هر ماه بیش از یک صد معتاد مواد مخدر از شهر کهنه فراه جهت تداوی به مراکز تداوی معتادین انتقال داده می شوند، اما هنوز هم صدها معتاد شبانه روز در این محل تجمع کرده و از مواد مخدر استفاده می کنند.
اکثریت معتادین در شهر کهنه فراه کسانی اند که چندین سال است خانواده های شان را در ایران ترک کرده و به هدف دسترسی آسان و ارزان به مواد مخدر به ولایت فراه افغانستان پناه آورده اند.
سه تن از آنها در مورد چنین گفتند: "سيزده چهارده سال در ایران بودم، آنجا کار می‌کردم که به مواد مخدر معتاد شدم. با دوستانم به مواد مخدر معتاد شدم، در ابتداء سگريت کشیدم، بعداً چرس کشیدم، باز تریاک و حال پودر می‌کشم. من در اينجا هستم و خانواده ام در ایران است. وقتی برای تداوی کلینیک می‌روم، برایم امروز و فردا می‌کنند."
"در ایران کارگری می‌کردم و بعدها دهقانی می‌کردم. در سرِ زمین‌های زراعتی با ایرانی‌ها یک یک دود می‌زدم و بعدها زیاد تر شد. اول چرس زدم، بعد تریاک و پسانتر پودر و حال هشت سال می‌شود که شیشه می‌کشم. مشکل ما از دست خود ماست، مثلاً دولت ما را تداوی می‌کند، اما خود ما حاضر نمی‌شویم. سال گذشته خودم را تداوی کردم و هفت ماه چیزی نکشیدم، اما بدون هیچ درد و مشکلی پس به مواد مخدر معتاد شدم. فقط اشتباه خودم است و هیچ مشکلی هم نداشتم."
"من در ایران به مواد مخدر معتاد شدم و حال خانواده‌ام هم در ایران است. پنج سال می‌شود که به افغانستان آمده‌ايم و اینجا در به در افتاده ام. خُسر بره ام من را معتاد ساخت. ابتداء برایم مواد مخدر را مجانی می‌داد و بعدتر جوابم داد و گفت برو با پول برایت بخر. یک عمل خانمان سوز است، چند سال می‌شود که همه فرزندانم را رها کرده و خودم اینجا در به در افتادیم."
رضایت فرد معتاد برای ترک اعتیاد و مواظبت اعضای خانواده از عضو معتاد خانواده از شرایط اساسی تداوی معتاد و جلوگیری از معتاد شدن دوباره فرد تداوی شده است، اما اکثریت معتادینی که در مراکز تداوی فراه تحت درمان اند، خانواده‌های آنان در ایران به سر می‌برند.
جواد پادشاه خیل مشاور صحی در شفاخانه هشتاد بستر تداوی معتادان ولایت فراه به رادیو آزادی گفت، اکثریت معتادین در این ولایت بیش از چهار بار تداوی شده اند، اما به دلیل این که خانواده های آنان در بیرون از کشور به سر می‌برند و مواظبت خانواده وجود ندارد، این افراد پس از تداوی بار دیگر به مواد مخدر معتاد می‌شوند.
او گفت: "یک نوع معتادین، افرادی اند که از سوی خانواده‌های شان به ما معرفی می‌شوند. تداوی این معتادین در مقایسه به معتادین بی سرپناه آسانتر است، چون این افراد فامیل دارند و تحت مراقبت خانواده‌های شان قرار می‌گیرند، اما معتادین بی سرپناه فامیل ندارند و هیچ کس از آنان مواظبت نمی‌کند. همین دلیل است که این معتادین پس از ۴۵ روز تداوی دوباره به مواد مخدر رو می‌آروند و وابسته به مواد مخدر می‌مانند."
کشت، تولید و دسترسی آسان به مواد مخدر در ولایات غربی کشور از دلایل اصلی افزایش شمار معتادین و اعتیاد مجدد افراد تداوی شده به مواد مخدر خوانده شده است.
گزارش: حفیظ الله نورزاد
