به گفته آنان، این ۴۸ ساعت یکی از سخت‌ترین تجربه های زندگی بود؛ تجربه‌ای که نشان داد، نبود ارتباط در دنیای امروز تا چه اندازه می‌تواند کار و حتی آرامش و روحیه شان را برهم زند.
یک تاجر در ولایت کندهار می‌گوید که نبود انترنت تجارت را به رکود کشاند و زندگی روزمره را فلج کرد.
پنج درصد هم کار ما پیش نرفت بخاطر که حالا تجارت و همه چیز آنلاین است
او که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نام اش در گزارش گرفته شود شام چهارشنبه اول اکتوبر پس از وصل دوباره انترنت و شبکه های مخابراتی در افغانستان، به رادیو آزادی گفت: "روی تجارت و کار و بار ما بیحد و صد در صد تاثیر گذار بود. پنج درصد هم کار ما پیش نرفت بخاطر که حالا تجارت و همه چیز آنلاین است و در زندگی شخصی ما بسیار، بسیار پریشانی و دقیت زیاد بود، زیرا از دوستان و رفیقان همه آنلاین احوال گیری می‌شود، این دو روز بیحد سخت گذشت، تمام روز در خواب گذشت من خواب بودم، بیرون بازار کندهار کاملا طوری بود که مثل یک نفر هم نفس نداشته باشد."
یک بانو باشنده ولایت هرات که نخواست در گزارش از او نام برده شود می‌گوید که در ولایت هرات، قطع انترنت برای بسیاری به معنای دلتنگی و ناامیدی بود.
۴۸ ساعت کاملا بغض در گلوی ما گرفته بود، بسیار زیاد دلتنگ بودیم و بسیار نا امید شده بودیم
"۴۸ ساعت کاملا بغض در گلوی ما گرفته بود، بسیار زیاد دلتنگ بودیم و بسیار نا امید شده بودیم. می‌گفتیم همانطور که دروازه‌های مکتب بسته شد و دیگر باز نشد و همینطور که آرایشگاه ها، دفاتر خارجی و حمام ها بسته شدند و محدودیت‌ها بیشتر شد با توجه به همین مسایل ما هم با انترنت، مبایل ها و تماس ها خداحافظی کردیم ،بسیار زیاد نا امید شده بودیم."
در بلخ، باشندگان به مشکلات عملی و اقتصادی ناشی از قطع انترنت اشاره می‌کنند.
یکی از باشندگان این ولایت که خواست نام اش در گزارش ذکر نشود به رادیو آزادی گفت: "تماس ها بند بود، انترنت بند بود، اگر یک کار جزیی هم می‌داشتیم مجبور مکلف بودیم به موقعیت که کار داشتیم خود را برسانیم در حالی که این کار قبلا توسط انترنت یا تماس تیلفونی انجام می‌شد. در این دو روز مشکلات مردم بیحد زیاد بود. صرافی ها بسته بود هیچ کس از نرخ تبادل اسعار خبر نداشت، یعنی حتی تصور اش هم بسیار سخت است به ویژه برای قشر جوانان که هرگز و در هیچ دوره بدون تیلفون و بدون انترنت نبوده اند."
صرافی ها بسته بود هیچ کس از نرخ تبادل اسعار خبر نداشت
ریچارد بنیت گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان پس از وصل دوباره انترنت و شبکه های مخابراتی در افغانستان شام چهارشنبه اول اکتوبر در صفحه ایکس نوشته ،خوشحال است که مردم این کشور دوباره به انترنت دسترسی پیدا کرده و با یکدیگر و جهان ارتباط برقرار می‌کنند.
او افزوده که قطع انترنت زندگی‌ها را مختل و حقوق مردم را نقض کرده و دسترسی به اطلاعات را قطع می کند و چنین اقداماتی هرگز نباید اعمال شود.
انترنت و شبکه های مخابراتی عصر روز دوشنبه ۷ میزان در سراسر افغانستان قطع شد و عصر روز چهارشنبه ۹ میزان دوباره وصل شد.
حکومت طالبان تا کنون در مورد این اقدامات خود توضیحی نداده است.
پیش از این در هفته های گذشته در پی قطع انترنت فایبر نوری در بیش از ده ولایت افغانستان منابع از طالبان گفته اند که این اقدام به هدف جلوگیری از «منکرات» انجام می‌شود.
قطع ۴۸ ساعتهٔ انترنت و شبکه های مخابراتی در افغانستان باعث اختلال گسترده شد، بانک ها و معاملات تجارتی متوقف شد، صادرات و واردات در بنادر متوقف ماند، صرافی ها از فعالیت بازماندند، تماس ها قطع شد، کسب و کارهای آنلاین و امور روزمره مردم نیز دچار مشکل شد و نگرانی های جدی را در داخل و خارج از افغانستان به میان آورد.
بسیاری از شهروندان با توجه به این رویداد می گویند که افغانستان بیش از هر زمان دیگر نیازمند دسترسی پایدار به انترنت و ارتباطات است.
