به گفته‌ی آنان، در جاده‌ی میان «بیله» و «کلات» در ایالت بلوچستان، کاروان مهاجران چندین بار هدف سرقت های مسلحانه قرار گرفته است.
دزدان آمدند، سلاح داشتند.
محب‌الله، یکی از این مهاجران، در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفت که همراه با خانواده ده نفری‌اش، که زنان نیز شامل آن بودند، روز جمعه، ۲۶ سپتمبر، از کراچی راهی گذرگاه چمن–سپین‌بولدک شد اما در مسیر راه با دزدان مسلح روبرو گردید.
او که اکنون به افغانستان رسیده و در سپین‌بولدک قندهار به‌سر می‌برد، آن روز را چنین روایت می‌کند: «ما حرکت کردیم و ۱۰ یا ۱۱ بجه شب بود که به یک منطقه کوهی رسیدیم، اینجا دزدان آمدند، شش هفت نفر بودند، سلاح داشتند، به موتر ما بالا شدند و حتی به زنان گفتند که پول بدهید، در جیب من ۳۰ هزار بود، آن را هم از من گرفتند و یک مقدار برنج برای خانه خریده بودم، آن را بردند. من گفتم غریب مردم هستیم، چیزی نداریم. باز ۲۰ دقیقه موتر ما را توقف داده بودند و بعدا گفتند بروید، خیلی صحنه‌ی ترسناک بود.»
جاده‌ی مستقیم کراچی – بیله – کلات – کویته – چمن کوتاه‌ترین و اصلی‌ترین مسیر زمینی از کراچی به افغانستان است و سایر راه‌ها طولانی‌تر و پیچیده‌تر اند.
گفت «متوقف کن»، ما توقف نکردیم.
یکی دیگر از مهاجران افغان که بتازگی به افغانستان برگشته است و نخواست نامش در گزارش گرفته شود، در این مورد به رادیو آزادی گفت: «از بیله تا کلات دزدان و داکوها بسیار زیاد است. موتر ما پیش بود، گفت «متوقف کن»، ما توقف نکردیم، سرعت گرفتیم و خود را کشیدیم. ولی یک موتر سواری دار در پشت ما بود، او را متوقف کردند و غارت کردند، پول و برنج‌هایش را گرفتند. باز دوباره در موتر کرولا بالا شدند، همه‌شان سلاح داشتند. ما پیش بودیم و از پهلوی ما با سرعت رفتند.»
این مهاجران از حکومت پاکستان می‌خواهند تا برای تأمین بازگشت مصون افغان‌ها، امنیت مسیرهای عبوری را تضمین کند.
این روایت‌ها در حالی مطرح می‌شود که هزاران خانواده افغان از کراچی و دیگر شهرهای پاکستان به دنبال تصمیم دولت اسلام‌آباد مبنی بر اخراج مهاجران فاقد اسناد و دارندگان کارت‌های پی او آر، ناچار به ترک خانه و زندگی خود و بازگشت به افغانستان شده‌اند.
حکومت پاکستان در جریان روند بازگشت اجباری، به تازگی فرمان مسدود کردن ۱۶ کمپ مهاجران افغان در ایالت های خیبر پشتونخوا، کراچی و پنجاب را صادر کرده است. این فرمان طی یک مکتوب رسمی به تاریخ ۲۵ سپتمبر از سوی وزارت امور ایالات و سرحدات پاکستان (سافرون) صادر شده است.
بر اساس اطلاعات رسانه های پاکستانی از جمله دان، بیشتر این کمپ‌ها در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، زمانی که مهاجران افغان پس از تجاوز اتحاد شوروی سابق به پاکستان پناه آورده بودند، ایجاد شده بودند و ده‌ها هزار مهاجر در آنها زندگی می‌کنند.
قیصر خان افریدی، سخنگوی کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (یو ان اچ سی آر) در پاکستان، در گفت‌وگو با دان نسبت به این تصمیم ابراز نگرانی کرده و افزوده است که مهاجران افغان که سال‌ها در این کمپ‌ها زندگی کرده‌اند، اکنون از پیامدهای این تصمیم بر زندگی‌شان سخت ناامید شده‌اند.
او تأکید کرده است که افرادی که نیاز به حمایت بین‌المللی دارند و کسانی که در شرایط بشردوستانه دشوار قرار دارند، باید در برابر بازگشت اجباری محافظت شوند.
پاکستان در سال ۲۰۲۳ روند اخراج مهاجران افغان فاقد اسناد را آغاز کرد و بر اساس گزارش‌ها، تا کنون نزدیک به دو میلیون مهاجر را به افغانستان بازگردانده است.
با وجود آن‌که سازمان ملل متحد و شماری از نهادهای مدافع حقوق بشر بارها از پاکستان خواسته‌اند تا روند اخراج اجباری افغان‌ها را متوقف سازد، این کشور تاکنون این خواسته‌ها را نپذیرفته و روزانه هزاران مهاجر افغان را از طریق گذرگاه‌های تورخم و سپین‌بولدک به افغانستان بازمی‌گرداند.
