یوناما می‌گوید مخالفین دولت افغانستان باید بلافاصله استفاده کورکورانه و غیر مناسب از مواد تعبیه شدۀ انفجاری را در مناطقی ملکی نشین متوقف سازد.
رفیع‌الله الکوزی یک عضو دفتر مطبوعاتی یوناما در کابل شام دیروز در صحبت با رادیو آزادی در مورد گزارش خاص این نهاد که افزایش آسیب به افراد ملکی افغان توسط استفاده عمدی و کورکورانه مواد تعبیه شده انفجاری نام دارد چنین گفت:
"این گزارش نشان دهندۀ یک افزایش قابل ملاحظه از ۱ جنوری تا ۳۰ سپتمبر ۲۰۱۸ در کشته و زخمی شدن افراد ملکی توسط مواد تعبیه شده انفجاری بوده‌است."
در این گزارش یوناما، نگرانی جدی در بارۀ افزایش حملات عمدی و کورکورانۀ مخالفین مسلح مخالف حکومت علیه غیر نظامیان ابراز شده و گفته شده‌است که این حملات شامل حملات انتحاری و غیر انتحاری، انفجار پلان شدۀ بمب‌ها و جابجایی آن‌ها در میان انبوه از مردم ملکی، برای کشتن و ایجاد ویرانی، ترس و وحشت بوده‌است.
گزارش یوناما در حالی منتشر شده‌است که در این اواخر حملات هدفمند بر اقلیت‌های مذهبی از هندوها گرفته تا شیعه‌های افغان صورت گرفته و صدها کشته بجا گذاشته است.
یوناما از اول جنوری تا ۳۰ سپتمبر امسال کشته و زخمی شدن ۳۶۳۴ فرد ملکی را از اثر حملات انتحاری و غیر انتحاری در افغانستان ثبت کرده‌است که از این جمله ۱۰۶۵ تن کشته و ۲۵۶۹ تن دیگر زخمی شده‌اند.
کشته شده‌گان شامل ۷۲ زن و ۱۵۵ کودک اند.
در گزارش هم‌چنان به کشته شدن کارمندان طبی و خبرنگارانی اشاره شده‌است که برای پوشش خبری حوادث امنیتی به محل رویداد رفته و در اثر انفجار همین مواد تعبیه شدۀ انفجاری کشته یا زخمی شده‌اند.
رفیع‌الله الکوزی عضو دفتر مطبوعاتی یوناما در کابل تأکید کرد که تمام جوانب درگیر جنگ افغانستان باید برای جلوگیری از تلفات ملکی تلاش نمایند.
آقای الکوزی افزود:
"یوناما تأکید دارد که تمام جناح‌ها باید بلافاصله هدف قرار دادن عمدی افراد و اهداف ملکی را متوقف کنند و سفارشاتی را برای روی دست گرفتن اقدامات فوری جهت جلوگیری از کشته و زخمی شدن بیشتر افراد ملکی از این حملات فراهم می‌سازد."
در گزارش یوناما از قول تدامیچی یاماموتو نمایندۀ خاص ملل‌متحد برای افغانستان نوشته شده که گفته‌است:
"هدف قرار دادن قصدی افراد ملکی جرایم جنگی بوده و قابل تحمل نیست."
به‌گفته آقای یاماموتو، تأثیرات دراز مدت چنین حملات را نمی‌توان نادیده گرفت، ماهیت غیر قابل پیش‌بینی چنین حملات منتج به ترس دراز مدت و کاهش توانایی‌های مردم عام در زنده‌گی عادی شده‌است.
