خانوادۀ مطیع الله ویسا، مسئول نهاد راه قلم و فعال بخش آموزش می‌گوید که دوسیهٔ وی پس از شش ماه به محکمۀ حکومت طالبان فرستاده شده است.
عطاءالله ویسا، برادر مطیع‌الله ویسا به رادیوآزادی گفت که در بارۀ بازداشت و زندانی کردن وی هیچ گونه جزئیاتی با آنان شریک ساخته نشده است.
مطیع‌الله ویسا حدود شش ماه قبل به تاریخ هفتم ماه حمل سال روان از سوی طالبان در کابل بازداشت شد.
هرچند حکومت طالبان علت بازداشت او را فعالیت‌های خودسر و مشکوک عنوان کرده است، اما خانواده وهمکاران آقای ویسا با رد این اتهام‌ها گفته اند که او هیچ نوع عملکرد سیاسی و خودسرانه نداشته و تنها فعالیت‌های آشکار در بخش آموزش داشته است.
عطاءالله ویسا برادر مطیع الله ویسا، خواهان تطبیق عدال از سوی محکمۀ حکومت طالبان شد:
"خواست ما از محکمه این است که باید عدالت را تطبیق کند، باید پرسان شود که چرا بازداشت شده است؟ چرا این قدر وقت در زندان نگهداری شد؟ چرا او در زندان از همه حقوق اساسی خود محروم بود؟ چرا خانه‌اش تلاشی شد؟ به امر کی این کار صورت گرفت، چرا یک کسی که برای تعلیم و حقوق بنیادی ملت کار می‌کند بازداشت میشود؟ "
وی درصحبت با رادیو آزادی ادعا کرد که استخبارات و شماری دیگر از اداره‌های طالبان از زندانیان به زور و جبر اعتراف می‌گیرند.
این درحالیست که هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) به تاریخ ۲۰ سپتامبر با نشر گزارشی گفته بود که بیش از ۱۶۰۰ مورد نقض حقوق بشر را که توسط حکومت طالبان در جریان بازداشت‌ها و پس از بازداشت‌ها صورت گرفته، ثبت کرده است.
در این گزارش آمده بود که در تلاش برای گرفتن اعترافات یا اطلاعات دیگر از زندانیان، آنان با استفاده از شوک برقی، بندش تنفس، آوردن فشار، تهدیدات، نوشانیدن اجباری آب مورد شکنجه قرار می‌گیرند.
اما ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در صحبت با رادیو آزادی این گزارش یوناما را رد کرده و آن را پروپاگند بر علیۀ حکومت‌شان خوانده بود.
شگوفه کاکر، آگاه امور حقوقی به رادیو آزادی می‌گوید که اعتراف گرفتن از یک فرد آن هم به زور و شکنجه قابل قبول نیست:
"نظر به اصول محاکمات جزایی افغانستان و همچنان بخش اقرار مجله الاحکام که از جلمه کتاب‌های فقهی بزرگ در بخش قضایی است، گفته می‌توانیم که اقرار دارای شرایط خاص می‌باشد و اقرار زمانی معتبراست که بدون شکنجه، جبر و اکراه باشد."
از سوی دیگر یوناما روز گذشته در صحفۀ ایکس خود با اشاره به بازداشت ژولیا پارسی و ندا پروانی، دو تن از فعالان حقوق زنان و در بند نگهداشتن مطیع‌الله ویسا، فعال حق آموزش، مرتضی بهبودی، خبرنگار فرانسوی افغانی‌الاصل و رسول پارسی، استاد پیشین پوهنتون گفته است که حکومت طالبان باید به این بازداشت‌های خودسرانه پایان دهد.
یوناما افزوده که بازداشت کسانی که بخاطر تأمین حقوق‌شان صدا بلند می‌کنند، نگران کننده و خلاف تعهدات حقوق بشر بین‌المللی افغانستان است.
ندا پروانی، عضو جنبش خودجوش زنان معترض و فعال حقوق زنان به تاریخ ۱۹ سپتامبر با شوهر و پسر چهار ساله‌اش و ژولیا پارسی و پسرش چهارشنبۀ هفتۀ گذشته از سوی طالبان بازداشت شدند که به اساس ادعای اعضای این جنبش تا حال معلوماتی از آنان دردست نیست.
لیلا بسیم، عضو جنبش خودجوش زنان معترض به رادیوآزادی ادعا کرد که طالبان به خانواده‌های ندا پروانی و ژولیا پارسی اجازه نمی‌دهند که با آنان ملاقات کنند و آنها هم در موردشان معلومات ندارند:
"این واقعا متاثر کننده است که آن دو خانم یگانه گناه‌شان این بود که برای آزادی، برابری و در برابر تبعیض از سوی طالبان صدا بلند کرده بودند، حالا همراه با خانوادهایشان در بند طالبان هستند و هیچ معلومات در مورد سرنوشت‌شان وجود ندارد."
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌ها در پیوند به این ادعاها تا زمان نشر گزارش پاسخ نداد.
حکومت طالبان در دو سال گذشته شماری زیادی از زنان معترض، استادان پوهنتون، خبرنگاران، فعالان مدنی و دیگر فعالان را به دلیل انتقاد از چگونگی حکومتداری طالبان بازداشت کرده است.
شماری از این فعالان از زندان آزاد شده اند، اما شمار دیگر از جمله ژولیا پارسی، ندا پروانی، مطیع‌الله ویسا، رسول پارسی و مرتضی بهبودی، شمار دیگر هنوز هم در بند طالبان بسر می‌برند.
