیم ماه می‌شود که به اولادهای من غذای درست نمی‌رسد.
او که باشنده ولایت ننگرهار افغانستان است، می‌گوید به شدت با کمبود مواد خوراکه روبه‌رو بوده و توان فراهم کردن سه وقت غذا را برای فرزندان‌اش ندارد.
شریف‌الله به رادیو آزادی می‌گوید که اکنون بیش از دو صد هزار افغانی قرضدار است و با سخت‌ترین شرایط اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند: «سه دختر و پنج پسر دارم، دو نیم ماه می‌شود که به اولادهای من غذای درست نمی‌رسد، بلکل نمی‌شناسند که روغن، بادنجان رومی و کچالو چه قسم است، آن‌قدر به تنگ آمدیم که گاهگاهی می‌خواهم فرزندان خود را بفروشم، نمی‌دانم بالاخره چی کنم.»
در این رنج فقر و ناداری اما شریف‌الله تنها نیست. این تقریباً حال و روز بسیاری از خانواده‌ها در افغانستان است.
سال گذشته یک طفل من به دلیل نرسیدن غذای کافی برای خود و مادرش جان باخت.
وضعیتی‌که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان و کاهش شدید کمک‌های بین‌المللی در چهار سال گذشته به این کشور، به گونه روزافزون بیشتر شده‌است.
رحیم‌الله یکی از افراد بی‌بضاعت و سرپرست یک خانواده ۱۵ نفری در منطقه ارزان قیمت شهر کابل نیز شکایت مشابهی با شریف‌الله دارد: «فعلاً بی‌کار هستم، هیچ کار نیست، مسلک خودم خیاطی است، اما یک دکان ندارم که کار کنم، سال گذشته یک طفل من به دلیل نرسیدن غذای کافی برای خود و مادرش جان باخت، فعلاً دیگر فرزندان من هم بیمار هستند و پول دوای‌شان را ندارم که پیش داکتر ببرم، فعلاً به شمول خوراک به لباس و هیچ ضرورت‌های دیگر شان رسیده‌گی کرده نمی‌توانم.»
برخی از نهادهای خیریه در افغانستان که کمک‌های مواد غذایی و غیرغذایی را به مردم در مناطق مختلف توزیع می‌کنند، نیز تأیید می‌کنند که فقر در بین مردم افغانستان گسترش یافته و نیازمندی مردم به کمک‌های غذایی بیشتر از پیش شده‌است.
حسیب‌الله عظیمی مسئول یکی از نهادهای خیریه در مورد به رادیو آزادی گفت: «وضعیت اقتصادی مردم نهایت خراب شده‌است، حتی کسی‌که یک شغل هم دارد ضرورت به کمک مواد غذایی دارد، مردم در سراسر افغانستان همه بی‌بضاعت شده‌اند، کسانی‌که وظیفه دولتی داشتند بی‌کار شدند، کسانی‌که شغل شخصی داشتند کار و بار شان فعلا وجود ندارد، از سه‌ونیم سال است که ما کمک می‌کنیم، در نخست نیازمندی‌ها بسیار کم بود و حالا بی‌نهایت زیاد شده‌است.»
نگرانی‌ها از کمبود شدید مواد غذایی و بحران بشری در افغانستان درحالی‌ست که نهادهای کمک‌رسان بین‌المللی همواره نگرانی کرده‌اند که مردم افغانستان در یک حالت "همیشگی بحران" بسر می‌برند.
تازه برنامه جهانی غذا (دبلیو اف پی) همزمان با شانزدهم اکتوبر «روز جهانی غذا» گفته است که در سراسر افغانستان بیش از نه میلیون افغان با ناامنی غذایی حاد یا بدتر از آن روبه‌رو هستند.
امروز شانزدهم اکتوبر «روز جهانی غذا» است، روزی‌که بر اساس معلومات سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (اف ای او) خواستار همکاری جهانی در ایجاد یک آینده صلح آمیز، پایدار، مرفه و مصون غذایی است.
«دبلیو اف پی» روز چهارشنبه «۱۵ اکتوبر» در گزارشی در وب‌سایت خود نوشته که سوء تغذیه کودکان امسال به سطح بالایی آن رسیده که تقریباً ۵،۳ میلیون کودک را متضرر کرده‌است.
این نهاد نوشته است که خشک‌سالی گسترده در بخش‌های زیادی از کشور، همراه با بازگشت اجباری نزدیک به دو میلیون افغان از کشورهای همسایه، وضعیت بحرانی غذا را وخیم‌تر کرده‌است.
«دبلیو ایف پی» گفته است در حالی که نیازهای غذایی در افغانستان به شدت افزایش یافته، بودجه لازم برای ادامه فعالیت‌های برنامه جهانی غذا در این کشور رو به کاهش است.
در این حال، کارشناسان امور اقتصادی می‌گویند که برعلاوه جنگ‌های چندین دهه که سبب از بین رفتن زیرساخت‌ها در افغانستان شده، عوامل متعدد دیگر به شمول کاهش کمک‌ها باعث افزایش فقر در این کشور شده‌است.
عبدالنصیر رشتیا یکی از این کارشناسان به رادیو آزادی گفت: «متأسفانه که افغانستان متکی به کمک‌های خارجی بود، زمانی‌که این کمک‌ها کاهش پیدا کرد یا قطع شد، مردم با مشکلات خیلی جدی مواجه شدند، از طرف دیگر نبود سرمایه‌گذاری‌ها بالای زیرساخت‌ها و زیربناهای اقتصادی دلیل اصلی فقر و بی‌کاری در افغانستان است، فقر و بی‌کاری در افغانستان از یک مسیر می‌گذرند، یعنی مردم پس‌انداز ندارند، زمانی‌که کار خود را از دست می‌دهند مستقیم داخل دایره فقر می‌شوند.»
او همچنان تغییرات اقلیمی و خشک‌سالی‌ها را عامل دیگر افزایش فقر در افغانستان خوانده و می‌گوید زمانی‌که مردم زراعت‌پیشه نتوانستند به دلیل خشک‌سالی مصارف خود را پوره کرده و محصولات خوب بدست بیاروند، با این مشکل روبه‌رو می‌شوند.
ممانعت کار زنان در اداره‌های دولتی و غیر دولتی، تنقیص کارمندان مرد از دارات دولتی از سوی حکومت طالبان و کاهش کمک‌های امریکا به افغانستان نیز از عواملی دیگری بدتر شدن وضعیت اقتصادی مردم در افغانستان خوانده می‌شود که سطح فقر و بی‌کاری را افزایش داده اند.