آتشبس کوتاه بین حکومت افغانستان و طالبان به تلاشهای صلح برای ختم جنگ در این کشور، نفس تازه دمیده است.
اما آیا آزادی زندانیان طالبان قبل از آغاز مذاکرات با آنها به روند گفتگوها کمک خواهد کرد؟
بعد از حملههای خونین شورشیان در هفتههای اخیر که خشم عمومی را برانگیخت، روند صلح افغانستان در آستانۀ فروپاشی قرار گرفت و آزادی زندانیان طالبان تعلیق شد.
اما آتشبس کوتاه بین حکومت افغانستان و طالبان به تلاشهای صلح و مذاکرات برای پایان دادن به جنگ حدود ۱۹ ساله در این کشور، نفس تازه دمیده است.
آتشبس در ایام عید سعید فطر، عمدتاً در سراسر افغانستان نافذ شد و در آنچه گفته میشود حرکت"حسن نیت" است، حکومت این کشور ۱۰۰۰ زندانی طالبان را آزاد کرد که ۹۰۰ تن آنها در یک روز آزاد شدند و تا کنون این بزرگترین آزادی گروهی زندانیان طالبان بوده است.
به نوشتۀ مرکز خبر رادیو آزادی، تحولات اخیر چشمانداز توقف گسترده خشونتها و آغاز مذاکرات مستقیم بین حکومت و طالبان را در مورد آتشبس دایمی و توافقنامه تقسیم قدرت در آینده، ایجاد کرده است.
براساس توافقنامۀ که به تاریخ ۲۹ فبروری بین هیئت امریکایی و نمایندگان سیاسی طالبان در شهر دوحه پایتخت قطر امضا شد، در بدل تضمینهای ضد تروریزم طالبان، نیروهای خارجی از افغانستان خارج میشوند و طالبان به کاهش خشونتها و آغاز گفتگو با حکومت کابل تعهد کردهاند.
براساس این توافقنامه باید تا ۵۰۰۰ هزار زندانی طالبان آزاد شود و تا اکنون حدود ۲۰۰۰ تن آنها آزاد شدهاند.
طالبان میگویند، ۲۴۰ مقام افغان و پرسونل نیروهای امنیتی را رها کردهاند.
طالبانی که از زندان آزاد میشوند، تعهدنامۀ کتبی میدهند که به میدان جنگ باز نخواهند گشت، اما تضمین در مورد پیوستن دوبارۀ آنها با جنگجویان طالبان وجود ندارد.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در مورد آزادی زندانیان طالبان که به جرایم خشونتآمیز برضد اهداف ملکی و نظامی محکوم شدهاند، ابراز نگرانی کرده است.
مایکل کوگلمن کارشناس ارشد امور آسیای جنوبی در مرکز بینالمللی وودرو ویلسون در واشنگتن میگوید: "این یک قمار بزرگ برای حکومت کابل است که زندانیان زیاد را قبل از آغاز مذاکرات صلح آزاد کند".
به گفتۀ آقای کوگلمن، این زندانیان، وسیلۀ اصلی فشار حکومت افغانستان در گفتگوها بوده و اگر تعداد زیاد آنها را قبل از آغاز مذاکرات آزاد شوند، بعد از شروع مذاکرات، امتیازات کمتر برای چانهزنی وجود خواهد داشت.