احمد شاه پکتین، امپایر کریکت افغانستان، داوری که قوانین بازی را اجرا و تصمیم‌گیری فوری در میدان بازی انجام می‌دهد، می‌گوید که تا کنون نزدیک به صد بازی بین‌المللی، از جمله مسابقهٔ نهایی جام آسیا میان هند و پاکستان، را قضاوت کرده است.
گفت‌وگوی رادیو آزادی با او با بررسی همین بازی حساس آغاز شد؛ مسابقه‌ای که چند روز پیش، در ششم میزان، در امارات متحدهٔ عربی برگزار شد و تیم هند در آن قهرمان شد.
پکتین در این مورد گفت:
«بازی میان هند و پاکستان فشار خاص خودش را دارد، به‌ویژه بعد از نخستین بازی جام آسیا که آنها با هم احوال‌پرسی نکردند، فضا بسیار خراب شد، پس داوری این بازی دشوارتر شد، اما الحمدالله داوری بازی هند و پاکستان را با موفقیت به پایان رساندم.»
احمد شاه پکتین می‌گوید شمار کل بازی‌هایی که داوری کرده، بشمول بازی‌های داخلی، به صدها می‌رسد.
او مدعی است که تا کنون در هیچ‌کدام از این بازی‌ها، در جریان داوری اشتباهی صورت نگرفته که سبب انتقاد تیم‌ها یا بازیکنان شود.
پکتین می‌گوید که سال‌هاست در داوری کریکت تجربه دارد و از همان زمانی که این ورزش در افغانستان آغاز شد، همراه آن بوده است.
«سفر داوری من از همان زمان آغاز شد که بازی کریکت در افغانستان شروع شد، از سال ۲۰۰۲ به این‌سو، بعد زمانی که بورد کریکت افغانستان عضویت وابستهٔ ICC و ACC را به‌دست آورد، نخستین دورهٔ آموزشی داوری در کابل برگزار شد و من در آن اشتراک داشتم.»
او می‌افزاید که برنامه‌های درجهٔ اول و دوم داوری را نیز آموزش دیده و از سال ۲۰۱۲ بدین‌سو به‌عنوان داور به بازی‌های بین‌المللی دعوت می‌شود.
احمد شاه پکتین چند اصل مهم را برای یک داور خوب در کریکت چنین مشخص کرد:
«یک امپایر خوب باید سه ویژگی مهم داشته باشد: نخست شخصیت (اخلاق حرفه‌ای و بی‌طرفی)، دوم توانایی فزیکی، سوم تسلط بر قوانین و اصول بازی. زیرا کریکت بازی بسیار پیچیده است و تقریباً ۴۲ قانون دارد و هر قانون ماده‌های متعدد، همچنان ارتباطات بسیار مهم است. این موارد خیلی ضروری‌اند.»
او می‌گوید، داوری مسابقات کریکت، به‌ویژه بازی‌های تست که پنج روز دوام می‌کند، در فصل‌های گرم بسیار دشوار است.
احمد شاه پکتین می‌گوید که ۴۷ و از ولایت پکتیکا است و به‌دلیل برخی مشکلات نتوانسته تحصیلات خود را در پوهنتون حربی تکمیل کند.
او می‌افزاید که در دورهٔ کاری‌اش از سوی بورد کریکت افغانستان به‌خاطر کارکردگی خوب با مدال‌ها و تقدیرنامه‌ها مورد تقدیر قرار گرفته است، اما به گفتهٔ خودش، بزرگ‌ترین افتخار برای او این است که تیم‌ها، بازیکنان، کارشناسان کریکت و همچنان هواداران از داوری‌هایش راضی‌اند.
