درحالی که پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان صدها هزار زن و دختر از آموزش، تحصیل و کار منع شده‌اند، شیر محمد عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت خارجهٔ حکومت طالبان می‌گوید که زنان به اساس شایستگی‌شان میتوانند مطابق شریعت اسلام به جز از کرسی ریاست جمهوری و یا امیرالمومنین بودن در هر پست دولتی حتا به عنوان صدر اعظم کار کنند.
او در گفتگویش با یک تلویزیون خصوصی محلی به نام "آرزو" که روز جمعه نشر شد، همچنان گفته است که آموزش بر زنان و مردان فرض است و زنان و مردان حق مساوی برای آموختن دارند.
برخی از زنان شاغل که پس از حاکمیت طالبان کارشان را از دست داده‌اند، می‌گویند، با وجود ظرفیت و چندین سال تجربه، اکنون خانه نشین شده‌اند و زندگی‌شان را با دشورای‌های فروان اقتصادی سپری می‌کنند.
سحر ۲۴ ساله می‌گوید از هفت سالگی کار در رسانه را آغاز کرد و به اساس توانایی‌های که داشت توانست در بخش مطبوعات وزارت شهدا و معلولین کار کند، اما با آمدن طالبان کارش را از دست داد:
"در وزارت شهدا و معلولین در بخش مطبوعات حدود دو سال کار کردم، در این دوسال مهارت‌های لازم را در بخش کمره و ایدیت گزارش پیدا کردم، همکاری‌های لازم را همرایشان داشتم، مه کسی هستم که از خانوادهٔ ده نفری خود حمایت می‌کردیم، با آمدن طالبان کار خود را از دست دادم و حال در شرایط اقتصادی بد قرار داریم."
یکی از بانوان دیگر به علت آنچه که مشکلات امنیتی عنوان می‌کند و نمی‌خواهد نامش را در گزارش بنویسیم، می‌گوید، پس از رقابت آزاد توانست در یکی از اداره‌های دولتی صاحب کار شود.
او که نیز تنها نان‌آور خانواده‌اش بود به رادیو آزادی، می‌گوید:
"امتحان دادم از طریق رقابت آزاد کامیاب شدم و ده سال انجام خدمت کردم که بعداً دولت سقوط کرد، ما دو روز بعد از سقوط رفتیم به کار برای ما گفتن که شما چرا آمدید، برای گفتند که ما از یک زن کار حاصل کرده نمی‌توانیم، زن باید خانه باشد."
زینب او که نیز مدت چند سال در تلویزیون دولتی معارف اجرای وظیفه کرده، ادعا می‌کند که پس از حاکمیت طالبان از کار برطرف شده و بجای او یک مرد به کار گماشته شده است:
"کسی را که بجای من مقرر کردند تجربۀ کمتر دارد، من تجربۀ کاری داشتم، به کار خود مسلط بودم، اما متاسفانه باز هم کار خود را از دست دادم، حال شغل دیگری ندارم که خانوادهٔ خود را حمایت کنم، طالبان حق آزادی، حق تحصیل و حق کار را از زنان گرفت."
طالبان در بیش از دو سال حاکمیت‌شان بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش، تحصیل و کار در تمام اداره‌ها به استثنای چند ادارۀ محدود دولتی منع کردند.
برعلاوهٔ این زنان از هرنوع فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، سفر بدون محرم و رفتن به پارک‌ها و ورزش‌گاه‌های تفریحی منع شدند.
با این وجود حکومت طالبان مدعی است که حقوق زنان در افغانستان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است.
این محدودیت‌های حکومت طالبان بر زنان و دختران افغان با واکنش‌های گستردۀ داخلی و بین‌المللی مواجه شده است، اما حکومت طالبان تا به حال هیچ اعتنایی به خواست‌ها برای رفع این محدودیت‌ها نکرده است.
