دیدبان حقوق بشر می‌گوید که نقض حقوق زنان از سوی طالبان، از جمله حق آموزش و کار بحران بشری را در افغانستان تشدید کرده و بیشترین تأثیر را بر دختران و زنان برجا گذاشته است.
در مقاله نوشته شده از سوی فرشته عباسی، پژوهشگر این سازمان که به روز پنجشنبه در وب‌سایت دیدبان حقوق بشر منتشر شده آمده که بسیاری از زنان با حاکمیت طالبان منابع درآمد خود را از دست داده‌اند.
این عضو دیدبان حقوق بشر می‌گوید که پاسخ بشردوستانه سازمان ملل متحد قادر به رسیدگی به بحران نیست، زیرا به‌گفته او با وجود بحران اقتصادی، گسترش فقر و بی‌کاری در افغانستان سطح کمک‌های بشردوستانه از سال ۲۰۲۳ در پاسخ به اقدامات طالبان کاهش یافته است.
حکومت طالبان از زمان حاکمیت دوباره در افغانستان در بیش از دونیم سال گذشته آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیلات عالی زنان و دختران و کار آنان را در بیشتر اداره‌های دولتی و تمام اداره‌های غیر‌دولتی ممنوع ساخته است.
اما با آن‌هم حکومت طالبان همواره مدعی است که حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلام در افغانستان تأمین است.
در این حال دو بانوی ساکن در ولایت‌های کابل و هرات که سرپرست خانواده‌های شان اند و پس از حاکمیت دوباره طالبان وظایف‌شان را از دست داده‌اند و از بی‌کاری رنج می‌برند در مورد مشکلات‌شان به رادیو آزادی چنین گفتند:
"من شخصاً که فعلاً بی‌کار هستم با مشکلات زیادی مواجه هستم، سرپرست خانواده هستم مسئولیت خانواده بر دوش‌ام است مجبور هستم که برای ادامه حیات خود کار کنم، اما زمینه کار برای من و امثال من مهیا نیست، با آن‌که من در گذشته وظیفه داشتم، اما فعلاً بی‌کار هستم."
"به خدا واقعیت است که زنان افغانستان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند، ۴۰ فیصد شوهرهای زنان افغان کشته شده‌اند یا معتاد اند، نان‌آور فامیل خود اند، خرج و مصارف زنده‌گی به گردن‌شان است، بسیار با مشکلات زیاد دست و پنجه نرم می‌کنیم."
این درحالی‌ست که دو روز پیش از این برنامه جهانی غذا گفت که افغانستان بدترین محل برای زنان در جهان است و زنان و دختران افغان بار سنگینی بحران‌های پیهم افغانستان را متحمل می‌شوند.
گفتنی‌ست که بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، در سال جاری میلادی نزدیک به ۲۴ میلیون نفر یعنی حدود نیم جمعیت افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت.
