آنان در صحبت با رادیو آزادی میگویند دسترسی به اینترنت برای روند دادخواهی موثر بوده و میتواند از تکرار جنایات حقوق بشری جلوگیری کند.
طالبان دوباره دست به چنین اقداماتی نزنند.
سحر فطرت، پژوهشگر امور زنان در سازمان دیدهبان حقوق بشر، میگوید محرومسازی شهروندان از دسترسی به اینترنت، زمینه را برای پنهانکاری، نقض گسترده حقوق بشر و سرکوب بیشتر صدای مردم فراهم میسازد.
او روز شنبه (۱۲ میزان) در صحبت با رادیو آزادی افزود: «جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری میتوانند با اعمال فشارهای دیپلوماتیک، حمایت از رسانهها و نهادهای مدنی مستقل و ایجاد چهارچوبهای نظارتی پاسخگویی بینالمللی تضمین کنند که طالبان دوباره دست به چنین اقداماتی نزنند و در صورت وقوع، مسئولان آن مجبور به پاسخگویی شوند.»
شهرزاد اکبر، رئیس سازمان حقوق بشری موسوم به «رواداری» و رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در نظام جمهوری مخلوع، میگوید قطع اینترنت به معنای خاموش ساختن ابزار اصلی شهروندان و نهادهای مدنی در برابر تخطیهاست.
او در مورد اهمیت اینترنت در روند دادخواهی و مستندسازی نقض حقوق بشر افزود: «اینترنت این امکان را فراهم میسازد که ما نهتنها از وضعیت حقوق بشری آگاه شویم، بلکه برای پیشگیری یا متوقفسازی آن تلاش کنیم. همچنان در مواردی که فعالان مدنی، معلمان و روشنفکران از سوی طالبان بازداشت یا ناپدید شدهاند، از طریق همین اینترنت بود که ما آگاه شدیم و دادخواهی خود را پیش بردیم.»
حکومت طالبان اینترنت و شبکههای مخابراتی را عصر روز دوشنبه (۷ میزان) در سراسر افغانستان قطع کرد و عصر روز چهارشنبه (۹ میزان) دوباره وصل نمود. با این حال، آنان تاکنون در مورد این اقدام خود هیچ توضیحی ارائه نکردهاند.
این تصمیم طالبان با واکنشهای گسترده داخلی و بینالمللی روبهرو شد.
ریچارد بنیت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان، پس از وصل دوباره اینترنت گفت که قطع اینترنت زندگی مردم را مختل و حقوق مردم را نقض کرده و دسترسی به اطلاعات را قطع میکند و چنین اقداماتی هرگز نباید اعمال شود.
قطع ۴۸ ساعته اینترنت و شبکههای مخابراتی در افغانستان پیامدهای گستردهای در پی داشت؛ بانکها و معاملات تجارتی متوقف شد، صادرات و واردات در بنادر از جریان افتاد، صرافیها از فعالیت بازماندند، تماسها قطع شد و کسبوکارهای آنلاین و امور روزمره مردم با مشکلات جدی روبهرو شد.