همزمان با فرا رسیدن روز جهانی پیشگیری از خودکشی، فرماندهی امنیه حکومت طالبان در ولایت سرپل از خودکشی یک پسر ۱۸ ساله در این ولایت خبر داد.
دین محمد نظری، سخنگوی این فرماندهی حکومت طالبان تصویر جسد این جوان را که خودکشی کرده، در اختیار رادیو آزادی قرار داد و گفت که او روز شنبه اقدام به خودکشی کرده است.
هویت این جوان احمد رشاد، باشندۀ روستای پسنی ولسوالی کوهستانات ولایت سرپل خوانده شده و گفته شده که با حلق آویز کردن به زندگی‌اش پایان داده است.
مسئولان محلی طالبان می‌گویند که تا هنوز انگیزۀ خودکشی این پسر جوان مشخص نشده و تحقیقات در این باره جریان دارد.
رادیو آزادی تلاش کرد با خانوادۀ این جوان در بارۀ علت خودکشی او صحبت کند، اما هیچ یک از اعضای خانواده او دستیاب نشد.
پیش از این برخی از جوانان مهاجر افغان در اسلام آباد پاکستان نیز دست به خودکشی زدند.
در یک مورد آن حدود دو هفته پیش مریم سادات، باشندۀ ولایت بلخ خودش را از منزل پنجم یک ساختمان در اسلام‌آباد پاکستان به پایان انداخت و به زندگی‌اش پایان داد.
او سال گذشته با خانواده‌اش برای طی مراحل پروندۀ مهاجرت امریکا به اسلام آباد پاکستان رفته بود.
پیکی عزیزی، مادر مریم سادات علت خودکشی او را این گونه بیان می‌کند:
"دلیل مرگ مریم جان سادات بی‌سرنوشتی، ناامیدی بوده و کاملاً استرس داشت هیچ کدام پیشرفت وجود ندارد، ویزه ختم شده بود، بعضی مشکلات‌ها بود که نمی‌توانست تحمل کند، تاثیرات زیاد بالایش گذاشت و خود را از بالکن منزل پنج پائین انداخت و جان خود را به حق سپرد."
قبل از خودکشی مریم سادات دو پسر جوان دیگر بنام‌های صایم و زکریا بلوچ ذکی نیز در اسلام آباد پاکستان دست به خودکشی زدند. صایم خودش را از منزل ششم یک ساختمان پرتاب کرده و زکریا بلوچ ذکی خود را حلق آویز کرده بود.
شرف‌الدین عظیمی، روانشناس می‌گوید، ۹۰ درصد عوامل خودکشی‌ها اختلالات روانی نزد افراد می‌باشد: "خودکشی یک بحران است، زمانی که یک فرد با مشکلات مواجه می‌شود و از قبل مشکل روانی داشته باشد به خودکشی فکر می‌کند، یعنی زمانی که یک انسان با فقر، محدودیت و خشونت مواجه شود و تکلیف روانی داشته باشد، این همه مسایل یکجا شده و دچار یک بحران می‌شود."
حدود دو هفته پیش روزنامۀ گاردین نیز از افزایش آمار خودکشی در بین زنان در افغانستان خبر داد.
این روزنامه نگاشته بود که بر اساس آماری جمع آوری شده از شفاخانه‌ها و کلینیک‌های دولتی از تابستان سال ۲۰۲۱ بدینسو در یک سوم ولایات افغانستان از جمله هرات و نیمروز میزان اقدام به خودکشی در بین زنان افزایش یافته است.
این روزنامه اما هیچ آمار مشخصی ارائه نکرده و گفته بود که حکومت طالبان اجازۀ علنی کردن آمار خودکشی را به کارکنان صحی افغانستان نداده اند.
الیسون دیویدیان، مسئول بخش افغانستان در دفتر زنان سازمان ملل متحد به گاردین گفته بود، شرایط به گونه‌ای است که دختران و زنان افغان مرگ را بر زندگی ترجیح می‌دهند.
او افزوده که افغانستان در میان یک بحرانی صحت روانی قرار دارد که با افزایش مشکلات در بخش حقوق زنان، این بحران افزایش یافته است.
برخی از فعالان حقوق بشر به ویژه حقوق زن در افغانستان عوامل مختلف را در موضوع مربوط به خودکشی زنان در افغانستان دخیل می‌دانند.
مولوده توانا، مسئول جنبش نیروهای مترقی افغانستان و یکی از این فعالان گفت:
"تشدید محرومیت‌ها و محکومیت‌ها علیه زنان از سوی طالبان منجر به حذف سیستماتیک زنان از تمامی ابعاد جامعه شد که زنان از نواحی مختلف تحت آسیب قرار گرفته و این مسائل بر روح و روان زنان تاثیر گذاشت و ما شاهد خودکشی در بین زنان و ترورهای هدفمند زنان چه از سوی طالبان چه به اثر خشونت‌های خانوادگی که منجر به قتل زنان شده است، بودیم."
ماجبین احمدزی، دیگر فعال حقوق زن می‌گوید، محرومیت دختران از تحصیل و بیکار شدن زنان از وظیفه نیز در بخش خودکشی زنان و دختران نقش داشته است.
امروز دهم سپتامبر برابر به روز جهانی پیشگیری از خودکشی.
این روز در سال ۲۰۰۳ توسط انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی با همکاری سازمان جهانی صحت (WHO) نامگذاری شد.
هدف از بزرگداشت از این روز متمرکز نمودن توجه بر مشکلات، کاهش نگرش منفی در مورد بیماری روانی (ستیگما) و افزایش آگاهی میان سازمان‌ها، دولت‌ها و مردم در مورد اینکه خودکشی قابل پیشگیری و جلوگیری است، می‌باشد.
