شیوع بیماری ناشناخته‌ای در ولایت پروان موجی از نگرانی را در میان باشندگان این ولایت ایجاد کرده است. مقامات محلی طالبان در پروان تأیید کرده‌اند که تاکنون بیش از ششصد نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند. علایم این بیماری شامل کسالت عمومی، درد شدید بدن، تب بالا و اسهال است. برخی از ساکنان محلی نگران هستند که حکومت طالبان قادر به مدیریت این بحران صحی نیستند.
ناجیه، ۲۸ ساله و باشنده درۀ کفشان ولسوالی شینواری، یکی از ده‌ها نفری است که دو هفته پیش به این بیماری ناشناخته مبتلا شد. او می‌گوید:
"علائمش سر دردی شدید است، گلویم درد می کند، بعضی اوقات تب شدید می داشته باشم، بعضی اوقات خنک بی اندازه دارم. در منطقه ما تعداد زیادی از مردم مصاب شده."
او توضیح می‌دهد که در ابتدا نمی‌دانستند این بیماری ساری است، اما پس از گذشت دو هفته متوجه شدند که شمار زیادی از مردم به آن دچار شده‌اند.
"مرا از پسر کاکایم گرفت چون پسر کاکایم همین مریضی را سپری کرد. او در حدود دو هفته مریض بود. اول که مریض شد ما نفهمیدیم که مرض ساری است. داکتران هم از ساری بودنش چیز نگفته بودند. او را روان کردیم چاریکار دوا گرفته بود برایش گفته بود که خونش مکروبی شده تو محرقه استی. او را کابل هم روان کردیم آنجا هم دوا گرفت دو الی سه روز بستر ماند."
سبحان‌الله، ۵۴ ساله و از دیگر ساکنان محلی، که اکنون در شفاخانه ملکی پروان بستری است، می‌گوید که هنوز بهبود نیافته و تحت درمان قرار دارد.
او نگران است که این بیماری به دیگران نیز سرایت کند.
"در قدم نخست پاهایم درد شدید پیدا کرد، باز دوم سردردی برم پیش شد. فعلاً گلویم درد می کند و همرایش اسهال هم هستم. حالا دوا برم داد کمی وضعیتم خوب است. اشتهایم بند است و از دست و پا افتادیم. شکمم درد می کند در نزدیکی معده."
داکتر عبدالله افغانمل، معاون ریاست صحت عامه طالبان در ولایت پروان، می‌گوید که تا کنون تا به هفتصد نفر شناسایی شده‌اند که به این بیماری ساری مبتلا شده‌اند، هفتاد نفر در وضعیت وخیمی به سر می‌برند و دو نفر جان باخته‌اند. او اضافه می‌کند که اگرچه عامل اصلی هنوز تشخیص داده نشده، احتمال می‌رود که منبع بیماری آب آلوده و سر باز روستای کفشان باشد.
"در طول پنج روز گذشته ما در درۀ کفشان به تعداد ۶۵۰ الی ۷۰۰ مریض را شناسایی کردیم که وضعیت بعضی شان فعلاً خوب است. و بعضی‌های شان را به شفاخانۀ ولایتی و به شفاخانه های کابل انتقال دادیم. دو نفر زنده گی‌شان را از دست داده‌اند. فعلاً در شفاخانه ولایتی ۱۵ تن از مریضان بستری هستند که وضعیت صحی تمام شان نسبت به گذشته خوب است و قابل اطمینان است."
داکتر حسیب نصرت، متخصص امراض داخله، نیز بر این باور است که علائم نشان‌دهنده ماهیت ویروسی این بیماری است. به گفته داکتر نصرت، هنوز علت اصلی بیماری به طور قطعی مشخص نشده است.
"متاسفانه در وطن ما تدابیر حفظ الصحه بشکل عالی اش رعایت نمی شود، منابع آبی سر پوشیده نداریم، تشناب های عصری و سر پوشیده نداریم، و این ها خودشان زمینه ساز هستند برای این بیماری. در صورتی که یک فرد مصاب شود، می تواند به صورت کتلوی و زنجیری آب و مواد غذایی را آلوده بسازد، و به همین اساس مردم محل را می تواند مصاب بسازد."
از سوی دیگر، داکتر افغانمل اطمینان می‌دهد که با همکاری سازمان جهانی صحت بیماری تا حدی تحت کنترُل درآمده و از تلفات بیشتر جلوگیری شده است. اما، ساکنان محلی همچنان نگران ادامه شیوع بیماری هستند.
فاطمه، ۲۴ ساله و باشنده روستای باغ افغان که در نزدیکی درۀ کفشان قرار دارد، می‌گوید که هنوز کنترُل کامل بر گسترش بیماری اعمال نشده و آن‌ها نگران هستند که این بیماری به مناطق مجاور نیز سرایت کند.
"ما همه بسیار نگران هستیم بخاطری این که وضعیت صحی هموطنان ما بسیار وخیم است. و حتی ما تعدادی از مردم را به اثر این بیماری از دست دادیم. بسیار نگرانی داریم و می ترسیم که نکند این بیماری به قریه های ما و دیگر ولایات انتشار پیدا کند. ما وضعیت اقتصادی خوبی نداریم تا به شکل شخصی تداوی خود را انجام دهیم."
