شرایط زندگی زنان افغان تحت حاکمیت طالبان به سطح غیرقابل تحمل رسیده است و اکنون زنان عمر کوتاه تر و وضعیت صحی بدتری دارند
در آستانه فرارسیدن چهارمین سالگرد حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان، سازمان ملل متحد گفته است که شرایط زندگی زنان افغان تحت حاکمیت طالبان به سطح غیرقابل تحمل رسیده است و اکنون زنان عمر کوتاه تر و وضعیت صحی بدتری دارند.
این سازمان در آخرین گزارش خود که روز دوشنبه ۱۱ اگست در وب سایت خود منتشر کرده است ، تأکید کرده که در چهار سال گذشته، طالبان نزدیک به ۱۰۰ فرمان علیه زنان صادر کرده اند که پیامدهای ویرانگر برای زنان و دختران افغان داشته است.
سازمان ملل متحد گفته است که این فرمان ها حقوق زنان و دختران را در بخش گشت و گذار، کار و آموزش محدود کرده است و این امر تأثیرات ناگواری بر زندگی اجتماعی، اقتصادی و صحی آنان گذاشته است.
در این گزارش همچنین آمده است که بیش از ۷۸ درصد زنان و دختران افغان به آموزش و کار دسترسی ندارند و به این ترتیب تقریبا نیمی از نیروی کار سهم قابل توجه در اقتصاد افغانستان ندارند، که به گفته این گزارش، این وضعیت نه تنها ضربه ای به اقتصاد کشور است، بلکه مشکلات متعددی را در بخش صحت نیز به بار آورده است.
سازمان ملل متحد تخمین می زند که مرگ و میر مادران تا سال ۲۰۲۶ به دلیل عدم دسترسی زنان به مراقبت های صحی ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت.
در این گزارش آمده است که ازدواج های اجباری زودهنگام دختران و خشونت های خانوادگی و اجتماعی علیه زنان نیز افزایش یافته است و حتی در داخل خانه نیز ۶۲ درصد زنان احساس می کنند که هیچ قدرتی بر تصمیم گیری های خانه ندارند.
در این گزارش به نقل از سوزان فرگوسن، رئیس بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان آمده است که موضوع وضع محدودیت بر زنان افغان باید به عنوان یک مشکل فراتر از افغانستان شناخته شود.
موضوع وضع محدودیت بر زنان افغان باید به عنوان یک مشکل فراتر از افغانستان شناخته شود
او افزوده که:
"این وضعیت تنها یک مشکل در بخش حقوق زنان افغان نیست، بلکه یک آزمون بزرگ ارزش ها برای جامعه جهانی است و اگر جهان نسبت به این بی تفاوت باقی بماند، این استراتژی از بین بردن حقوق زنان در جا های دیگر تکرار خواهد شد."
این در حالی است که نزدیک به چهارسال از حاکمیت طالبان در افغانستان سپری شده است و شماری از زنان افغان می گویند که طالبان در این مدت، تا حد زیادی سیاست های ضد زنان را به اجرا گذاشته اند.
یکی از باشندگان ولایت ننگرهار که محصل سال دوم پوهنتون بوده و به دلیل محدودیت های طالبان تحصیلاتش نا تمام باقی مانده است ، به شرط افشا نشدن نامش به رادیو آزادی گفت:
"آن روز ما خبر نبودیم، اما اعلان شد که دیگر نباید به پوهنتون بیاییم ، ما به گناه خود پی نبردیم ، فقط به دلیل اینکه ما دختر بودیم، حق تحصیل از ما گرفته شد، این بسیار سخت است."
یکی از باشندگان کابل که او نیز نخواست به دلیل حساسیت موضوع نامش در گزارش گرفته شود، می گوید:
"زنان و دختران آنقدر درمانده شده اند که هیچ کاری برای مطالبه حقوق شان انجام داده نمی توانند، به جز این که صدای خود را به جهانیان برسانند ، اگر جامعه جهانی بخواهد از زنان افغان دستگیری کند ، باید فشارها را بر طالبان بیشتر کند و محدودیت هایی را بالای آنها وضع کند."
شماری از فعالان حقوق زن نیز می گویند که طالبان در چهار سال گذشته هیچ تغییری نکرده اند و در سیاست های شان در مورد حقوق زنان تغییر بوجود نیامده است.
طالبان دروازه های آموزش را به روی دختران بالاتر از صنف ششم مکتب را بسته کرده و حق کار را در بسیاری از ادارات دولتی و غیردولتی از زنان گرفته
سینا رفیع یکی از آنان در صحبت با رادیو آزادی تاکید کرد جامعه جهانی باید در برابر طالبان گام های عملی بردارد:
"جامعه جهانی به خصوص آن کشورهایی که خود را مدافع حقوق زنان می خوانند، باید درک کنند که زنان افغانستان در چهار سال گذشته با ظلم و ستم شدید مواجه شده اند، آنها از آموزش گرفته تا زندگی عمومی از همه چیز محروم بوده اند، اما متاسفانه جامعه جهانی هیچ کاری نکرده است، در این چهار سال طالبان نه تنها تغییر نکرده است، بلکه سیاست های زن ستیزی شان حتی افراطی تر شده است."
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسش های رادیو آزادی در مورد گزارش جدید سازمان ملل متحد پاسخ نداد، اما بارها از تأمین حقوق زنان در افغانستان براساس قوانین شریعت اسلامی سخن گفته است.
طالبان دروازه های آموزش را به روی دختران بالاتر از صنف ششم مکتب را بسته کرده و حق کار را در بسیاری از ادارات دولتی و غیردولتی از زنان گرفته است.
آنان همچنین زنان را مجبور به رعایت حجاب کرده و محدودیت های جدی را بر حضور آنان در تمامی فعالیت های اجتماعی از جمله ورزش وضع کرده اند.
