برخی از زنان فروشنده در ولایت بلخ می‌گویند، ریاست امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان در این ولایت به آنان یک هفته وقت داده تا فروشگاه‌هایشان را ببندند.
آنان می‌گویند که با ایجاد چندین فروشگاه و شرکت‌های تولیدی خیاطی برای شماری از بانوان زمینۀ کار را فراهم کرده اند.
پشتنه افغان، یکی از زنان فروشنده در شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ میگوید:
"دیروز ساعت چهار بجه بود که از ریاست امر بالمعروف نفر آمد و گفت سر از فردا دیگر شما را اینجا نبینم، دفتر مارکیت از آنها یک هفته وقت خواست."
پشتنه افغان به روز جمعه به رادیو آزادی گفت، اگر فروشگاه‌هایشان برای یک روز هم بسته بماند، دیگر نانی در دسترخوان او و ۳۵ بانوی که با او کار می‌کنند، وجود نخواهد داشت.
"اگر این دکان به روی ما بسته شود باور کنید یک روز دیگر در دسترخوان ما نان نیست، کاش یک نفر می‌آمد خانه‌ام را سروی می‌کرد و می‌دید که من یک نفر نان‌آور دیگر هم ندارم، تا کنون یک افغانی از معاشات تقاعد شوهرم را دولت نپرداخته، خودش هم مریض است، سرطان خون دارد، من هر پانزده روز باید برای شوهرم خون بخرم، هیچ نمی‌فهمم چه کنم راه‌ام را گم کرده‌ام."
به گفتۀ پشتنه، او از پنج سال بدینسو در بخش تجارت فعالیت می‌کند و فروشگاه‌شان تنها کالاهای زنانه عرضه می‌کند و مشتری‌هایشان نیز زنان هستند.
همچنان سلیمه یعقوبی، مسئول یک شرکت تولیدی در شهر مزار شریف به رادیو آزادی گفت، اگر فعالیت زنان کسبه‌کار ممنوع شود، آنان با مشکلات اقتصادی فراوان روبه‌رو خواهند شد.
یکی از زنان دکاندار: اگر دکان های ما را بسته کنند باور کنید که هیچ چیزی به خوردن نداریم.
"اگر این خانم‌ها کار نکنند و یک مقدار درآمدی را که از طریق خیاطی یا تولیدی‌های که آنان کار می‌کنند از آنها گرفته شود با مشکلات زیاد اقتصادی روبه‌رو خواهند شد."
مولوی حیدری، رئیس امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان در ولایت بلخ به رادیو آزادی گفت، در مورد جزئیات دستور منع کار زنان فروشنده در شهر مزار شریف بعداً معلومات ارائه خواهد کرد.
در همین حال شگوفه کاکر، وکیل مدافع و فعال حقوق زنان به رادیو آزادی گفت، در حال حاضر هزاران زن در افغانستان سرپرست خانواده‌هایشان هستند و وضع محدودیت‌های روز افزون بر کار آنان، وضعیت بد اقتصادی افغانستان را بدتر می‌سازد.
"در یک کشور مثل افغانستان که چهل سال شهید داده و زنان سرپرست فامیل‌ها می‌باشند و هزاران یتیم و بیوه دارد، چنین کار ضربۀ سختی بر اقتصاد فامیل‌ها وارد می‌کند، بخاطر ممنوعیت‌های وضع شدۀ طالبان بر زنان، روز به روز مشکلات اقتصادی در کشور زیادتر می‌شود."
این درحالیست که طالبان در نزدیک به ۱۷ ماه حاکمیت دوباره‌شان در افغانستان، محدودیت‌های زیادی را بر زنان وضع کرده اند.
در تازه‌ترین مورد، زنان از کار در اداره‌‌های غیردولتی ملی و بین‌المللی منع شدند و دروازه های پوهنتون‌ها بروی آنان بسته شد.
بسته شدن دروازه‌های مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم، منع رفتن به پارک‌های تفریحی، حمام‌های زنانه و ورزشگاه‌ها، اجباری شدن حجاب و ممنوعیت سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی از دیگر محدودیت‌های اند که طالبان بر زنان وضع کرده اند.
با وجود واکنش‌های گستردۀ داخلی و بین‌المللی به این محدودیت‌ها، حکومت طالبان تا به حال هیچ یک از این محدودیت‌ها برطرف نکرده است.
