زینب: با محروم شدن از مکتب آرزوها و اهدافم نابود شدند

شماری از دختران هرات که از سوی طالبان از رفتن به مکتب محروم گردیده دچار ناامیدی و افسردگی شده اند.

این دختران می‌گویند که طالبان با بستن دروازه های مکاتب، آرزوها و اهداف آنان را با خاک یکسان کرده اند.

برخی از این دختران، شب و روز گریه می‌کنند و نمی‌توانند که شاهد تباهی شان باشند.

زینب شاگرد صنف دهم در شهر هرات پس از محروم شدن از رفتن به مکتب به این حال و روز رسیده است.

او در حالی که کتاب هایش را در بغل گرفته، در گوشۀ از خانه اش نشسته و گریه می‌کند.

زینب پانزده ساله روز سوم ماه حمل با پوشیدن لباس مکتب و کیف پر از کتاب صبح وقت به مکتبش رفت. اما به دستور طالبان او و هم صنفی هایش از سوی ملازمان از مکتب اخراج شدند و با اشک و گریه به خانه برگشتند.

او می‌گوید، با محروم شدن از رفتن به مکتب، شکسته و آروزها و اهدافش نابود شده اند: "من خیلی احساس ناراحتی دارم وقتی که نمی‌توانم درس بخوانم و به تحصیل خود ادامه بدهم و به آروزها و اهداف خود برسم. خیلی احساس افسردگی و ناراحتی دارم. وقتی که رفتم به مکتب هیچ کسی نبود و ما را از مکتب بیرون کردند و گفتند شما نمی‌توانید درس بخوانید و شما نمی‌توانید که ادامه تحصیل بدهید."

با اینکه وزارت معارف طالبان اعلام کرده بود که همه مکتب‌های پسرانه و دخترانه به تاریخ سوم حمل آغاز خواهند شد اما در روز آغاز سال آموزشی، طالبان از این تصمیم خود عقب نشینی کردند و دوره های متوسطه و لیسه مکتب‌های دخترانه را پیش از بازگشایی تعطیل کردند.

آمنه احمدی هفده ساله شاگرد صنف دوازدهم در شهر هرات می گوید که تبعیض جنسیتی طالبان در برابر آموزش دختران و پسران غیر انسانی است.

او به رادیوآزادی گفت: "من وقت بازگشت از مکتب می‌دیدم بچه ها هم سن و سال های من بودند با شور و شوق و با بیک های پر از کتاب به سمت مکتب می‌رفتند و می‌توانستند که به اهداف خود برسند. اما مانع سر راه من شد که نتوانم به اهداف خود برسم. واقعاً خیلی درد آور است."

پس از مسدود شدن دوره های متوسطه و لیسه مکتب‌های دخترانه در شهر هرات، صدها تن از دختران در مقابل دفتر والی طالبان در هرات تظاهرات کرده و خواهان بازگشایی مکاتب دخترانه شدند. اما استخبارات طالبان مانع پوشش این تظاهرات از سوی رسانه ها شد.

در کابل نیز ده ها تن از معلمان، شاگردان مکاتب و فعالان حقوق زنان در اعتراض به محروم شدن دختران از رفتن به مکتب، دست به تظاهرات زده بودند.

شکیلا احمدی خواهر بزرگ زینب و آمنه که خود نیز به خاطر مسدود شدن پوهنتون هرات از سوی طالبان چندین ماه از تحصیل محروم بود، می‌گوید که هدف طالبان از مسدود ساختن مکاتب دخترانه، باج گیری از جامعه جهانی است: "بهانه که طالبان میاورند این است که می گویند حجاب اسلامی رعایت نمی‌شود. درهیچ مکتب دخترانه، استاد مرد نیست و مدیر مکتب و کارمندانی که در آنجا استند همه زن استند و همه شاگردان هم زن استند. من نمی‌فهمم که چرا اینها هنوزهم بهانه تراشی می‌کنند به خاطر باز نکردن مکاتب دخترانه و یاهم هدف شان باج گیری از جامعه جهانی است."

محروم شدن دختران افغان از رفتن به مکتب از سوی طالبان سبب شده تا برخی از کشورها مانند ایالات متحده امریکا مسیر روابط دیپلماتیک خود را با حکومت طالبان تغییر دهند.

انتظار می‌رفت که دیپلمات های امریکایی در حاشیه نشست دوحه با نمایندگان طالبان دیدار کنند اما به علت مسدود شدن مکاتب متوسطه و لیسه دختران، این دیدار لغو شد.

بانک جهانی نیز برنامه های صندوق بازسازی افغانستان را منجمد کرد.

طالبان گفته اند که منتظرایجاد طرح جامع در مورد مکاتب متوسطه و لیسه دختران هستند.
وزارت معارف طالبان گفته است که منتظر نهایی شدن این طرح می‌مانند.

دیده شود که فشارهای جهانی بر طالبان در راستای بازگشایی مکاتب دخترانه چقدر اثرگذار خواهد بود و امید را در دل دختران زیادی همانند زینب و آمنه دوباره زنده خواهد کرد و یا خیر.