سازمان عفو بین‌الملل در ادامه خواست‌های مکررش برای آزادی زنان معترض از بند طالبان، بار دیگر از بازداشت خودسرانهٔ ژولیا پارسی، ندا پروانی، پریسا آزاده و منیژه صدیقی زنان معترض از سوی طالبان ابراز نگرانی کرده‌است.
این سازمان ناوقت روز چهارشنبه در صفحهٔ ایکس (تویتر سابق) خود نوشته که بازداشت زنان معترض که به گفته عفو بین‌الملل از حقوق خود برای آزادی بیان و تظاهرات مسالمت‌آمیز استفاده می‌کردند، مایهٔ نگرانی عمیق است.
عفو بین الملل از استخبارات حکومت طالبان خواسته است که هرچه زودتر و بدون هیچ قید و شرطی این زنان را آزاد کند.
این خواست در حالی مطرح میشود که یک منبع آگاه که نخواست نام و صدای وی در این گزارش نشر شود به رادیو آزادی گفت که خانم ندا پروانی یکی از زنان معترض شب گذشته به قید ضمانت از بند طالبان رها شده‌است.
این منبع افزود که وضعیت صحی خانم پروانی خوب نیست، اما جزئیات بیشتری در این مورد ارائه نکرد.
ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی در این باره پاسخ نداد.
هرچند حکومت طالبان هنوز دستگیری این زنان را تأیید و یا رد نکرده‌است، اما خانواده‌های زنان دستگیر شده و افراد نزدیک به آن‌ها در گفتگو با رادیو آزادی همواره از شکنجه شدید زنان معترض بازداشت شده از سوی طالبان، انتقال آن‌ها به شفاخانه و زندان پلچرخی ادعا کرده‌اند.
لیلا بسیم یکی از اعضای جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان که برخی همکاران‌اش در بند طالبان اند، گفت که خانواده‌های زنان معترض از وضعیت آن‌ها اطلاعی ندارند و حکومت طالبان به آن‌ها اجازه ملاقات نمی‌دهد.
او به رادیو آزادی در این مورد گفت:
"خانواده‌های آن‌ها بیش از دو ماه است که هر روز پشت درهای ریاست‌های طالبان هستند و تلاش می‌کنند برای آزادی عزیزان‌شان یک کار انجام دهند، خانوادهٔ ژولیا به سختی می‌تواند پسر خود را ببینند، اما خود او را دیده نمی‌توانند."
خانم بسیم افزود که جامعۀ جهانی و نهادهای حقوق بشری نیز باید در کنار خواست برای آزادی زنان معترض، اقدامات عملی را نیز انجام دهند.
هما رجبی، فعال زنان و حقوق بشر نیز درخواست همسان دارد:
"ما از سازمان ملل متحد می‌خواهیم که اقدام جدی و عملی انجام دهد، در کنار درخواست، اقدام عملی تأثیر ویژه‌ای دارد، اگر تنها به خواست چیزی می‌شد، آزادی آن‌ها اینقدر طول نمی‌کشید."
این درحالی‌ست که اخیراً ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژۀ ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان، در صفحهٔ ایکس خود به تاریخ ۲۰ام قوس نوشته بود که در دیدار با سهیل شاهین رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر، در مورد حقوق زنان به ویژه حق آموزش، حقوق کودکان و آزادی حامیان حقوق بشر صحبت کرده‌است.
پیش از این نیز نهادهای حقوق بشری، سازمان ملل متحد و نماینده‌های ویژۀ امریکا برای افغانستان بارها خواستار رهایی زنان معترض از بند طالبان شده‌اند و از حکومت طالبان خواسته اند که رویکرد شان در برابر زنان را تغییر دهد.
حکومت طالبان اما تا کنون به گونه رسمی به این خواسته‌ها پاسخ مثبت نداده‌اند.
